 |
| Γράφει η Νίνα Γκατζούλη |
συμπεριλήφθηκε και το κράτος των Σκοπίων, η κυβέρνηση Καραμανλή προώθησε την «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes».
Παρακάμφθηκε με τον τρόπο αυτόν όμως η πραγματική βούληση των Ελλήνων όπως είχε εκφραστεί σε μεγαλειώδη συλλαλητήρια στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, η οποία ήταν αντίθετη με τη χρήση του όρου «Μακεδονία».
Η ελληνική κοινωνία, όπως τονίζει ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου σε άρθρο του, «πανηγύρισε το μεγαλοπρεπές «ΟΧΙ» του Κώστα Καραμανλή στο Βουκουρέστι, αλλά ουδείς παρατήρησε τότε πως οι πολιτικοί είχαν αψηφήσει την πραγματική της βούληση και είχαν υποχωρήσει στο θέμα της ονομασίας, παραχωρώντας τη λέξη «Μακεδονία» στα Σκόπια».
Επιπλέον τι απέγινε το πόρισμα της σύσκεψης των πολιτικών μας αρχηγών της 13ης Απριλίου 1992 σχετικά με την ονομασία των Σκοπίων, υπό την προεδρία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας μας Κωσταντίνου Καραμανλή; Το πόρισμα τόνιζε: «Σχετικά με το θέμα των Σκοπίων, η πολιτική ηγεσία της χώρας, με εξαίρεση το ΚΚΕ, συμφώνησε ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων, μόνο αν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη “Μακεδονία”».
Ας υποθέσουμε, ότι επιτυγχάνεται μια «λύση» στο Σκοπιανό και το γειτονικό κράτος ονομάζεται «Άνω Μακεδονία» ή «Βόρεια Μακεδονία» ή οτιδήποτε άλλο «Μακεδονία». Ας υποθέσουμε, επίσης, χάριν του σεναρίου ΜΟΕ (Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης), ότι τα Σκόπια θα αφαιρέσουν από το Σύνταγμά τους τις όποιες αλυτρωτικές βλέψεις στη Μακεδονία μας.
Κανείς δεν μας εξασφαλίζει ότι σε μικρό χρονικό διάστημα δεν θα βρεθεί ένας πολιτικός στα Σκόπια, τύπου Γκρούεβσκι, που θα θελήσει να αναθεωρήσει τη συμφωνία που θα έχει υπογραφεί, βασιζόμενος στην αποδεκτή από όλους πλέον του όρου «Μακεδονία» και δεν θα επανέλθει στο παλιό τους όραμα της «Ενωμένης Μακεδονίας».
Κανείς δεν μας διαβεβαιώνει ότι δεν θα υπάρξει στο μέλλον απόπειρα – και μάλιστα θα είναι και δικαιολογημένη – του νεοβάπτιστου κράτους να διεκδικήσει μερίδιο από την πολιτιστική κληρονομιά και την ιστορία της Μακεδονίας μας.
Κανείς δεν μας δίνει εγγύηση ότι κάθε υποχώρηση στο όνομα, υπό οποιαδήποτε μορφή και με οποιοδήποτε προσδιορισμό, καθώς και τυχούσα αποδοχή ύπαρξης «μακεδονικού έθνους και μακεδονικής γλώσσας» καθώς και η είσοδος των Σκοπίων στους Ευρωατλαντικούς θεσμούς, θα εξασφαλίσει τη ζητούμενη και προβαλλόμενη ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή.
Κανείς δεν μας εγγυείται πως δεν θα αποτελέσει αιτία ταραχών και συγκρούσεων τόσο στο εσωτερικό των Σκοπίων με τις πολλαπλές εθνικότητες, αλλά και με τις γειτονικές της χώρες
Κανείς δεν μας εγγυείται πως τα Σκόπια δεν θα προσφύγουν στα διεθνή δικαστήρια για να παραμποδίσουν την εξαγωγή Μακεδονικών ελληνικών προϊόντων στις διεθνείς αγορές.
Τι θα είναι πιο σημαντικό στα μάτια της διεθνούς κοινότητας μια χώρα που ονομάζεται Μακεδονία, ή τρεις διοικητικές περιφέρειες της Ελλάδας που ονομάζονται Δυτική, Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία;
Μήπως εμείς οι ίδιοι, με ελληνική βούλα και σφραγίδα ανοίγουμε την πόρτα στις ορέξεις των Σκοπιανών;
Σας παρακαλούμε πηγαίνετε στο www.onomasia.gr και προσθέσετε την υπογραφή σας για την μη αποδοχή του όρου Μακεδονία στο ονοματολόγιο των Σκοπίων.
Η Νίνα Γκατζούλη είναι συντονίστρια Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου
