Και ξέρει πώς μπορεί να γίνει επικίνδυνος. Έχει τον τρόπο και τα μέσα για να το κάνει.
Όσοι έχουν σχέση με το Μέγαρο Μαξίμου περιγράφουν έναν πρωθυπουργό σε πολύ δύσκολη θέση. Στριμωγμένο, απομονωμένο, παραλυμένο από όλα όσα έχουν γίνει.
Όχι μόνο για την εθνική τραγωδία με τους 90 νεκρούς ή το δριμύ κατηγορώ που εξαπολύεται εναντίον της κυβέρνησης ή κρατικών φορέων. Αλλά και για τη γενικότερη στάση υπουργών που βγάζουν αλαζονεία, βγάζουν μια αναίδεια που δεν ταιριάζει στο κλίμα των ημερών.
Όταν βλέπεις π.χ. τον Παύλο Πολάκη είναι αυτό που λέει ο κόσμος «σου γυρίζουν τ’ άντερα».
Αντί να είναι ένας συντετριμμένος άνθρωπος, ένας υπουργός που θα βγαίνει στην κάμερα και θα κλαίει πραγματικά, τι κάνει; Δίνει συνέντευξη και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι ότι οι νεκροί του θόλωσαν την επιτυχία της κυβέρνησης, την επιτυχία να σωθούν χιλιάδες.
Αφού σύμφωνα με τον Πολάκη σώθηκαν τόσοι πολλοί κι έγινε καλή δουλειά από την κρατική μηχανή, ε τι έγινε που πέθαναν και καμιά 100ριά άνθρωποι; «Κηλίδα» στο αριστερόsuccess storyήταν.
Αν αυτό δεν είναι ρεσιτάλ κυνισμού τότε τι να πει κανείς;
Βλέποντας ο Τσίπρας ότι εξέθρεψε πολλά πολιτικά νούμερα (ίσως και γιατί ο ίδιος έδωσε το καλό παράδειγμα με τον λαϊκισμό του), βρίσκεται σε απόγνωση. Και ψάχνει τρόπους να βγει από αυτό.
Σαν πληγωμένο θηρίο που είναι, αλλά και βιδωμένος στην καρέκλα του, είναι δεδομένο ότι εκτός απροόπτου δεν θα πάει τώρα σε εκλογές γιατί θα συντριβεί.
Έτσι, τους επόμενους μήνες θα επιχειρήσει να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα, κάνοντας αυτό που ξέρει καλά. Προπαγάνδα και αποπροσανατολισμό.
Παρ’ ότι το σοκ στην ελληνική κοινωνία είναι βουβό για όσα έγιναν, το καλοκαίρι και οι διακοπές ευνοούν τη χαλάρωση που αυτονόητα έρχεται. Ο κόσμος δεν μπορεί να διαβάζει και να ακούει άλλο για θανατικά και για φωτιές. Έχει στο μυαλό του την τραγωδία, αλλά δεν μπορεί να αντέξει άλλο πόνο και γι’ αυτό στρέφει αλλού το βλέμμα του. Όχι στο αποκρουστικό πρόσωπο του θανάτου.
Το χρόνο που περνά εκμεταλλεύεται και ο Τσίπρας προκειμένου να φύγουν από τα πρωτοσέλιδα οι πυρκαγιές. Πιστεύει ότι θα πρέπει να πάμε μέχρι τις 20 Αυγούστου με όσο το δυνατόν λιγότερο… Μάτι και με το… μάτι στην επιτυχία στην οικονομία. Φιέστες δεν θα κάνει, άλλα καραγκιοζιλίκια με γραβάτες δεν θα κάνει, όμως, το αφήγημα της καθαρής εξόδου θα το πουλήσει σε πολλές δόσεις.
Και μπορεί να μην έκανε διάγγελμα για τους νεκρούς, αλλά δεν αποκλείεται να τον δούμε σε πανελλήνια μετάδοση να μας ανακοινώνει την έξοδο από το μνημόνιο.
Η επιτυχία στην οικονομία ακολουθείται και με ριζικές αλλαγές σε κόμμα και κυβέρνηση. Έτσι το επικοινωνιακό μπαράζ για να σβήσουν οι φλόγες της δολοφονικής πυρκαγιάς θα συνεχιστεί με ανασχηματισμό σε μια προσπάθεια να δείξει ότι τιμωρεί τους υπαίτιους και κάνει νέο ξεκίνημα. Θα βάλει μέσα νέους και άφθαρτους (τρόπος του λέγειν) για να κάνει τον κόσμο να πιστεύει ότι έχουμε κάτι καινούργιο να μας κυβερνά.
Το σχέδιο του πληγωμένου Τσίπρα θα συνεχιστεί με τις παροχές που θα ανακοινώσει στη ΔΕΘ. Λεφτά υπάρχουν και θα δώσει ό,τι μπορεί ο… Τσοβόλας του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο σχέδιο «προπαγάνδα και αποπροσανατολισμός» θα πέσουν δύο ακόμη «όπλα». Το πρώτο είναι τα… γουνάκια. Δηλαδή η Δικαιοσύνη θα ενεργοποιηθεί και μαζί τους και οι «παπαγάλοι» που θα βγάλουν υπαρκτά ή ανύπαρκτα σκάνδαλα. Η διαχρονικήNovartis, ο εκδότης που θα του φορέσουν χειροπέδες, το ΚΕΕΛΠΝΟ κ.λπ. Έτσι θα πάμε τους επόμενους μήνες κι όπως ξέρουμε καλά το αίμα στην αρένα είναι το καλύτερο «φάρμακο» για να καλυφθούν ακόμη και τέτοιες τραγωδίες.
Τέλος, το έσχατο όπλο του Τσίπρα είναι το Μακεδονικό. Στα τέλη Σεπτεμβρίου θα γίνει το δημοψήφισμα στα Σκόπια κάτι που θα ξαναφέρει στο προσκήνιο το θέμα. Στο Μαξίμου λένε ότι από το Μακεδονικό χάνουν αλλά πρόκειται για μικρή πτώση απόλυτα αναστρέψιμη. Θα ρίξουν λοιπόν στον δημόσιο διάλογο το Μακεδονικό διότι πιστεύουν ότι οι απώλειες θα είναι πολύ μικρότερες από το Μάτι, αν αυτό μείνει για καιρό στην επικαιρότητα.
Όπως καταλαβαίνετε η παράσταση των επόμενων μηνών είναι… Ο Αλέξης Μακιαβέλι.
