11 Φεβ 2018

Το θεώρημα του «καθαρού αριστερού»

Τα σκάνδαλα είναι σκάνδαλα κι όποιος αποδεδειγμένα είναι ένοχος πρέπει να πληρώσει. Να ανοίξουν οι φυλακές και να
μπουν όλοι, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται. Νυν και πρώην πρωθυπουργοί, νυν και πρώην υπουργοί, γιατροί ή κρατικά στελέχη.
Εφόσον οι κατηγορίες που αντιμετωπίζουν αποδειχθούν κι εφόσον οι τύποι αυτοί τα άρπαζαν για να πληρώνει ο κοσμάκης ακριβά τα φάρμακα της Novartis ή οποιασδήποτε άλλης φαρμακοβιομηχανίας.
Το τονίζουμε: Να βρεθούν αποδείξεις και να είναι κανονικές, όχι σαν τις μουσαντένιες που έφτιαξε το Μαξίμου κι έχει κάνει όλη τη χώρα μπάχαλο.
Και πρέπει να πούμε και το εξής: Άλλο σκάνδαλο κι άλλο σκανδαλολογία. Άλλο υγιής λειτουργία της Δικαιοσύνης κι όποιος είναι ο φταίχτης να τον πάρει ο χάρος, κι άλλο επιχείρηση κατασυκοφάντησης με στόχο μικροκομματικά οφέλη.
Δεν το λέμε μόνο για τη Novartis αλλά για όλες τις υποθέσεις που εμπλέκονται πολιτικοί. Και για τον Πάνο Καμμένο με τον μεσάζοντά του και την προσπάθεια να πουλήσει βλήματα στη Σαουδική Αραβία. Αν υπάρξουν αποδείξεις ότι ευθύνεται ο υπουργός για ζημία της χώρας ή ακόμη και για απόπειρα τέλεσης εγκλήματος (μιζούλες δηλαδή, μαύρο χρήμα κ.λπ.) να πάει φυλακή.
Όχι όμως σώνει και καλά να βγάζουμε υποθέσεις και να τις κουνάμε στον αέρα για να φεύγει η λάσπη κι όπου κολλήσει. Αυτό δείχνει μια χώρα νοσηρή που δεν θα πάει μπροστά κάθε φορά που κάποια κυβέρνηση ή άλλο κόμμα στήνουν «βρόμικα ’89» και μάλιστα 30 χρόνια μετά. Φαίνεται ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δε μαθαίνει από τα λάθη του. Ούτε για να τιμωρήσει τους πραγματικούς «βιαστές» της χώρας, ούτε για να αποδώσει πραγματική δικαιοσύνη, ούτε και για να διαφυλάξει το κύρος και την ακεραιότητα των πραγματικά αθώων ανθρώπων.
Τους επόμενους μήνες θα δούμε ένα ακόμη πιο νοσηρό, πιο τοξικό πολιτικό κλίμα. Ο Τσίπρας, με τον τρόπο που έστησε την υπόθεση Novartis, διέβη τον Ρουβίκωνα. Άνοιξε την πύλη της κολάσεως και αυτά που θα δούμε δεν έχουν καμιά σχέση με τα σημερινά. Θα δούμε και πραγματικά σκάνδαλα, θα δούμε και απίστευτη λάσπη να πέφτει επί δικαίων και αδίκων. Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ είναι να πάει σε εκλογές με ένα διπλό διακύβευμα. Από τη μια να δίνει στον κόσμο γενναίες δόσεις αισιοδοξίας για την οικονομία (έξοδος από τα μνημόνια, παροχές, προσλήψεις, λύση για το χρέος). Κι από την άλλη θα βουτήξει στα σκ…ά κι ότι βγάζει θα το ρίχνει στον ανεμιστήρα.
Φάκελοι θα… ίπτανται στο πολιτικό, τραπεζικό, επιχειρηματικό σκηνικό και θα το κάνουν με τέτοιο τρόπο ώστε ακόμη κι αν δεν είναι σκάνδαλο να εθίζει τον κόσμο στη λογική «όλοι λαμόγια είναι και τα παίρνουν». Δεν είναι καθόλου τυχαία η αναφορά του Τσίπρα ότι αυτός έχει «λευκό ποινικό μητρώο». Με το θεώρημα του «καθαρού αριστερού» που είπε ψέματα αλλά δε βούτηξε το χέρι στο μέλι, θα πάει στις εκλογές. Με τη θεωρία ότι όλοι οι άλλοι είναι βρόμικοι, αυτός όμως είναι καθαρός αν και λίγο ψεύτης. Μην ξεχνάμε πόσο μοιάζει ο Αλέξης με τον Μιχαλολιάκο που κι αυτός είχε μιλήσει για καθαρά χέρια, έστω κι αν χαιρετούν ναζιστικά…
Έτσι θα κινηθούμε από εδώ και στο εξής. Η μάχη χαρακωμάτων ασφαλώς θα ξυπνήσει και την ωραία κοιμωμένη Νέα Δημοκρατία που βγαίνει με τη Σπυράκη με το μαλλί κομμωτηρίου να μιλήσει για σκάνδαλο. Αντί να ψάχνουν τι έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση.
Ο πόλεμος μπήκε στην τελική ευθεία του. Κάποιοι μπορεί να πάνε φυλακή, κάποιοι άλλοι όχι, όμως, αυτό που θα μείνει είναι μια τραγική κατάσταση. Ένα διαλυμένο πολιτικό σύστημα, πλήρως αποσαθρωμένο και με την εμπιστοσύνη των πολιτών στο ναδίρ. Και να είστε σίγουροι. Για να γίνει κυρίαρχος του παιχνιδιού ο Τσίπρας τα επόμενα χρόνια, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να βάλει φωτιά στα σπαρτά και να αφήσει πίσω του καμένη γη.
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη