Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά ντουφέκια πέφτουν τις τελευταίες ημέρες. Όχι για το χατίρι της Δέσπως Μπότση αλλά για τα..
. όμορφα μάτια της περικοπής συντάξεων. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση σφάζονται για το εάν θα πραγματοποιηθεί ή όχι. Στην πράξη όμως, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Με ημερομηνία της προηγούμενης Δευτέρας, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης εξέδωσε την εγκύκλιο για την κατάρτιση του προϋπολογισμού Γενικής κυβέρνησης του οικονομικού έτους 2019.
Η εγκύκλιος χαρακτηρίζεται ως "εξαιρετικά επείγουσα" και περιλαμβάνει όλες τις απαραίτητες οδηγίες και κατευθύνσεις για την κατάρτιση των επιμέρους προϋπολογισμών, στο σύνολο του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Ανάμεσα στις οδηγίες που δίνονται, υπάρχει και αυτή της μείωσης του κονδυλίου για την πληρωμή των συντάξεων. Το οποίο κονδύλι θα πρέπει να μειωθεί κατά 12%, από τα (σχεδόν) €29 δισ. στα €25,4 δισ. Τσεκουριά, που μόνο ασήμαντη δεν την λες...
Η διαφορά φτάνει τα €3,4 δισ. και ξεπερνά κατά πολύ το 1% του ΑΕΠ, που προβλέπει ο νόμος! Γεγονός το οποίο σημαίνει ότι, ακόμη και αν ανασταλεί ή ματαιωθεί η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, θα υπάρξουν σημαντικότατες περικοπές (ύψους €1,5 δισ. ή 0,81% του ΑΕΠ).
Παρ’ όλα αυτά, τα κυβερνητικά στελέχη περιδιαβαίνουν τα τηλεοπτικά κανάλια και τα ερτζιανά, ισχυριζόμενα ότι οι συντάξεις δεν θα κοπούν ή θα κοπούν ελάχιστες και κατά ένα πολύ μικρό ποσοστό.
Τι συμβαίνει; Είναι τόσο ξεδιάντροποι και ψυχροί ψεύτες, ώστε να λένε πως δεν θα κόψουν τις συντάξεις, ενώ ταυτόχρονα κάνουν τους υπολογισμούς των περικοπών;
Από τη μία μεριά, μια τέτοια συμπεριφορά οπωσδήποτε δεν μπορεί ν’ αποκλεισθεί. Λόγω της εμπειρίας των τελευταίων χρόνων, θα ήταν μεγάλο και ασυγχώρητο λάθος. Ο βίος και η πολιτεία των Συριζανέλ, δεν το επιτρέπει.
Από την άλλη, το να κάνει κανείς δίκες προθέσεων και μάλιστα σε τόσο σοβαρά θέματα, δεν είναι ούτε σωστό, ούτε πρέπον.
Ευτυχώς, υπάρχει η λογική. Η οποία, με τη συνδρομή των γνωστών στοιχείων και γεγονότων, μπορεί να δώσει απαντήσεις. Τα πιθανά σενάρια εξελίξεων είναι συγκεκριμένα, όχι ιδιαίτερα περίπλοκα και πολύ διαφωτιστικά.
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρισθεί πως αξιόλογη πιθανότητα να μην μειωθούν οι συντάξεις, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ! Τα διάφορα ευτράπελα του τύπου "θα το διαπραγματευτούμε με τους Θεσμούς, όταν έρθει η ώρα" κ.λπ., είναι αέρας κοπανιστός. Κλασική μπουρδολογία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τίποτα περισσότερο.
Οι εταίροι έχουν ξεκαθαρίσει τη θέση τους πολλές φορές και δημόσια. Ειδικά ο Klaus Regling του ESM, ο οποίος ελέγχει τις χρηματοροές προς την Ελλάδα και του οποίου η άποψη, μαζί με αυτήν του ΔΝΤ, έχει τη μεγαλύτερη επιρροή στις αγορές χρέους.
Η θέση αυτή δε, είναι απόλυτα συγκεκριμένη. Οι περικοπές στις συντάξεις (και η μείωση του αφορολογήτου επίσης), εκτός από δημοσιονομικό μέτρο, αποτελούν και διαρθρωτικό τέτοιο. Πράγμα που σημαίνει ότι η απλή εύρεση "ισοδύναμων" σε οικονομικό αποτέλεσμα, δεν επαρκεί για ν’ ακυρωθούν οι περικοπές. Θα πρέπει να μάθει η Ελλάδα να κινείται ορθολογικά (και) στο ασφαλιστικό, ώστε να υπάρξουν περιθώρια βελτίωσης των συντάξεων.
Με απλά λόγια, πληρώνουμε πάρα πολλά για συντάξεις και αυτό το γεγονός δεν είναι μία βιώσιμη κατάσταση. Η Ελλάδα έχει δύο επιλογές:
Α. Είτε θα επιτύχει αλματώδεις ρυθμούς ανάπτυξης (>3,5% κατά μέσον όρο, τα επόμενα πέντε χρόνια), ώστε το ΑΕΠ να μπορεί να καλύψει το σημερινό επίπεδο των συντάξεων
inRead Advertisement by VIDADS since 2011
Β. Είτε θα χρειασθεί να κάνει περισσότερες ακόμη περικοπές στο άμεσο μέλλον.
Αυτός είναι ο (συμπληρωματικός) λογαριασμός της "αντίστασης" στη μεταρρύθμιση Γιαννίτση-Σπράου το 2001 κατά ένα μέρος και της εκλογής της Πρώτης Φοράς Αριστερά το 2015, κατά ένα άλλο...
Πέραν όμως της διαρθρωτικής μορφής του μέτρου, υπάρχει και το ζήτημα της τήρησης των συμφωνηθέντων και αποφυγής μονομερών ενεργειών. Το καψόνι με την καθυστέρηση καταβολής της δόσης των €15 δισ., για τα €28 εκατομμύρια του ΦΠΑ των νησιών, μόνο τυχαίο δεν ήταν.
Όσον δε αφορά τις φήμες περί "συμφωνίας του Αλέξη" με τη Μέρκελ, τον Γιουνκέρ κ.ο.κ., πρόκειται απλά για μία ακόμη απόπειρα σανοτροφοδοσίας. Την οποία μπορεί να πιστέψει μόνο κάποιος, που δεν έχει την παραμικρή ιδέα του τρόπου που συμβαίνουν τα πράγματα στη διεθνή πολιτική σκηνή, στα ανώτατα κλιμάκια της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή, έστω, της Γερμανίας.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές, ότι η περικοπή των συντάξεων είναι δεδομένη. Ό,τι και αν συμβεί, οι μειώσεις θα επιβληθούν τον επόμενο Δεκέμβριο. Όσο και αν προσπαθούν να παραμυθιάσουν το θέμα, μέγαρο Μαξίμου και Κουμουνδούρου...
Εάν συνειδητοποιήσει κανείς αυτό το γεγονός, οι πιθανές απαντήσεις στο ερώτημα της συμπεριφοράς των κυβερνητικών στελεχών είναι οι παρακάτω, συγκεκριμένες τρεις:
Α. Πρόκειται για μπλόφα. Ίδια με εκείνην που εφαρμόστηκε την ολιγοήμερη περίοδο πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015. Όσοι πεισθούν από το παραμύθι, πείστηκαν.
Μια χαρά δούλεψε η μπλόφα τότε, γιατί να μην χρησιμοποιηθεί και τώρα; Με το πρόσθετο bonus ότι όλες οι καυτές πατάτες (μείωση συντάξεων και αφορολογήτου, Μακεδονικό κ.λπ.), θα βρεθούν στα χέρια της νυν αντιπολίτευσης. Εξαιρετικά βολικό για ν’ αγνοηθεί...
Β. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν σε ρήξη, εάν οι πιστωτές δεν οπισθοχωρήσουν στο θέμα των συντάξεων.
Αυτό είναι ένα σενάριο που θα μπορούσε να ισχύει. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, ποιος ο λόγος να μην έχει γίνει νωρίτερα, υπό πολύ καλύτερες συνθήκες και προϋποθέσεις; Και ποιος θα το αποτολμήσει, όταν η θετική γνώμη για την ΕΕ, έχει επανακάμψει στα επίπεδα του 65%;
Γ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει το παραμύθι "εμείς τουλάχιστον προσπαθούμε, αλλά δεν γίνεται τίποτα" κ.λπ., κ.λπ., καταπίνει όλα τα πικρά ποτήρια, δροσίζει όλες τις καυτές πατάτες και παραμένει στην εξουσία μέχρι και τον Μάιο του 2019.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η εμπειρία έχει δείξει ότι τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ θα φτάσουν πολύ κοντά σε μονοψήφιους αριθμούς. Κι ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να είναι πολλά πράγματα, αλλά σίγουρα δεν είναι πολιτικά ηλίθιος.
Ποια είναι η πραγματική εξήγηση για την προσβλητική και υποτιμητική προς τους πολίτες συμπεριφορά των στελεχών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα φανεί στη διάρκεια του χρόνου.
Η οποία, κατά πάσα πιθανότητα, είναι πολύ μικρότερη απ’ όσο δείχνει με την πρώτη ματιά...
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr
. όμορφα μάτια της περικοπής συντάξεων. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση σφάζονται για το εάν θα πραγματοποιηθεί ή όχι. Στην πράξη όμως, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Με ημερομηνία της προηγούμενης Δευτέρας, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης εξέδωσε την εγκύκλιο για την κατάρτιση του προϋπολογισμού Γενικής κυβέρνησης του οικονομικού έτους 2019.
Η εγκύκλιος χαρακτηρίζεται ως "εξαιρετικά επείγουσα" και περιλαμβάνει όλες τις απαραίτητες οδηγίες και κατευθύνσεις για την κατάρτιση των επιμέρους προϋπολογισμών, στο σύνολο του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Ανάμεσα στις οδηγίες που δίνονται, υπάρχει και αυτή της μείωσης του κονδυλίου για την πληρωμή των συντάξεων. Το οποίο κονδύλι θα πρέπει να μειωθεί κατά 12%, από τα (σχεδόν) €29 δισ. στα €25,4 δισ. Τσεκουριά, που μόνο ασήμαντη δεν την λες...
Η διαφορά φτάνει τα €3,4 δισ. και ξεπερνά κατά πολύ το 1% του ΑΕΠ, που προβλέπει ο νόμος! Γεγονός το οποίο σημαίνει ότι, ακόμη και αν ανασταλεί ή ματαιωθεί η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, θα υπάρξουν σημαντικότατες περικοπές (ύψους €1,5 δισ. ή 0,81% του ΑΕΠ).
Παρ’ όλα αυτά, τα κυβερνητικά στελέχη περιδιαβαίνουν τα τηλεοπτικά κανάλια και τα ερτζιανά, ισχυριζόμενα ότι οι συντάξεις δεν θα κοπούν ή θα κοπούν ελάχιστες και κατά ένα πολύ μικρό ποσοστό.
Τι συμβαίνει; Είναι τόσο ξεδιάντροποι και ψυχροί ψεύτες, ώστε να λένε πως δεν θα κόψουν τις συντάξεις, ενώ ταυτόχρονα κάνουν τους υπολογισμούς των περικοπών;
Από τη μία μεριά, μια τέτοια συμπεριφορά οπωσδήποτε δεν μπορεί ν’ αποκλεισθεί. Λόγω της εμπειρίας των τελευταίων χρόνων, θα ήταν μεγάλο και ασυγχώρητο λάθος. Ο βίος και η πολιτεία των Συριζανέλ, δεν το επιτρέπει.
Από την άλλη, το να κάνει κανείς δίκες προθέσεων και μάλιστα σε τόσο σοβαρά θέματα, δεν είναι ούτε σωστό, ούτε πρέπον.
Ευτυχώς, υπάρχει η λογική. Η οποία, με τη συνδρομή των γνωστών στοιχείων και γεγονότων, μπορεί να δώσει απαντήσεις. Τα πιθανά σενάρια εξελίξεων είναι συγκεκριμένα, όχι ιδιαίτερα περίπλοκα και πολύ διαφωτιστικά.
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρισθεί πως αξιόλογη πιθανότητα να μην μειωθούν οι συντάξεις, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ! Τα διάφορα ευτράπελα του τύπου "θα το διαπραγματευτούμε με τους Θεσμούς, όταν έρθει η ώρα" κ.λπ., είναι αέρας κοπανιστός. Κλασική μπουρδολογία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τίποτα περισσότερο.
Οι εταίροι έχουν ξεκαθαρίσει τη θέση τους πολλές φορές και δημόσια. Ειδικά ο Klaus Regling του ESM, ο οποίος ελέγχει τις χρηματοροές προς την Ελλάδα και του οποίου η άποψη, μαζί με αυτήν του ΔΝΤ, έχει τη μεγαλύτερη επιρροή στις αγορές χρέους.
Η θέση αυτή δε, είναι απόλυτα συγκεκριμένη. Οι περικοπές στις συντάξεις (και η μείωση του αφορολογήτου επίσης), εκτός από δημοσιονομικό μέτρο, αποτελούν και διαρθρωτικό τέτοιο. Πράγμα που σημαίνει ότι η απλή εύρεση "ισοδύναμων" σε οικονομικό αποτέλεσμα, δεν επαρκεί για ν’ ακυρωθούν οι περικοπές. Θα πρέπει να μάθει η Ελλάδα να κινείται ορθολογικά (και) στο ασφαλιστικό, ώστε να υπάρξουν περιθώρια βελτίωσης των συντάξεων.
Με απλά λόγια, πληρώνουμε πάρα πολλά για συντάξεις και αυτό το γεγονός δεν είναι μία βιώσιμη κατάσταση. Η Ελλάδα έχει δύο επιλογές:
Α. Είτε θα επιτύχει αλματώδεις ρυθμούς ανάπτυξης (>3,5% κατά μέσον όρο, τα επόμενα πέντε χρόνια), ώστε το ΑΕΠ να μπορεί να καλύψει το σημερινό επίπεδο των συντάξεων
inRead Advertisement by VIDADS since 2011
Β. Είτε θα χρειασθεί να κάνει περισσότερες ακόμη περικοπές στο άμεσο μέλλον.
Αυτός είναι ο (συμπληρωματικός) λογαριασμός της "αντίστασης" στη μεταρρύθμιση Γιαννίτση-Σπράου το 2001 κατά ένα μέρος και της εκλογής της Πρώτης Φοράς Αριστερά το 2015, κατά ένα άλλο...
Πέραν όμως της διαρθρωτικής μορφής του μέτρου, υπάρχει και το ζήτημα της τήρησης των συμφωνηθέντων και αποφυγής μονομερών ενεργειών. Το καψόνι με την καθυστέρηση καταβολής της δόσης των €15 δισ., για τα €28 εκατομμύρια του ΦΠΑ των νησιών, μόνο τυχαίο δεν ήταν.
Όσον δε αφορά τις φήμες περί "συμφωνίας του Αλέξη" με τη Μέρκελ, τον Γιουνκέρ κ.ο.κ., πρόκειται απλά για μία ακόμη απόπειρα σανοτροφοδοσίας. Την οποία μπορεί να πιστέψει μόνο κάποιος, που δεν έχει την παραμικρή ιδέα του τρόπου που συμβαίνουν τα πράγματα στη διεθνή πολιτική σκηνή, στα ανώτατα κλιμάκια της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή, έστω, της Γερμανίας.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές, ότι η περικοπή των συντάξεων είναι δεδομένη. Ό,τι και αν συμβεί, οι μειώσεις θα επιβληθούν τον επόμενο Δεκέμβριο. Όσο και αν προσπαθούν να παραμυθιάσουν το θέμα, μέγαρο Μαξίμου και Κουμουνδούρου...
Εάν συνειδητοποιήσει κανείς αυτό το γεγονός, οι πιθανές απαντήσεις στο ερώτημα της συμπεριφοράς των κυβερνητικών στελεχών είναι οι παρακάτω, συγκεκριμένες τρεις:
Α. Πρόκειται για μπλόφα. Ίδια με εκείνην που εφαρμόστηκε την ολιγοήμερη περίοδο πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015. Όσοι πεισθούν από το παραμύθι, πείστηκαν.
Μια χαρά δούλεψε η μπλόφα τότε, γιατί να μην χρησιμοποιηθεί και τώρα; Με το πρόσθετο bonus ότι όλες οι καυτές πατάτες (μείωση συντάξεων και αφορολογήτου, Μακεδονικό κ.λπ.), θα βρεθούν στα χέρια της νυν αντιπολίτευσης. Εξαιρετικά βολικό για ν’ αγνοηθεί...
Β. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν σε ρήξη, εάν οι πιστωτές δεν οπισθοχωρήσουν στο θέμα των συντάξεων.
Αυτό είναι ένα σενάριο που θα μπορούσε να ισχύει. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, ποιος ο λόγος να μην έχει γίνει νωρίτερα, υπό πολύ καλύτερες συνθήκες και προϋποθέσεις; Και ποιος θα το αποτολμήσει, όταν η θετική γνώμη για την ΕΕ, έχει επανακάμψει στα επίπεδα του 65%;
Γ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει το παραμύθι "εμείς τουλάχιστον προσπαθούμε, αλλά δεν γίνεται τίποτα" κ.λπ., κ.λπ., καταπίνει όλα τα πικρά ποτήρια, δροσίζει όλες τις καυτές πατάτες και παραμένει στην εξουσία μέχρι και τον Μάιο του 2019.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η εμπειρία έχει δείξει ότι τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ θα φτάσουν πολύ κοντά σε μονοψήφιους αριθμούς. Κι ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να είναι πολλά πράγματα, αλλά σίγουρα δεν είναι πολιτικά ηλίθιος.
Ποια είναι η πραγματική εξήγηση για την προσβλητική και υποτιμητική προς τους πολίτες συμπεριφορά των στελεχών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα φανεί στη διάρκεια του χρόνου.
Η οποία, κατά πάσα πιθανότητα, είναι πολύ μικρότερη απ’ όσο δείχνει με την πρώτη ματιά...
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr