θελήσει να σταματήσει να την στηρίζει, η χώρα βρέθηκε αυτόματα σε προεκλογική περίοδο. Μία απροσδιόριστης αλλά σίγουρα εξαιρετικά μακράς διάρκειας, προεκλογική περίοδο.
Παραδοσιακά, οι μεγάλες προεκλογικές περίοδοι αποτελούν ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μία οικονομία του Ευρωπαϊκού Νότου. Πολύ δε περισσότερο όταν μιλάμε για μία οικονομία σαν την ελληνική, η οποία έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου την τελευταία δεκαετία.
Το μόνο που δεν χρειάζεται η δόλια χώρα, είναι να μην κινείται τίποτα στην οικονομία και την παραγωγή, περιμένοντας την νέα κυβέρνηση. Η εμπειρία έχει διδάξει όμως, ότι αλλάζουν πολλά μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση. Οπότε το ρίσκο της επενδυτικής κίνησης προεκλογικά, θα το αναλάβουν ελάχιστοι. Αν το αναλάβει κανένας δηλαδή...
Αυτονόητα, το κρίσιμο ζητούμενο είναι ο ακριβής χρόνος των εκλογών.
Αν πιστέψει κανείς το περιβάλλον Τσίπρα, θα πρέπει να τον τοποθετήσει χρονικά στο τέλος της συνταγματικής προθεσμίας, δηλαδή τον Σεπτέμβριο του 2019. Η υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού όμως, είναι δυσκολότερη, απ’ όσο μοιάζει με την πρώτη ματιά. Σημαντικά δυσκολότερη. Αφενός διότι το προφανές πολιτικό κόστος θα είναι πολύ μεγάλο και δυσανάλογο σε σύγκριση με την ωφέλεια της παραμονής στην εξουσία για λίγους μήνες περισσότερο, αφετέρου επειδή, μετά τη σχετική τροπολογία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για "συνολική κάλπη" (sic), δεν προσφέρει απολύτως κανένα πολιτικό κέρδος, παρά μόνο ζημίες.
Ο χρόνος που προβλέπει η (ψηφισμένη πια) τροπολογία, Μάιος-Ιούνιος του 2019, εμφανίζεται σαν ο επικρατέστερος για το στήσιμο της κάλπης. Όμως και μόνο στη σκέψη του σχεδιασμού μιας τριπλής εκλογής, ο μηχανισμός του υπουργείου Εσωτερικών, τα μυαλά και τα χέρια των αρμοδίων, τρέμουν. Και τρέμουν πολύ, σχεδόν ανεξέλεγκτα και όχι άδικα. Η οργάνωση και η υλοποίηση τριπλής εκλογής με πανευρωπαϊκή απήχηση χωρίς παρατράγουδα, είναι ένα έργο τιτάνιο, εξαιρετικά σύνθετο και πολύπλοκο. Η δε σημερινή κυβέρνηση δεν διαθέτει και τα καλύτερα διαπιστευτήρια στην πρακτική εφαρμογή αποφάσεων. Είναι μανούλες σίγουρα στην ψήφιση νόμων, διαταγμάτων και πράξεων νομοθετικού περιεχομένου (παγκόσμιο ρεκόρ κατέχουν σε αυτές) αλλά εκλογές μόνο στα χαρτιά, δεν γίνονται...
Εκτός από την τεχνική δυσκολία, τα μέσα του 2019, παρουσιάζουν και πάρα πολλά πολιτικά προβλήματα. Προβλήματα τα οποία, στο μυαλό των φωστήρων του Συριζανελικού σχεδιασμού, έχουν σαφέστατα μεγαλύτερη σημασία από "τετριμμένα τεχνοκρατικά τερτίπια". Γεγονός όχι παράξενο για όποιον έχει συνειδητοποιήσει ότι το μόνο που τους απασχολεί είναι το πολιτικό τους μέλλον, ακόμη και αν η εξασφάλισή του σημαίνει τη διάλυση της χώρας.
Βλέπετε π.χ. η περικοπή των συντάξεων πρέπει να υλοποιηθεί από τον Δεκέμβριο του 2018 και η αναβολή της επιβολής του ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ στα 5 νησιά, λήγει τον ίδιο μήνα.
inRead Advertisement by VIDADS since 2011
"Μα αυτά η κυβέρνηση θα τα διαπραγματευτεί όταν είναι ώρα και θα πετύχει να μην μειωθούν οι συντάξεις". Αν πραγματικά το πιστεύετε αυτό, πρώτον πιστεύετε επίσης ότι οι γάιδαροι μπορούν να πετάξουν και δεύτερον δεν δώσατε καθόλου προσοχή στα όσα έγιναν στο Eurogroup της προηγούμενης εβδομάδας σχετικά με την (μονομερή) αναβολή του ΦΠΑ. Ειδικά οι δηλώσεις Regling (αυτός δίνει τα λεφτά, μην ξεχνιόμαστε) ήταν άκρως διαφωτιστικές. Ακόμη και για το πλέον ανεκπαίδευτο στα ευρωπαϊκά δρώμενα αυτί.
Δεν υπάρχει περίπτωση, να μην μειωθούν οι συντάξεις αρχές του 2019. Εάν δε ο Αλέξης Τσίπρας προχωρήσει πάλι σε κάποια Βαρουφακική ψευτοπαλληκαριά (α λα ΦΠΑ νησιών, "13η σύνταξη του 2016" κ.λπ.), οι συνέπειες θα είναι δριμύτατες. Πάρα πολύ, μα πάρα, πάρα πολύ, άσχημες. Το καψόνι των €28 εκατομμυρίων, ήταν κάτι παραπάνω από εκκωφαντικό. Ας ελπίσουμε ότι ταυτόχρονα ήταν και διδακτικό, για ορισμένους...
"Μα είναι να κοπούν οι συντάξεις, να μην αυξηθεί ο βασικός μισθός κ.λπ., γιατί τα κυβερνητικά στελέχη δεν χάνουν ευκαιρία να υποστηρίξουν το αντίθετο; Τρελοί είναι;".
Όχι τρελοί, δεν είναι σίγουρα. Αντίθετα, είναι τσιμεντομένοι στις καρέκλες τους, κυριολεκτικά. Όμως η μοναδική λογική εξήγηση στην καταιγίδα υποσχέσεων που έχουν εξαπολύσει, είναι ότι περιμένουν εκλογές, πριν χρειαστεί να κάνουν πράξη όσα λένε.
Όπως έκαναν και την περίοδο του Αυγούστου 2015, αμέσως μετά την ψήφιση του Τρίτου Μνημονίου και την προκήρυξη των εκλογών. Όταν υπόσχονταν ότι δεν θα αυξήσουν τον ΦΠΑ (ποιος ξεχνά τα παλαβά και αλλοπρόσαλλα περί ΦΠΑ στην παιδεία;), πως δεν θα πουλήσουν τους λιγνίτες, την μη υλοποίηση του Ελληνικού κ.λπ. κ.λπ.; Πόσο μοιάζει εκείνη η περίοδος, με όσα ζούμε εδώ και κάμποσες εβδομάδες; Πολύ!
Τα σημάδια είναι εδώ και μιλούν. Οι εκλογές είναι κοντά. Αυτό πλέον, δεν πρέπει ν’ αμφισβητείται. Πολύ πιο κοντά, απ’ ό,τι αφήνεται να γίνει πιστευτό.
Όσον δε αφορά τον ακριβή χρόνο πραγματοποίησής τους, προσθέστε στην πιο πάνω διαπίστωση:
Α. ότι ο Αλέξης Τσίπρας, απολαμβάνει πραγματικά να αιφνιδιάζει τους πάντες
Β. ότι τα περιθώρια για μη υλοποίηση των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση απέναντι στην Τρόικα, εξαντλούνται στα τέλη Οκτωβρίου
και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Στοίχημα όμως, μην βάλετε!
Το παιδί αλλάζει γνώμη δυο φορές την εβδομάδα, τουλάχιστον…
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr
.jpg)
%20(3).jpg)
