το κράτος που είναι χρεοκοπημένο όχι μόνο οικονομικά αλλά και θεσμικά.
Οι πελατειακές σχέσεις, η διαπλοκή, η διαφθορά, η γραφειοκρατία και η σύγχυση αρμοδιοτήτων, οδηγούν σε καταστροφικά αποτελέσματα, όπως αυτό της πυρκαγιάς στο Μάτι.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Το δημόσιο τομέα καταδυναστεύουν πολιτικοί και συνδικαλιστές με αποτέλεσμα να πνίγουν ακόμη και άξιους δημόσιους λειτουργούς.
Κι επειδή το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, για να ανασάνει επιτέλους αυτή η χώρα και για να έχουν μέλλον σε αυτή τα παιδιά μας, χρειάζονται σοβαρές θεσμικές αλλαγές.
Είναι ντροπή για όλους μας, να μας επιβάλει η κάθε τρόικα, μέσω των μνημονίων, την αποκομματικοποίηση του κράτους, ή τον διορισμό με αδιάβλητες διαδικασίες των γ.γ. των υπουργείων.
Το 2016 στις 25 Ιουλίου, ο Α. Τσίπρας έστησε μια φιέστα έξω από το Κοινοβούλιο, προκειμένου να δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα για μια σειρά συνταγματικών αλλαγών.
Οι βασικές προτάσεις που ανακοίνωσε, θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν επιεικώς παιδαριώδεις. Με το γνωστό λαϊκίστικο ύφος του, επικέντρωσε την προσοχή του στην διεξαγωγή δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία των πολιτών. Βεβαίως ξέχασε την πικρή εμπειρία του δημοψηφίσματος του 2015, που χρησιμοποιήθηκε για να παραπλανήσει τον λαό.
Με τον ίδιο λαϊκίστικο ίστρο, μας είπε ότι ο λαός θα αποφασίζει μετά από δύο άκαρπες ψηφοφορίες για το Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ότι θα ελέγχονται οι Ανεξάρτητες Αρχές ότι θα καθιερώσει συνταγματικά την απλή αναλογική, το ίδιο θα κάνει και για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, θα παραμείνουν συνταγματικά κατοχυρωμένα στον έλεγχο του δημοσίου, νερό και ηλεκτρική ενέργεια, εδώ γελάνε μια και η ενέργεια πέρασε σε μεγάλο ποσοστό σε ιδιωτικά χέρια και το νερό είναι επί ξύλου κρεμάμενο από το Υπερταμείο, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να το εκχωρήσει σε ιδιώτες, και τέλος ότι οι βουλευτές και οι υπουργοί θα αντιμετωπίζονται από τη δικαιοσύνη όπως όλοι οι πολίτες.
Εδώ και δύο χρόνια η τύχη της Επιτροπής που όρισε ο Α. Τσίπρας για την αναθεώρηση του Συντάγματος αγνοείται. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση που λένε.
Από την άλλη πλευρά η Νέα Δημοκρατία δεν έχει για την ώρα ανοίξει τα χαρτιά της, για τις προτεινόμενες από την πλευρά της συνταγματικές αλλαγές.
Το 2014 πάντως είχε διακινηθεί στους κόλπους της τότε κυβέρνησης, μια πρόταση για την συνταγματική αναθεώρηση αρκετά ριζοσπαστική, που άγγιζε σε μεγάλο βαθμό τις παθογένειες του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Στις 31 προτάσεις που περιείχε, ζητούσε μεταξύ άλλων τη θέσπιση χρονικού ορίου στις θητείες Πρωθυπουργού, Περιφερειαρχών, Δημάρχων και Συνδικαλιστών. Την καθιέρωση του ασυμβίβαστου του αξιώματος του υπουργού με αυτό του βουλευτή.
Την αναθεώρηση της διάταξης που αφορά τις προθεσμίες για την ποινική ευθύνη των υπουργών και κατάργηση της ασυλίας των βουλευτών, καθώς και την κατάργηση όλων των προνομίων τους.
Ισχυροποίηση των εγγυήσεων για την εξάντληση της κοινοβουλευτικής περιόδου. Έλεγχο της διαφάνειας των οικονομικών των κομμάτων.
Ακόμη, κατάργηση του θεσμού των Γενικών Γραμματέων των Υπουργείων, με αντίστοιχη αναβάθμιση του ρόλου των Γενικών Διευθυντών.
Περιορισμός της εκτελεστικής εξουσίας ως προς την επιλογή της ηγεσίας της δικαιοσύνης. Ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, και Συνταγματικού Δικαστηρίου καθώς και διενέργεια δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία.
Γι αυτές τις προτάσεις, που διακινήθηκαν στους κόλπους της ΝΔ δεν ακούσαμε έως τώρα τίποτα, μια και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει ανοίξει μέχρι στιγμής τα χαρτιά του.
Σε αυτές τις προτάσεις να προστεθεί και μια αξιοπρόσεκτη πρωτοβουλία του Σ. Μάνου, που με άλλους 5 συνταγματολόγους και managers, που πέρασαν και από τις πολύπαθες ΔΕΚΟ, έφτιαξαν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο νέου Συντάγματος που έχει μόλις 98 άρθρα, έναντι του υπάρχοντος φλύαρου με τα 120, που είναι απλό και κατανοητό στον πολίτη, χωρίς περιττή φλυαρία και άσχετες φιοριτούρες.
Ανάμεσα στα άλλα προβλέπει εξαετή θητεία του Προέδρου, χωρίς δικαίωμα επανεκλογής. Διευρυμένο σώμα από εκλεγμένους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την εκλογή προέδρου στην τρίτη ψηφοφορία, καθώς και δικαίωμα διάλυσης της Βουλής για μια φορά, αν κρίνει ότι βρίσκεται σε δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα.
Εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια κι αν προκύψουν νωρίτερα να εκλέγεται Βουλή για το υπόλοιπο της θητείας. Εκλογή του 50% των βουλευτών σε μονοεδρικές περιφέρειες και των υπολοίπων με σταυρό αναλογικά από τις 13 περιφέρειες της χώρας
Οι υφυπουργοί να είναι υπηρεσιακοί που θα εκλέγονται από ειδική επιτροπή.
Με τις προτάσεις αυτές λύεται ο ομφάλιος λώρος, που συνδέει την εκτελεστική εξουσία με αυτή των βουλευτών, που συντηρούν το πελατειακό κράτος και άνθρωποι με σοβαρά προσόντα που έχουν εργασθεί στη ζωή τους, αναλαμβάνουν να παίξουν τον ρόλο του manager του κάθε υπουργείου.
Μόνο με βαθιές τομές μπορεί αυτή η χώρα να δει άσπρη μέρα. Διαφορετικά θα βολοδέρνει στα φουρτουνιασμένα κύματα αναζητώντας μάταια απάνεμο λιμάνι…
.jpg)
%20(3).jpg)
