παίρνουν στον ώμο τους τύχη και ζωή,
ξέρουν πώς να ζουν, να πεθαίνουν και να πολεμούν,
στα χώματα των Ελλήνων τα ιερά
προβάλλουν γενναία αντίσταση ξανά.
Στα άνανδρα χτυπήματα του βοριά
πάνε στον άνεμο κόντρα,
θυμωμένους αέρηδες που λυσσομανάνε
με μια ανάσα οι λιονταρόκαρδοι τους καταπίνουν,
μες την ημίθεη πυρακτωμένη τους ψυχή
σαν σίδερο λιώνουν την επιβολή,
που τώρα γίνεται ντροπή,
με φλόγες κατακόκκινες
στην εκπνοή την παύουν, την ξεψυχάνε (την επιβολή).
Οι ντροπιασμένοι απ΄ τους λαούς
δεν έχουν το δικαίωμα να φτιάχνουν ιστορία,
γιατί τότε η ανθρωπότης να ετοιμασθεί
για μια καινούργια παγκόσμια πληγή.
΄Ελληνες η γη των προγόνων σας καλεί,
τρέξτε, αφυπινστείτε, πολεμείστε,
τη γη της Ελλάδος την Μακεδονική,
του Μ. Αλεξάνδρου την κοσμοκρατορική,
διαμελίζουν, κομματιάζουν, παραχαράσσουν
της ανθρωπότητας οι αιώνιοι εχθροί.
Στο περιβόλι της κλαίει η μάνα Παναγία,
στους πρόποδες του ΄Αθω το δάκρυ της στεγνώνει,
όλους τους ΄Ελληνες υπό την σκέπη της ενώνει,
να προστατεύσουν από τους εχθρούς την γη της την αγία.
Ξεσηκωθείτε ΄Ελληνες, Θεανθρωπιστές, γενναίοι,
μικροί, μεγάλοι, γέροντες και νέοι,
σε εγρήγορση όλοι μαζί, δεν έχουμε καιρό,
το κλέος των προγόνων δίνει τη λύση
ο ήλιος της Ελλάδας ποτέ μη γείρει προς τη δύση.
΄Ετσι να μείνει ο ωραίος τόπος, ο θεϊκός,
απαθής μέσα στο χωροχρόνο και αλώβητος,
να δώσουν τα φώτα στην Οικουμένη οι ΄Ελληνες ξανά
σαν δώρα αιώνιας ζωής ωφέλιμα, πνευματικά.
΄Ελληνες «εμπρός – αέρα», με οδηγό το έπος του σαράντα,
το αίμα για τη Μακεδονία του Παύλου Μελά,
να δοξαχθεί το γένος μας απ΄την αρχή,
ίχνος απ΄την αγιοτόκο αιματοποτισμένη γη να μη χαθεί,
η ιστορία των Ελλήνων με χρυσά γράμματα να ξαναγραφεί.-
Μαρία-΄Αννα Σμυρναίου-Αργυροπούλου
