Ανακοινώθηκε πως οι πρόεδροι Σερβίας – Κοσόβου και ο πρωθυπουργός της Αλβανίας συμφώνησαν σε τριμερή
συνάντηση κατά την οποία θα γίνει το πρώτο μυστικό παζάρι για την ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου.
Γράφει: ο Αρης Δημητρακόπουλος
Η ένωση Αλβανίας και Κοσόβου είναι αναπόφευκτο ότι σιγά σιγά να έρθει.
Η ανταλλαγή αυτή θα γίνει με τις ευλογίες των ΗΠΑ οι οποίες δήλωσαν πως «δεν θα εναντιωθούν σε μία ενδεχόμενη συμφωνία για ανταλλαγή εδαφών». Όπως και στο Μακεδονικό φαίνεται να είναι υπέρ ενός ξεκαθαρίσματος στα Βαλκάνια που θα τους επιτρέψει να εντάξουν τις εναπομένουσες χώρες στο ΝΑΤΟ για να αποκόψουν την επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή.
Και το ερώτημα που δημιουργείται από όλα αυτά είναι το εξής. Η Ελλάδα που είναι;
Την ώρα που συντελείται μία από τις πιο σημαντικές διαπραγματεύσεις στα Βαλκάνια, η Ελλάδα είναι απούσα, τη στιγμή που έχει ανοιχτά εδαφικά ζητήματα με την Αλβανία.
Η Ελλάδα πρέπει άμεσα να ανοίξει το θέμα της Βορείου Ηπείρου από τη στιγμή που υπάρχει αναγνωρισμένη Ελληνική μειονότητα που αποτελεί πλειοψηφία στην περιοχή.
Είναι εγκληματικό τη στιγμή που μπαίνουμε σε διαπραγματεύσεις με την Αλβανία και και οι Αλβανοί βάζουν ζητήματα Τσαμουριάς η Ελλάδα να μην χρησιμοποιεί το δυνατότερο χαρτί που έχει.
Για να κατανοήσουμε το μέγεθος της ανοησίας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ο Νίκος Κοτζιάς δηλώνει πως δεν θα ανοίξει το θέμα της Β.Ηπείρου για να μην ανοίξουν οι Αλβανοί το θέμα Τσαμουριάς. Η διαφορά είναι ότι στην Β.Ήπειρο υπάρχει αναγνωρισμένη ελληνική μειονότητα χιλιάδων ενώ στην «ελληνική Τσαμουριά» δεν υπάρχει αλβανικός πληθυσμός.
Δηλαδή η Ελλάδα συμφωνεί να εξισώσει ένα υπαρκτό ζήτημα με ένα ανύπαρκτο.
Πάντως το ορθότερο θα ήταν να ενταχθεί το ζήτημα της Β.Ηπέιρου σε ένα πλαίσιο γενικότερου Βαλκανικού ξεκαθαρίσματος.
Δηλαδή η Ελλάδα πρέπει να πείσει τη Δύση ότι το ζήτημα ένωσης Αλβανίας με Κοσόβου συνδέεται άρρηκτα με τη Β.Ήπειρο, διότι σε μία ενδεχόμενη ένωση Κοσόβου κι Αλβανίας τελειώνει η επιχειρηματολογία ότι η Αλβανία είναι πολύ μικρή για να σταθεί χωρίς τη Βόρεια Ήπειρο.
συνάντηση κατά την οποία θα γίνει το πρώτο μυστικό παζάρι για την ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου.
Γράφει: ο Αρης Δημητρακόπουλος
Η συμμετοχή του Έντι Ράμα στη συνάντηση δίνει ξεκάθαρο μήνυμα για το μέλλον του Κοσόβου. Πριν λίγους μήνες Κόσοβο και Αλβανία συμφώνησαν σε τελωνειακή ένωση, καταργώντας ουσιαστικά τα οικονομικά σύνορα.
Η ένωση Αλβανίας και Κοσόβου είναι αναπόφευκτο ότι σιγά σιγά να έρθει.
Η ανταλλαγή αυτή θα γίνει με τις ευλογίες των ΗΠΑ οι οποίες δήλωσαν πως «δεν θα εναντιωθούν σε μία ενδεχόμενη συμφωνία για ανταλλαγή εδαφών». Όπως και στο Μακεδονικό φαίνεται να είναι υπέρ ενός ξεκαθαρίσματος στα Βαλκάνια που θα τους επιτρέψει να εντάξουν τις εναπομένουσες χώρες στο ΝΑΤΟ για να αποκόψουν την επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή.
Και το ερώτημα που δημιουργείται από όλα αυτά είναι το εξής. Η Ελλάδα που είναι;
Την ώρα που συντελείται μία από τις πιο σημαντικές διαπραγματεύσεις στα Βαλκάνια, η Ελλάδα είναι απούσα, τη στιγμή που έχει ανοιχτά εδαφικά ζητήματα με την Αλβανία.
Η Ελλάδα πρέπει άμεσα να ανοίξει το θέμα της Βορείου Ηπείρου από τη στιγμή που υπάρχει αναγνωρισμένη Ελληνική μειονότητα που αποτελεί πλειοψηφία στην περιοχή.
Είναι εγκληματικό τη στιγμή που μπαίνουμε σε διαπραγματεύσεις με την Αλβανία και και οι Αλβανοί βάζουν ζητήματα Τσαμουριάς η Ελλάδα να μην χρησιμοποιεί το δυνατότερο χαρτί που έχει.
Για να κατανοήσουμε το μέγεθος της ανοησίας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ο Νίκος Κοτζιάς δηλώνει πως δεν θα ανοίξει το θέμα της Β.Ηπείρου για να μην ανοίξουν οι Αλβανοί το θέμα Τσαμουριάς. Η διαφορά είναι ότι στην Β.Ήπειρο υπάρχει αναγνωρισμένη ελληνική μειονότητα χιλιάδων ενώ στην «ελληνική Τσαμουριά» δεν υπάρχει αλβανικός πληθυσμός.
Δηλαδή η Ελλάδα συμφωνεί να εξισώσει ένα υπαρκτό ζήτημα με ένα ανύπαρκτο.
Πάντως το ορθότερο θα ήταν να ενταχθεί το ζήτημα της Β.Ηπέιρου σε ένα πλαίσιο γενικότερου Βαλκανικού ξεκαθαρίσματος.
Δηλαδή η Ελλάδα πρέπει να πείσει τη Δύση ότι το ζήτημα ένωσης Αλβανίας με Κοσόβου συνδέεται άρρηκτα με τη Β.Ήπειρο, διότι σε μία ενδεχόμενη ένωση Κοσόβου κι Αλβανίας τελειώνει η επιχειρηματολογία ότι η Αλβανία είναι πολύ μικρή για να σταθεί χωρίς τη Βόρεια Ήπειρο.