Με την εμφάνιση του διαδικτύου και όλων
των νέων χρηματοοικονομικών τεχνολογιών, οι συναλλαγές με χρήμα
έχουν
γίνει πιο εύκολες από ποτέ.
Του Mark Whitehouse
Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα το παραδοσιακό
τραπεζικό υποκατάστημα να πάρει το δρόμο των τηλεφώνων με καντράν;
Στην πραγματικότητα, όχι και τόσο -τουλάχιστον σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Κάθε χρόνο, το ΔΝΤ πραγματοποιεί μια
παγκόσμια έρευνα για την αξιολόγηση της πρόσβασης των πολιτών σε
χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες. Μεταξύ των πολλών δεικτών που παρακολουθεί
είναι η διαθεσιμότητα υποκαταστημάτων εμπορικών τραπεζών
(συμπεριλαμβανομένων τοποθεσιών που προσφέρουν μόνο ΑΤΜ ή άλλες
αυτοματοποιημένες υπηρεσίες). Τα πιο πρόσφατα στοιχεία, που
δημοσιεύθηκαν νωρίτερα αυτό το μήνα, δείχνουν ότι ο αριθμός καταστημάτων
ανά 100.000 ενήλικες παραμένει αξιοσημείωτα σταθερός τα τελευταία
χρόνια. Από το 2016, ο σταθμισμένος μέσος όρος πληθυσμού για 134 χώρες
και εδαφικές επικράτειες ήταν 17,04. Αυτό είναι ελαφρώς χαμηλότερο από
το 17,49 του 2012, αλλά περισσότερο από ό,τι πριν από την οικονομική
κρίση του 2008. Δείτε πώς φαίνεται αυτό:
Τραπεζικά υποκαταστήματα ανά 100.000 ενηλίκους
Πηγή: Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Αυτό είναι αρκετά περίεργο. Για χρόνια,
οι τραπεζίτες και τα στελέχη του κλάδου τεχνολογίας προέβλεπαν -πολύ
λογικά- την επικείμενη κατάρρευση του υποκαταστήματος. Και τι συνέβη;
Πολύς κόσμος εξακολουθεί να προτιμά την ανθρώπινη αλληλεπίδραση: Το
2016, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ ανέφερε ότι το 84% των πελατών της
τράπεζας είχε επισκεφθεί ένα υποκατάστημα και είχε έρθει σε επαφή με
έναν ταμεία τους τελευταίους 12 μήνες. Επίσης, αποδεικνύεται ότι οι
millenials, δηλαδή όσοι γεννήθηκαν περίπου από τις αρχές της δεκαετίας
του 1980 έως τις αρχές του 2000, στην πραγματικότητα θέλουν να έχουν τη
δυνατότητα να πάνε στην τράπεζα.
Τούτου λεχθέντος, τα υποκαταστήματα
εξαφανίζονται ταχύτερα σε ορισμένες περιοχές. Ο περιβόητος διογκωμένος
χρηματοπιστωτικός τομέας της Ευρώπης, για παράδειγμα, μείωσε δραματικά
τη φυσική του παρουσία μετά την κρίση του 2008 και την επακόλουθη
αναταραχή του ευρώ. Οι χώρες της νομισματικής ένωσης είχαν σταθμισμένο
βάσει πληθυσμού μέσο όρο 32,44 καταστημάτων ανά 100.000 ενήλικες το
2016, από 45,76 το 2008. Ιδού πώς φαίνεται αυτό σε σύγκριση με άλλα
ανεπτυγμένα έθνη και αναδυόμενες αγορές:
Τραπεζικά υποκαταστήματα ανά 100.000 ενηλίκους
Πηγή: Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
*Σταθμισμένος στον πληθυσμό μέσος όρος της Βραζιλίας, της Ινδίας, της Ινδονησίας, του Μεξικού, της Ρωσίας και της Τουρκίας.
Μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης, η
Ισπανία και η Ιταλία εξακολουθούν να διαθέτουν τα περισσότερα
υποκαταστήματα, γεγονός που υποδηλώνει ότι ενδέχεται να έχουν ακόμη
μερική ενοποίηση να κάνουν:
Τραπεζικά υποκαταστήματα ανά 100.000 ενηλίκους
Πηγή: Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά
τους, η παραδοσιακή τράπεζα παραμένει αντιμέτωπη με ένα αβέβαιο μέλλον
καθώς ο κόσμος υιοθετεί ολοένα περισσότερο νέους τρόπους δανεισμού,
επενδύσεων και πληρωμών. Μέχρι στιγμής, πάντως, το κλασικό υποκατάστημα
–ή τουλάχιστον η αυτοματοποιημένη του εκδοχή- επιδεικνύει απρόσμενα
μεγάλη ανθεκτικότητα.
capital.gr/
