Ο Αλέξης ο Τσίπρας κλήθηκε να
διαχειριστεί πολλά ζητήματα στα δυόμισι σχεδόν χρόνια που καταβάλει
προσπάθειες, μήπως
και καταφέρει κάτι, για να εμπλουτίσει το ανύπαρκτό
του βιογραφικό. Με τον ανεξέλεγκτο λαϊκισμό του, αυτός ο παμπόνηρος
Έλληνας πρωθυπουργός φέρει ο ίδιος, τεράστια ευθύνη για την κρίση
εμπιστοσύνης του πολιτικού συστήματος.
Του Θοδωρή Γιάνναρου
Ανέλαβε, υποτίθεται, να επιλύσει, όπως
διαλαλούσε, πριν το '15, την κρίση του Ελληνικού χρέους, αλλά η
προσφυγική κρίση που εν μέρει ο ίδιος και η παρέα του, ηλιθιωδώς
προκάλεσαν, ξέσπασε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του και τον πήγε
ακόμα πιό βαθιά στο βούρκο, συμπαρασύροντας όμως, μαζί του και όλους
εμάς...
Αν όμως κάποιος δει την πραγματικότητα
με καθαρό μυαλό και μάτια, θα ανακαλύψει, πως ο περίεργος αυτός τύπος,
που εδώ και δυόμισι χρόνια παριστάνει τον πρωθυπουργό, δεν έχει
καταφέρει απολύτως τίποτα... ίσως μόνο να πείσει κάποιους γραφικούς...
αλλά δεν κατάφερε να βρει λύσεις, σε καμία από αυτές τις κρίσεις που
βιώνουμε.
Βέβαια, κανείς δεν θα μπορούσε να αρνηθεί, πως μία εξ' αυτών είναι δικής του κοπής -η απόλυτη κρίση αξιών στη χώρα!
Από τα απίστευτα και όμως αληθινά είναι,
πως ο στυγνός εκτελεστής της Ελλάδας και των Ελλήνων, ο εμπνευστής της
αυστηρής πολιτικής λιτότητος και περικοπών, ταυτίζεται με τον πολιτικό
εκείνον που πριν το 2015, οργάνωνε συλλαλητήρια και διαδηλώσεις κατά των
περικοπών και της λιτότητος... τον Αλέξη τον Τσίπρα, τον μαιτρ του
ψεύδους, της δολοπλοκίας και της πολιτικής αναξιοπρέπειας...
Το παράδοξο όμως είναι, πως ενώ τέτοιου
είδους ψέματα και πολιτικές, αργά ή γρήγορα, οδηγούσαν μέχρι χθες, στην
αποπομπή του εκάστοτε πρωθυπουργού, όπως έγινε με τον ΓΑΠ, όλως
περιέργως, παρ' όλο που οι πάντες τον βρίζουν και τον λοιδορούν,
εξακολουθεί να παριστάνει τον πρωθυπουργό και να τολμά να κυκλοφορεί
χλιδάτα και με δικά μας έξοδα ανά την Ελλάδα και να σχεδιάζει το
επόμενό του βήμα, να πλήξει εκ νέου τη χώρα!
Δυστυχώς φίλες και φίλοι, ο άνθρωπος
αυτός, εξακολουθεί να παραμένει γαντζωμένος στην καρέκλα του και να
λούζεται την μία προσβολή και λοιδορία μετά την άλλη... όμως ακόμα
κρατάει.
Φυσικά και υπάρχει μια δόση ειρωνείας. Ο
ατάλαντος αυτός πολιτικός, με χίλια μύρια ψέματα και υποκλίσεις,
ανέλαβε μετά τον Σαμαρά τη διακυβέρνηση της χώρας, με την υπόσχεση να
τερματίσει τη λιτότητα, τις περικοπές και τις κακουχίες την Ελλήνων.
Κανένας πριν από αυτόν τον άνθρωπο δεν τόλμησε τόσο ψυχρά και ωμά, να
αθετήσει τόσο γρήγορα "όλα", όσα υποσχέθηκε... Κανονικά μετά από τόσα
κραυγαλέα ψεύδη και υποκρισία θα έπρεπε, τουλάχιστον, να είχε
αυτοεξοριστεί και να μας είχε απαλλάξει από την ενοχλητική του
παρουσία...
Θα μπορούσε να τα παρατήσει, να
παραιτηθεί και να προσφέρει με αυτόν τον τρόπο κάποια θετική υπηρεσία
στη χώρα και τους πολίτες της.
Ως λάτρης όμως της εξουσίας δεν το
έκανε, αλλά προτίμησε να δέχεται τις καθημερινές προσβολές, τις κατάρες
και τα νοερά φτυσίματα και μαζί μ' αυτά ν' απολαμβάνει απολαβές
πρωθυπουργού...
Οι Ευρωπαίοι που θα προτιμούσαν να δουν
τον Τσίπρα να αποτυγχάνει και να καρατομείται ατιμωτικά, δεν κατάφεραν
να τον ξεφορτωθούν και τώρα πρέπει να συνεχίσουν να ανέχονται την
παρουσία του δίπλα τους.
Από τη σκοπιά των διεθνών δανειστών ο
Αλέξης ο Τσίπρας παραμένει ένας λίαν αναξιόπιστος εταίρος, που με τους
κομματικούς ομοίους του ξέρει μόνο να δημιουργεί προβλήματα για να
σκύβει ως γνήσιος οσφυοκάμπτης λίγο αργότερα το αριστερόστροφο κεφάλι
του, και όχι μόνο να δέχεται χαμογελώντας με το σαρδόνιο χαμόγελό του,
τις υποδείξεις των αφεντικών του, αλλά πάντα να υπερθεματίζει και να
προκαλεί πολύ περισσότερα προβλήματα στους πολίτες, ανταποκρινόμενος,
εντέλει πάντα, άρτια στις εντολές, κάτι που δεν θα μπορούσαν να πουν οι
δανειστές για τους προκατόχους του, πρωθυπουργούς.
Πριν από δύο χρόνια, κανένας δεν θα
πίστευε πως ο αριστερός αυτός πιτσιρικάς και "δήθεν" πολέμιος της
λιτότητος, που καλούσε τον κόσμο στις πλατείες, να διεκδικήσει την
αξιοπρέπεια που κάποιοι του είχαν κλέψει, θα καταντούσε σε "τροχονόμο"
δυσβάστακτων περικοπών και άκρατης φόρο-λαίλαπας, που γονάτισαν τελικά,
επί κυβερνήσεώς του, ότι με κόπο είχε κατορθωθεί να παραμείνει ακόμα
όρθιο.
Εκ των υστέρων φαίνεται πόσο προνοητική
ήταν η απόφασή του πριν τις εκλογές της επικράτησής του, να μην υποκύψει
στις Σειρήνες του μεγάλου συνασπισμού με τους οπαδούς των
μεταρρυθμίσεων. Επέλεξε να μείνει μόνος του, παρέα με την μικρή
ακροδεξιά ομάδα των ΑΝΕΛ, που ο γραφικός αρχηγός του, ήταν απόλυτα του
χεριού του, λόγω του πολιτικού του ναρκισσισμού, που εύκολα θα τον
καταντούσε υποχείριο του χωρίς χαρακτήρα και χωρίς αναστολές... Ένας
μεγάλος συνασπισμός ποτέ δεν θα του έδινε την ελευθερία να αλωνίζει
ανεξέλεγκτα... και μοιραία, σύντομα θα κατέρρεε!
Όσο υπάρχει ο έλεγχος των πάντων από
τους δανειστές, δεν θα βρεθεί εύκολα κάποιος που θα μπορούσε να
υποσχεθεί στους πολίτες κάτι διαφορετικό και να κερδίσει την εύνοια των
ψηφοφόρων, που είναι εξαιρετικά υποψιασμένοι. Οι νοσταλγοί της δραχμής
έχουν σιγήσει και μόνο ο λαϊκιστής Τσίπρας που ανήλθε στην εξουσία το
2015 υπάρχει πια από αυτη την πλευρα του πολιτικού φάσματος -της
γιαλαντζί αριστεράς. Όμως, ο πολιτικός αυτός σίγουρα δεν θα μπορέσει να
οδηγήσει τη χώρα σε καμία ευημερία.
Το χρέος είναι τόσο δυσθεώρητο που και
μετά το πρόγραμμα διάσωσης η Ελλάδα θα παραμείνει για καιρό μια φτωχή,
υπό οικονομική κατοχή χώρα, που θα πληρώνει την εγκληματική πολιτική
αυτού του αριστερού πολιτικού εγκληματία.
Το ζητούμενο μας είναι: τα χρόνια αυτά
που βρίσκονται μπροστά μας, να είναι όσο γίνεται πιο αξιοπρεπή... και
σε αυτό μόνο το φιλελεύθερο κόμμα, η Νέα Δημοκρατία μπορεί να δώσει
ελπίδα...
*Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι
Μοριακός Βιολόγος, τ. Διοικητής του Νοσοκομείου "Ελπίς”, & Μέλος του
"Τομέα Υγείας” της Νέας Δημοκρατίας
capital.gr/
