Σύμφωνοι. Φούμαρα ήταν και τα περήφανα νιάτα και τα τιμημένα γηρατειά του Ανδρέα και των διαδόχων..
Εσείς έχετε σκεφτεί τι Ελλάδα θα παραδώσετε;
Του Γιώργου Κράλογλου
Ας ξεκινήσουμε από τα περήφανα νιάτα και πως τα τίμησαν μια 30ετία Παπανδρέου και διάδοχοι... Τους εξασφάλισαν ένα κράτος, να έχουν να τεμπελιάζουν με γηρατειά, να τα ταΐζουν στις δυσκολίες, καλή (ή μάλλον κακή...) ώρα σήμερα!!
Από δουλειές στην αγορά, γιοκ... Περήφανα νιάτα χωρίς δουλειές. Χωρίς φουγάρα. Χωρίς εθνική παραγωγή, αντάξια, άντε... της Ρουμανίας, της Τσεχίας ή έστω..., της Βουλγαρίας.
Και ερχόμαστε σε εσάς σύντροφοι... Τι θα παραδώσετε στους νέους, τον Σεπτέμβριο του 2019 (νωρίτερα δεν τολμάτε μετά τις πυρκαγιές), ως ΣΥΡΙΖΑ και πρώτη φορά αριστερά;
Δουλειές καριέρας (για ό,τι και αν σπούδασαν από το 2015 ως τώρα) δεν υπάρχουν. Μόνο για γκαρσόνια και καθαρίστριες τα καλοκαίρια. Άλλες δεν υπάρχουν. Και δεν θα βρεθούν μέχρι το 2040.
Εννοούμε δουλειές μόνιμης απασχόλησης, με προοπτική 10ετίας, με ασφάλιση. Και με κατώτατο μισθό αυτόν που παραλάβατε το 2015. Τα 751 ευρώ, κανονικής καταβολής και όχι ανά 4μηνο...
Γιατί μέχρι το 2040; Έως το 2022, που συμφωνήσαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ετήσια πλεονάσματα 3,5% (να λένε πως ο ΣΥΡΙΖΑ μας έβγαλε από το μνημόνιο) θα φύγουν από την Ελλάδα και οι τελευταίοι επενδυτές.
Χθεσινά χαμπέρια λένε πως προβληματίζονται και ιστορικοί πολυεθνικοί Όμιλοι των κλάδων τροφίμων. Όλων των τροφίμων. Με τους φόρους και τις εισφορές που έρχονται (άλλα 700 εκατ. ευρώ θα μας ζητήσουν ως έξοδο από το μνημόνιο) βλέπουν να λέμε το ψωμί, ψωμάκι...
Αντιλαμβάνονται επίσης τι σημαίνει για την Ελλάδα 2% πλεονάσματα ως το 2060. Και βεβαίως τι σημαίνει φορολογική πολιτική του άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς... Και ας τάζουν μειώσεις.
Πάμε στις επενδύσεις. Στο μπουμ... ή το σοκ επενδύσεων, από αυτές που εξασφαλίζουν δουλειές στους νέους επιστήμονες ή στις ειδικότητες και τους καριερίστες (στελέχη Ομίλων). Δεν θα φανούν ούτε για δείγμα. Οι αιτίες χαμογελούν... από σήμερα.
Κανείς σοβαρός επενδυτής δεν αντέχει το ελληνικό φορολογικό ερπετό... να σούρνεται αναγκαστικά μέχρι το 2030. Γιατί η άλλη (αποτελεσματική) λύση είναι να διαλυθεί το σημερινό κράτος. Αδύνατον και για τον ΣΥΡΙΖΑ, που να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα...
Δεν θα μας "κάτσουν" ούτε τα γνωστά κοράκια. Αυτά που ήδη γυροφέρνουν την Ελλάδα με τα κόκκινα δάνεια. Δεν αντέχουν τις θανατηφόρες σουπιές... της γραφειοκρατίας με τα απρόβλεπτα τραύματα. Της γραφειοκρατίας που παραμένει όπως ακριβώς την παρέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015.
Τα επαναλαμβανόμενα ψέματα για παρεμβάσεις και fast-track είναι μόνο η γνωστή Συριζαϊκή μουρμούρα με τα ακατάληπτα λόγια... Αυτά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ανακατεύθηκαν (σκόπιμα) με τα παλιά σε μια σούπα... που θυμίζει μέλανα ζωμό...
Οπότε στην Ελλάδα της εποπτείας, του 2019 - 2030, με πρωταγωνίστρια την εκλογολογία, τις πολιτικές και κομματικές ανακατατάξεις και κυβερνήσεις (πιθανότατα) και ενός έτους... πώς να σταθεί σοβαρός επενδυτής ή κάποιος από τους μεσάζοντας που κουβεντιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ και τους παρουσιάζει ως επενδυτές...
Ας μην τα ρίχνουμε στην κρίση. Το ελκυστικό επιχειρηματικό περιβάλλον με ευκαιρίες σε παλαιούς και νέους επιχειρηματίες να τολμήσουν στην οικονομία είναι θέμα γνώσης και ικανότητας. Είναι τόλμη και πολιτική βούληση. Τίποτε άλλο.
Η μετανάστευση επιχειρήσεων, η φυγή των επενδυτών και η απουσία επιχειρηματικών πρωτοβουλιών και μετά το 2015, συμβαίνουν μέσα στην κρίση. Δεν είναι επίπτωση μόνο από την κρίση.
Είναι αποτέλεσμα της ανικανότητας και ανευθυνότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να προσκαλέσει και ιδίως να προκαλέσει τη νέα γενιά να επιχειρήσει στον τόπο της. Να μην επενδύσει τις ικανότητές της σε άλλες χώρες.
Να τι δεν άλλαξε ενώ μπορούσε να αλλάξει. Το τερατώδες σύμπλεγμα φόρων και εισφορών που δείχνει μόνο δόντια και σε κάθε νέο επιχειρηματία από την πρώτη ημέρα. Από την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος μέχρι το άνοιγμα του πρώτου βιβλίου εφορίας. Η σκόπιμη γραφειοκρατία σε συνδυασμό με τον αρνητισμό που τσιμεντάρισε... το πολιτικό κόμπλεξ και το μίσος όλων (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ) σε κάθε μορφή ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Ρωτήστε όσους νέους επιχειρούν επαγγελματικά και στις μέρες σας. Δεν θα σταματούν να διηγούνται ιστορίες φρίκης, για το κράτος και την Ελλάδα που θα μας παραδώσετε.
Εσείς έχετε σκεφτεί τι Ελλάδα θα παραδώσετε;
Του Γιώργου Κράλογλου
Ας ξεκινήσουμε από τα περήφανα νιάτα και πως τα τίμησαν μια 30ετία Παπανδρέου και διάδοχοι... Τους εξασφάλισαν ένα κράτος, να έχουν να τεμπελιάζουν με γηρατειά, να τα ταΐζουν στις δυσκολίες, καλή (ή μάλλον κακή...) ώρα σήμερα!!
Από δουλειές στην αγορά, γιοκ... Περήφανα νιάτα χωρίς δουλειές. Χωρίς φουγάρα. Χωρίς εθνική παραγωγή, αντάξια, άντε... της Ρουμανίας, της Τσεχίας ή έστω..., της Βουλγαρίας.
Και ερχόμαστε σε εσάς σύντροφοι... Τι θα παραδώσετε στους νέους, τον Σεπτέμβριο του 2019 (νωρίτερα δεν τολμάτε μετά τις πυρκαγιές), ως ΣΥΡΙΖΑ και πρώτη φορά αριστερά;
Δουλειές καριέρας (για ό,τι και αν σπούδασαν από το 2015 ως τώρα) δεν υπάρχουν. Μόνο για γκαρσόνια και καθαρίστριες τα καλοκαίρια. Άλλες δεν υπάρχουν. Και δεν θα βρεθούν μέχρι το 2040.
Εννοούμε δουλειές μόνιμης απασχόλησης, με προοπτική 10ετίας, με ασφάλιση. Και με κατώτατο μισθό αυτόν που παραλάβατε το 2015. Τα 751 ευρώ, κανονικής καταβολής και όχι ανά 4μηνο...
Γιατί μέχρι το 2040; Έως το 2022, που συμφωνήσαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ετήσια πλεονάσματα 3,5% (να λένε πως ο ΣΥΡΙΖΑ μας έβγαλε από το μνημόνιο) θα φύγουν από την Ελλάδα και οι τελευταίοι επενδυτές.
Χθεσινά χαμπέρια λένε πως προβληματίζονται και ιστορικοί πολυεθνικοί Όμιλοι των κλάδων τροφίμων. Όλων των τροφίμων. Με τους φόρους και τις εισφορές που έρχονται (άλλα 700 εκατ. ευρώ θα μας ζητήσουν ως έξοδο από το μνημόνιο) βλέπουν να λέμε το ψωμί, ψωμάκι...
Αντιλαμβάνονται επίσης τι σημαίνει για την Ελλάδα 2% πλεονάσματα ως το 2060. Και βεβαίως τι σημαίνει φορολογική πολιτική του άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς... Και ας τάζουν μειώσεις.
Πάμε στις επενδύσεις. Στο μπουμ... ή το σοκ επενδύσεων, από αυτές που εξασφαλίζουν δουλειές στους νέους επιστήμονες ή στις ειδικότητες και τους καριερίστες (στελέχη Ομίλων). Δεν θα φανούν ούτε για δείγμα. Οι αιτίες χαμογελούν... από σήμερα.
Κανείς σοβαρός επενδυτής δεν αντέχει το ελληνικό φορολογικό ερπετό... να σούρνεται αναγκαστικά μέχρι το 2030. Γιατί η άλλη (αποτελεσματική) λύση είναι να διαλυθεί το σημερινό κράτος. Αδύνατον και για τον ΣΥΡΙΖΑ, που να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα...
Δεν θα μας "κάτσουν" ούτε τα γνωστά κοράκια. Αυτά που ήδη γυροφέρνουν την Ελλάδα με τα κόκκινα δάνεια. Δεν αντέχουν τις θανατηφόρες σουπιές... της γραφειοκρατίας με τα απρόβλεπτα τραύματα. Της γραφειοκρατίας που παραμένει όπως ακριβώς την παρέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015.
Τα επαναλαμβανόμενα ψέματα για παρεμβάσεις και fast-track είναι μόνο η γνωστή Συριζαϊκή μουρμούρα με τα ακατάληπτα λόγια... Αυτά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ανακατεύθηκαν (σκόπιμα) με τα παλιά σε μια σούπα... που θυμίζει μέλανα ζωμό...
Οπότε στην Ελλάδα της εποπτείας, του 2019 - 2030, με πρωταγωνίστρια την εκλογολογία, τις πολιτικές και κομματικές ανακατατάξεις και κυβερνήσεις (πιθανότατα) και ενός έτους... πώς να σταθεί σοβαρός επενδυτής ή κάποιος από τους μεσάζοντας που κουβεντιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ και τους παρουσιάζει ως επενδυτές...
Ας μην τα ρίχνουμε στην κρίση. Το ελκυστικό επιχειρηματικό περιβάλλον με ευκαιρίες σε παλαιούς και νέους επιχειρηματίες να τολμήσουν στην οικονομία είναι θέμα γνώσης και ικανότητας. Είναι τόλμη και πολιτική βούληση. Τίποτε άλλο.
Η μετανάστευση επιχειρήσεων, η φυγή των επενδυτών και η απουσία επιχειρηματικών πρωτοβουλιών και μετά το 2015, συμβαίνουν μέσα στην κρίση. Δεν είναι επίπτωση μόνο από την κρίση.
Είναι αποτέλεσμα της ανικανότητας και ανευθυνότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να προσκαλέσει και ιδίως να προκαλέσει τη νέα γενιά να επιχειρήσει στον τόπο της. Να μην επενδύσει τις ικανότητές της σε άλλες χώρες.
Να τι δεν άλλαξε ενώ μπορούσε να αλλάξει. Το τερατώδες σύμπλεγμα φόρων και εισφορών που δείχνει μόνο δόντια και σε κάθε νέο επιχειρηματία από την πρώτη ημέρα. Από την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος μέχρι το άνοιγμα του πρώτου βιβλίου εφορίας. Η σκόπιμη γραφειοκρατία σε συνδυασμό με τον αρνητισμό που τσιμεντάρισε... το πολιτικό κόμπλεξ και το μίσος όλων (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ) σε κάθε μορφή ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Ρωτήστε όσους νέους επιχειρούν επαγγελματικά και στις μέρες σας. Δεν θα σταματούν να διηγούνται ιστορίες φρίκης, για το κράτος και την Ελλάδα που θα μας παραδώσετε.