Δημοσίου την περίοδο 2013 - 2014.
Το αδίκημα που αντιμετωπίζουν είναι για απλή συνέργεια στην απιστία.
Σύμφωνα, με το πρώτο βούλευμα, το οποίο αναιρέθηκε απο τον Άρειο Πάγο, οι κατηγορούμενοι παραπέμπονταν σε δίκη για το κακούργημα της απιστίας.
Μετά την αναίρεση του βουλεύματος, οι δικαστές που χειρίστηκαν την υπόθεση, σύμφωνα με νομικούς κύκλους, αναγνώρισαν ότι η απόφαση για τη διαχείριση των ακινήτων του ΤΑΙΠΕΔ ανήκε αποκλειστικά και μόνο στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, για τα οποία όμως, με τον ιδρυτικό νόμο του Ταμείου είχε προβλεφθεί το ακαταδίωκτο. Τα μέλη της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων που φέρονται να συνήργησαν στην απόφαση έκριναν τις επίμαχες συμβάσεις ως επωφελείς.
Σημειώνεται, ότι η δημοσιοποίηση του πρώτου βουλεύματος με το οποίο παραπέμπονταν σε δίκη και οι τρεις ξένοι εμπειρογνώμονες, είχε προκαλέσει αντιδράσεις εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων και κυρίως από τους θεσμούς. Κατόπιν μάλιστα σχετικής απαίτησης των θεσμών είχε τεθεί ως προαπαιτούμενο αξιολόγησης η επέκταση του ακαταδίωκτου και για τα μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων.
