αναφέρεται εκτεταμένα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Έκθεση Βιωσιμότητας Χρέους (DSA) που δημοσιεύει. Στην έκθεση προβλέπεται ακόμα υποχώρηση της ανάπτυξης, στο 1% του ΑΕΠ, λόγω της δημογραφικής γήρανσης, για μετά το 2022, όταν το Μάρτιο, στο πλαίσιο της τρίτης αξιολόγησης, υπολόγιζε άνοδο του ΑΕΠ 1,5% από το 2023 έως το 2030 και 1,25% στην συνέχεια.
Στην έκθεση, στην οποία περιλαμβάνονται όλα τα μέτρα ελάφρυνσης, που αποφασίστηκαν στο Eurogroup της 22ης Ιουνίου, γίνεται λόγος για «σοβαρές ανησυχίες για τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους», και για «αβεβαιότητα αναφορικά με τη δυνατότητα της ελληνικής κυβέρνησης να διατηρήσει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα επί αρκετές δεκαετίες».
Για το δημόσιο χρέος αναφέρει (με στοιχεία προ της λήψης των μέτρων του Eurogroup του Λουξεμβούργου), ότι θα είναι στο 127% του ΑΕΠ το 2060 (188,6% το 2018, 169,9% το 2020, 136,6% το 2030 και 127% το 2060).
Όσον αφορά το δυσμενές σενάριο, το οποίο βασίζεται σε πρωτογενή πλεονάσματα στο 1,5% του ΑΕΠ μετά το 2022 αλλά και σε χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης, το χρέος υπερβαίνει το 235% του ΑΕΠ το 2060, οδηγεί στην ανάγκη για νέες αποφάσεις για το χρέος το 2032, πάντα με την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα τηρεί τα συμφωνηθέντα μέτρα.
Το μέσο επιτόκιο αναχρηματοδότησης του χρέους υπολογίζεται ότι θα καταγράψει αύξηση από το 4,1% το 2019 στο 5,4% το 2030 (αντί για 5,2% προηγουμένως) και στο 5,1% το 2060 (αντί για 4,5% προηγουμένως). Μεσοσταθμικά αναμένεται επιτόκιο στο 5,1% (περίοδος 2018- 2060) αντί για 4,9% προηγουμένως.
«Οι έντονες ανησυχίες για τη χρηματοδότηση που προκύπτουν από την ανάλυση του DSA πρέπει να αντιμετωπισθούν, μεταξύ άλλων, μέσω της συνεχούς εφαρμογής του μακροπρόθεσμου προγράμματος μεταρρυθμίσεων το οποίο διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια του προγράμματος του ESM, μία διαδικασία η οποία απαιτεί ισχυρή ιδιοκτησία από πλευράς των ελληνικών αρχών. Απαιτεί επίσης την εφαρμογή πρόσθετων παρεμβάσεων στο χρέος οι οποίες συμφωνήθηκαν στο Eurogroup την 22α Ιουνίου, στη βάση των όρων και των δεσμεύσεων των ανακοινωθέντων του Eurogroup της 25ης Μαΐου 2016 και της 15ης Ιουνίου 201» επισημαίνεται.
«Το Eurogroup θα επανεξετάσει στο τέλος της περιόδου χάριτος του EFSF το 2032, εάν χρειάζονται πρόσθετα μέτρα για το χρέος προκειμένου να διασφαλιστεί ο σεβασμός των συμφωνηθέντων στόχων για τις ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης, υπό την προϋπόθεση ότι το δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ είναι σεβαστό και θα λάβει τα κατάλληλα μέτρα, εάν χρειαστεί» τονίζει η έκθεση.
Παράλληλα, παρατηρείται ότι «υπάρχει σημαντικός καθοδικός κίνδυνος για την ανάπτυξη συνδεδεμένος με τη γήρανση του πληθυσμού και την πορεία της συνολικής παραγωγικότητας». Στην περίπτωση αυτή, βάσει της συμφωνίας της 21ης Ιουνίου, η Επιτροπή και οι θεσμοί θα αναλάβουν δράση μετά το 2032 βάσει του δυσμενέστερου σεναρίου.
Σε ό,τι αφορά την αγορά εργασίας, η έκθεση αναφέρει ότι παρουσιάζει κάποια σημάδια ανάκαμψης, αν και τα ποσοστά ανεργίας παραμένουν σε «απαράδεκτα υψηλό επίπεδο και υπάρχει σημαντικό περιθώριο αύξησης των ποσοστών απασχόλησης». Αναλυτικά η έκθεση της Κομισιόν
