Οικονομικών, αναφορικά με «τις διατάξεις για την ολοκλήρωση της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων – Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022» περιλαμβάνονται δύο άρθρα αρμοδιότητας υπουργείου Δικαιοσύνης και αφορούν, την επανάληψη των άκαρπων πλειστηριασμών, και την παροχή δεύτερης ευκαιρίας σε οφειλέτες που πτώχευσαν.
Αναλυτικότερα, στο άρθρο 23 του πολυνομοσχεδίου προστίθενται τρία εδάφια στο άρθρο 966 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που αφορά την κατάσχεση της κινητής περιουσίας του οφειλέτη και την μη κατακύρωση ακινήτου που βγαίνει σε πλειστηριασμό (άκαρπος πλειστηριασμός).
Κατά την εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου, η επίμαχη τροπολογία αποσκοπεί στην επίσπευση της όλης διαδικασίας επανάληψης του πλειστηριασμού: Σήμερα προβλέπεται ότι αν δεν παρουσιαστούν πλειοδότες, το πράγμα που πλειστηριάζεται κατακυρώνεται στην τιμή της πρώτης προσφοράς σε εκείνον υπέρ του οποίου έγινε η εκτέλεση, αν το ζητήσει.
Αν δεν υποβληθεί αίτηση, γίνεται νέος πλειστηριασμός μέσα σε 40 ημέρες και αν στο νέο πλειστηριασμό δεν γίνει και πάλι κατακύρωση, τότε το αρμόδιο δικαστήριο (μετά από σχετική διαδικασία) μπορεί να διατάξει νέο πλειστηριασμό μέσα σε 30 ημέρες με την ίδια ή κατώτερη τιμή.
Με το άρθρο 23 του πολυνομοσχεδίου, επισπεύδονται οι διαδικασίες και οι 30 ημέρες γίνονται 8 εργάσιμες ημέρες – και σε 8 ημέρες πρέπει να εκδίδεται η σχετική απόφαση από την ημέρα της συζήτησης.
Η δεύτερη τροποποίηση που επιφέρει το πολυνομοσχέδιο, αφορά τον Πτωχευτικό Κώδικα και συγκεκριμένα τον αποστιγματισμό της πτώχευσης και την παροχή δεύτερης ευκαιρίας σε οφειλέτες – φυσικά πρόσωπα – που πτώχευσαν χωρίς να τους βαρύνει κακόπιστη συμπεριφορά.
Συγκεκριμένα, στο άρθρο 24 του σχεδίου νόμου, προβλέπεται η δυνατότητα δεύτερης ευκαιρίας σε φυσικά πρόσωπα, τα οποία ελλείψει πτωχευτικής περιουσίας δεν δύνανται να πτωχεύσουν και παραμένουν σε διαρκή εκκρεμότητα, τόσο τα ίδια, όσο και οι τρίτοι που συνέχονται επιχειρηματικά με αυτά.
Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση, στόχος του άρθρου είναι η επαναδραστηριοποίηση των επιχειρηματιών εκείνων, που παρά τις έντιμες προσπάθειες απέτυχαν να διαφύγουν τον «συναλλακτικό θάνατο».
Εξωδικαστικός μηχανισμός
Αλλαγές όμως προβλέπονται και για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης των επιχειρηματικών οφειλών. Ειδικότερα προβλέπονται τα εξής:
– Υπαγωγή στον εξωδικαστικό προς ρύθμιση και των οφειλών που γεννήθηκαν και βεβαιώθηκαν έως και 31.12.2017. Περαιτέρω, εισάγεται διαφοροποίηση ως προς τον ορισμό των οφειλών προς το Δημόσιο και υπέρ τρίτων σε σχέση με τις οφειλές προς Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης. Ενώ για τις δύο πρώτες κατηγορίες κρίσιμος παραμένει ο χρόνος της βεβαίωσης, για την τελευταία κατηγορία, κρίσιμος καθίσταται ο χρόνος γέννησης της οφειλής. Σκοπός της ρύθμισης αναφορικά με τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, είναι να μη χάνει ο διοικούμενος το δικαίωμα ρύθμισης των εισφορών του 2017 μόνο και μόνο για το λόγο ότι αυτές βεβαιώθηκαν το 2018.
– Ενημέρωση της ΕΓΔΙΧ (Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους) αναφορικά με την επίτευξη συμφωνίας ή όχι στη διμερή διαπραγμάτευση και μετά την πάροδο των 3 μηνών (σε περίπτωση που επεκταθεί η διαπραγμάτευση και πέραν του χρονικού αυτού διαστήματος).
– Αντιμετώπιση μικροπιστωτών όταν έχουν ακριβώς ισόποση απαίτηση και οι απαιτήσεις αυτές, αθροιζόμενες με τις μικρότερες απαιτήσεις, υπερβαίνουν το 15% της συνολικής οφειλής. Η λύση που προκρίθηκε είναι η συμμετοχή όλων των μικροπιστωτών με ίσες απαιτήσεις στη διαδικασία και δέσμευσή τους από τη σύμβαση αναδιάρθρωσης.
– Δυνατότητα ομόρρυθμων εταίρων να υποβάλλουν και οι ίδιοι αίτηση για τη ρύθμιση των δικών τους οφειλών, εφόσον αυτές είναι κατά νόμο επιλέξιμες. Συγκεκριμένα όταν εταίροι ζητούν τη ρύθμιση των δικών τους οφειλών, οι πιστωτές επιβάλλεται να έχουν πλήρη εικόνα των οικονομικών τους στοιχείων, σαν να υποβαλλόταν αυτοτελής αίτηση. Επίσης προβλέπεται πως δεν θα αποκλειστεί η ρύθμιση των οφειλών του εταίρου από το γεγονός ότι ο εταίρος έχει διακόψει ατομική επιχειρηματική του δραστηριότητα (περ. γ΄ της παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4469/2017), αρκεί να μην έχει λυθεί η ίδια η εταιρία.
Από την άλλη πλευρά, ο εταίρος μπορεί να ρυθμίσει τις δικές του οφειλές, εντάσσοντας και τις οφειλές που τον βαρύνουν ως ομόρρυθμο εταίρο, ακόμα και αν η εταιρία έχει λυθεί, εφόσον ο εταίρος διατηρεί δική του ατομική επιχείρηση σε λειτουργία. Αναφορικά με την επιλεξιμότητα (μία θετική χρήση στις τρεις τελευταίες), αυτή εκ των πραγμάτων δεν θα μπορεί να κριθεί στο πρόσωπο του εταίρου, αφού ο ίδιος δεν τηρεί λογιστικά βιβλία στο δικό του όνομα. Επομένως αναγκαστικά η επιλεξιμότητα θα πρέπει να κριθεί στο πρόσωπο της εταιρίας.
– Ρύθμιση ζητημάτων αναφορικά με την αμφισβήτηση του ύψους της οφειλής. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού προβλέπεται ότι ο οφειλέτης θα συμπληρώνει και το χρόνο, αναφορικά με τον οποίο προσδιορίζεται το ύψος της κάθε οφειλής, οπότε, αν μετά το χρόνο αυτό η οφειλή επιβαρύνθηκε, να μην θεωρείται καν ότι υφίσταται διαφωνία.
– Ο συντονιστής μπορεί να εδρεύει οπουδήποτε στην Περιφέρεια του οφειλέτη, με απλή προτίμηση των συντονιστών που εδρεύουν στην ίδια Περιφερειακή Ενότητα, εφόσον φυσικά ο κατά προτίμηση διορισμός τους δεν παραβιάζει τον κανόνα της ισοκατανομής των υποθέσεων μεταξύ των συντονιστών της Περιφέρειας.
– Επιμήκυνση του χρονικού διαστήματος αυτοδίκαιης αναστολής της αναγκαστικής εκτέλεσης από εβδομήντα σε ενενήντα ημέρες. Η επιμήκυνση κρίθηκε αναγκαία, καθώς είναι αρκετές οι περιπτώσεις, κατά τις οποίες η διαδικασία δεν ολοκληρώνεται εντός εβδομήντα ημερών.
– Υποχρεωτική συμμετοχή Δημοσίου στις διαπραγματεύσεις και την ψηφοφορία για οφειλές έως 20.000 ευρώ όταν οι πιστωτές είναι μόνον προερχόμενοι από το δημόσιο τομέα.
– Περιορισμός των συνεπειών των κατασχέσεων που επιβλήθηκαν από το Δημόσιο με αποδέσμευση των μελλοντικών απαιτήσεων σε περίπτωση επίτευξης συμφωνίας αναδιάρθρωσης. Πλήρης ανατροπή της κατάσχεσης μπορεί να επιτευχθεί μόνο εφόσον η κατάσχεση επιβλήθηκε αποκλειστικά για οφειλές εντεταγμένες στη σύμβαση και μόνο εφόσον εξοφλήθηκε τουλάχιστον το 75% του ποσού που πρέπει να καταβληθεί στο Δημόσιο δυνάμει της σύμβασης.
– Επέκταση της αυτοδίκαιης αναστολής εκτέλεσης και στην περίπτωση της διαδικασίας διμερούς διαπραγμάτευσης με το Δημόσιο ή με Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης.
– Επέκταση της χρήσης της πλατφόρμας σε περιπτώσεις επιχειρήσεων που δεν υπάγονται στην κανονική διαδικασία του εξωδικαστικού μηχανισμού, ιδίως αγροτών ή ελεύθερων επαγγελματιών, που όμως επιθυμούν να ρυθμίσουν διμερώς τις οφειλές τους με τους χρηματοδοτικούς φορείς. Επίσης προβλέπεται άρση του τραπεζικού και του φορολογικού απορρήτου και σε αυτές τις περιπτώσεις.
