Το ξεροστάλιασμα. Οι μεσάζοντες. Τα βλήματα. Το
(κοινοβουλευτικό) θέατρο. Οι θύτες. Και τα θύματαΦταρνίζονται οι καρχαρίες. Από το φτάρνισμα πέφτουν χάμω και μερικά φραγκοδίφραγκα.
Και η κοινωνική «αριστερή αλληλεγγύη» γκρεμίζεται. Κάπως έτσι λαμβάνει ο κάθε υποψήφιος φτωχός μερισματούχος, την «αριστερή» φιλανθρωπία. Παρέα με την υποψία μίζας, διαπλοκής και βρωμίλας!
Δημήτρης Δανίκας
Ποιο μέρισμα και κουραφέξαλα! Τρίχες κατσαρές. Γιατί είμαι μερισματούχος στα ελάχιστα. Γιατί τα ελάχιστα τα λαμβάνω όπως κάθε επαίτης που έχει απλώσει την παλάμη σε κάθε γωνιά της πατρίδας. Γιατί το μέρισμα είναι σχεδόν το τίποτα. Αντε για την γαλοπούλα και το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Γιατί το μέρισμα προήλθε από την αχαλίνωτη φορολογία. Γιατί το μέρισμα προήλθε από του λαού το υστέρημα. Γιατί μπροστά στον φρενήρη χορό των μεσαζόντων και των εξοπλιστικών προγραμμάτων, όλα αυτά τα φραγκοδίφραγκα είναι στάχτη που ρίχνουν στα μάτια μου να μην «βλέπω» και να μην εξοργίζομαι με την επανάληψη της ίδιας άθλιας ιστορίας
Να ευχαριστήσω τον ευεργέτη μου. Να ξανασκεφτώ μπας και τον ξαναψηφίσω. Να ηρεμήσουν τα νεύρα μου. Να φρενάρω την οργή μου. Να κάνω τον σταυρό μου που ο κυβερνήτης με σκέφτηκε. Να πιστέψω στα φιλολαικά συναισθήματά του. Να διασκεδάσω, για λίγο, τον πόνο μου. Να ευχαριστήσω την τύχη μου. Να ευγνωμονώ την κυβέρνησή μου. Να κάθομαι ήσυχος στ αβγά μου. Και να κοιμηθώ με την ελπίδα μου. Του χρόνου καλύτερα. Του χρόνου με πιο παχουλά μερίσματα. Του χρόνου με κάποια εργασία. Του χρόνου η σωτηρία
Ομως το κοινωνικό μέρισμα είναι ελάχιστο. Ομως αυταπάτη πως εγώ ο φτωχός είμαι μερισματούχος κανονικός. Ομως κανένα μέρισμα στην εργασία. Ομως κανένα μέρισμα από την παραγωγική διαδικασία. Ομως κανένα μέρισμα στην εξουσία. Ομως κανένα μέρισμα στην υποτιθέμενη δωρεά Παιδεία. Ομως ελάχιστο το μέρισμα στην ασφάλεια και τη Νοσηλεία. Ομως κανένα μέρισμα για την μελλοντική, των παιδιών μου, την πορεία
Ομως κανένα μέρισμα στην άγρια φορολογία. Ομως κανένα μέρισμα από τους πλειστηριασμούς, ακόμα και της πρώτης κατοικίας. Ομως κανένα μέρισμα από κάποια ορατή ελπίδα. Ομως κανένα μέρισμα στην (απούσα) αξιοκρατία. Ομως κανένα μέρισμα στην καταπολέμηση της διαπλοκής και της αλητείας. Ομως κανένα μέρισμα από την προσφορά μου, από τον ιδρώτα μου, από τα βασανιστικά βιώματά μου, από τις εισφορές μου, από τις άστοχες και ανόητες επιλογές μου!
Ομως μεγάλο, τεράστιο γιγαντιαίο το μέρισμα από τις υποσχέσεις. Τεράστιο το μέρισμα από την σωτηρολογία. Τεράστιο το μέρισμα από το θέατρο της δικομματικής μονομαχίας. Τεράστιο το μέρισμα από κάθε προεκλογική παραμυθία. Τεράστιο το μέρισμα από την κομματική φλυαρία. Τεράστιο το μέρισμα από την αμνησία. Τεράστιο το μέρισμα από την καταστροφή και την χρεοκοπία
Και που σαι. Να ξέρεις. Οσο εσύ συνηθίζεις στα ολίγα, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το μέρισμά σου στην κοροιδία!
.protothema.gr/
