προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, Φώφης Γεννηματά, να ζητήσει πρόωρες εκλογές, ένα αίτημα που μεγαλώνει σαφέστατα την αφόρητη πίεση που δέχεται πλέον ο Αλέξης Τσίπρας.
Από τη Χαριλάου Τρικούπη διαμηνύουν πάντως προς πάσα κατεύθυνση ότι η κίνηση αυτή δεν συνδέεται με αυτήν του Κυριάκου Μητσοτάκη για άμεση προσφυγή στις κάλπες, καθώς ο πρόεδρος της ΝΔ το θέτει πιο συχνά, βάζοντας και ως χρονικό όριο το φθινόπωρο του 2018, αμέσως μετά την έξοδο από το πρόγραμμα.
Η πρόταση Γεννηματά επί της ουσίας ορίζει μια διαφορετική ατζέντα. Αυτή που λέει ότι πρέπει να πάμε τώρα σε κάλπες, προτού βγει η χώρα από το μνημόνιο έτσι ώστε η νέα κυβέρνηση να έχει τη λαϊκή εντολή και τη νομιμοποίηση να διαχειριστεί τη μεταμνημονιακή εποχή της χώρας.
Στο ΚΙΝΑΛ εκτιμούν ότι ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να πετύχει τίποτε άλλο, παρά μόνο ένα νέο μνημόνιο, όπως κι αν αυτό «βαφτιστεί». Ο κύβος ερρίφθη για την πρόεδρο του Κινήματος τόσο από την τρομερή δυστοκία που υπάρχει στο επίπεδο της οικονομίας, όσο και στο ζοφερό τοπίο που προκαλούν τα εθνικά θέματα.
Επιπλέον, η οσμή σκανδάλων στην κυβέρνηση που δεν ερευνώνται ποτέ, το κλίμα ακραίας πόλωσης που επιδιώξει το Μαξίμου, βάζοντας στο στόχαστρο μέσα ενημέρωσης, επιχειρηματίες, πολιτικούς, οικονομολόγους, η βουβή οργή της κοινωνίας που σιγά – σιγά αρχίζει να βγαίνει στο φως, είναι τα σημάδια παρακμής που είδαν στο Κίνημα Αλλαγής και κατέθεσαν την πρόταση.
Εκτιμούν ότι μόνο μια νέα κυβέρνηση μπορεί να προχωρήσει σε πλήρη αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, να λάβει αποφάσεις για την οικονομία που θα οδηγούν σε ανάπτυξη που θα έχει πραγματικό κοινωνικό πρόσημο, να αλλάξει στρατηγική στα «καυτά» εθνικά θέματα.
Και δεν πρέπει να περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι η Γεννηματά δε ζητά αορίστως εκλογές αλλά κάλπες «εδώ και τώρα», δηλαδή πριν το καλοκαίρι θέλοντας προφανώς να σύρει και τη ΝΔ σ’ αυτή την πρόταση. Μια ΝΔ η οποία δηλώνει έτοιμη για εκλογές αλλά τις μεταθέτει χρονικά για το φθινόπωρο.
Σε καμιά περίπτωση, η πρόταση του ΚΙΝΑΛ δε συνιστά ανατροπή του πολιτικού σκηνικού. Η κυβέρνηση προς το παρόν έχει πάρει τις αποφάσεις της: Να πάει σε εκλογές το 2019 αφού πρώτα εξασφαλίσει μια λύση για το χρέος, αφού καρπωθεί επικοινωνιακά την έξοδο από το πρόγραμμα στις 20 Αυγούστου, αφού πετύχει μια καλή έξοδο στις αγορές που θα της επιτρέψει να ασκήσει με μεγαλύτερη ένταση την κοινωνική της πολιτική.
Η αλλαγή πλεύσης από την κ. Γεννηματά έχει και διαφορετική ανάγνωση. Τον τελευταίο καιρό χρέωναν στο Κίνημα Αλλαγής μια τακτική που στόχο είχε να αντικαταστήσει τους Ανεξάρτητους Ελληνες στην κυβερνητική συμμαχία. Είτε από την παρούσα Βουλή, είτε με εκλογές και μετεκλογικές συνεργασίες.
Το «φλερτ» Τσίπρα με την κεντροαριστερά ήταν δεδομένο ενώ πάντα υπήρχε το σενάριο της δημιουργίας ενός ενιαίου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος με επίκεντρο τον ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά το ΚΙΝΑΛ. Ενός μετώπου που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αντίβαρο στην «επέλαση της δεξιάς», όπως έλεγαν χαρακτηριστικά στελέχη της κεντροαριστεράς.
Η πρόταση Γεννηματά για άμεσες εκλογές θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως «απάντηση» στα σενάρια αυτά που έκαναν κακό στο Κίνημα Αλλαγής καθώς οι δημοσκοπήσεις δεν ήταν ενθαρρυντικές και ο κόσμος είχε μπει στη λογική «θα ψηφίσουμε ΚΙΝΑΛ για να μας προκύψει ξανά ο Τσίπρας στην εξουσία;».
Η πρόεδρος του Κινήματος θέλει να κόψει αυτές τις γέφυρες προς το παρόν ώστε να επωφεληθεί όσο το δυνατόν περισσότερο σε μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Ετσι θα μπορεί να διαπραγματευτεί με καλύτερους όρους τη συμμετοχή της σε μια κυβέρνηση.
Το ερώτημα που παραμένει ανοικτό για το ΚΙΝΑΛ είναι με ποιους όρους και ποια προγραμματική συμφωνία θα δέχονταν την είσοδό τους σε μια κυβέρνηση, είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ, όποτε τεθεί αυτό το δίλημμα.
Διότι δεν είναι λίγοι κι αυτοί που κατηγορούν την κ. Γεννηματά ότι «βιάζεται να γίνει αντιπρόεδρος σε μια κυβέρνηση συνεργασίας».
