βρίσκουμε όχι μόνο στη Σερβία και στο Κοσσυφοπέδιο αλλά και στα Σκόπια και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη κατά συνέπεια πώς να μην υπάρχει σε αυτούς μια γενική κινητοποίηση όταν ακούν ότι η Αλβανία θα ανοίξει τα σύνορα της με το Κοσσυφοπέδιο. Δεύτερον υπάρχει σερβική μειονότητα εντός Κοσσυφοπεδίου που δεν βρίσκεται εξ ολοκλήρου σε μια περιοχή κοντά στα σύνορα de facto με τη Σερβία αλλά στα βάθη του Κοσσυφοπεδίου και μάλιστα με απομονωμένη τρύπα. Τρίτον ήδη στο παρελθόν είχαμε σοβαρά προβλήματα σε αυτούς τους χριστιανικούς θύλακες. Τέταρτον οι διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό προβληματίζουν όλη τη βαλκανική σκακιέρα και το γεγονός ότι μια μουσουλμανική χώρα χαίρεται για το αποτέλεσμα, είναι αρκετά ενδεικτικό της όλης εκρηκτικής κατάστασης. Θα ήταν λοιπόν πολύ επικίνδυνο να θεωρήσουμε ότι το προσύμφωνο μπορεί να φέρει σταθερότητα στην περιοχή. Πέμπτον, μια ιδεολογική προσέγγιση δεν μπορεί να καλύψει τα κενά που έχουν δημιουργηθεί. Έκτον, σε τέτοιο πλαίσιο, μια ανικανότητα μετατρέπεται γρήγορα σε αδυναμία που προκαλεί επικινδυνότητα. Στη βαλκανική σκακιέρα δεν υπάρχει πεδίο δράσης για ζαριές και τάβλι.
