πρωθυπουργού στο Μάτι την περασμένη εβδομάδα, νωρίς το πρωί προκειμένου να αποφύγει τυχαίες συναντήσεις με κατοίκους της περιοχής, προχθές έδωσε στη δημοσιότητα μια φωτογραφία από συνάντηση με συντονιστικές επιτροπές κατοίκων της περιοχής στο Μέγαρο Μαξίμου. (Το τετράγωνο στο οποίο βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίμου είναι αποκλεισμένο από δυνάμεις ασφαλείας με προκλητικό τρόπο που θυμίζει καταφύγιο οπλαρχηγού σε συνοικία του Λιβάνου την περίοδο του εμφυλίου).
Του Κώστα Στούπα
Δεν χρειάζεται μεγάλη σπουδή για να αντιληφθεί κάποιος πως όταν στην κυβέρνηση μιλάνε για συλλογικότητες επί της ουσίας μιλάνε για... κάποια μέλη τους ή... τίποτα μετακλητούς που εξαργυρώνουν τα πελατειακά ανταλλάγματα παριστάνοντας τους ενθουσιώδεις κατοίκους.
Κάθε δημοκρατική κυβέρνηση είναι από το σύνταγμα υποχρεωμένη να στηρίζει και να συνδιαλέγεται με τις εκλεγμένες τοπικές αρχές και όχι με αφηρημένες και ευκόλως χειραγωγούμενες συλλογικότητες.
Το πλέον ευτράπελο της υπόθεσης το οποίο καταδεικνύει τις συνθήκες του πανικού κάτω από τις οποίες λαμβάνονται αυτές οι επικοινωνιακές "σαπουνόφουσκες” είναι η ίδια η εικόνα που δημοσιοποίησε ο λογαριασμός του Πρωθυπουργού στο Twitter.
Ενώ η λεζάντα μιλάει για τη συνάντηση του Πρωθυπουργού, των υπουργών και των αρμοδίων με συλλογικότητες από τις πληγείσες περιοχές για να ακούσουν τα προβλήματα και τα αιτήματα προκειμένου να προωθήσουν λύσεις, κανείς αρμόδιος δεν έχει μπροστά του στο τραπέζι ούτε μια κόλλα χαρτί προκειμένου να καταγράφει προβλήματα, αιτήματα και λύσεις...
Την επόμενη μέρα, (δηλ. χθες), το εγγύτερο γεωγραφικό σημείο που βρήκε ο πρωθυπουργός να συνεδριάσει με τα στελέχη του για το θέμα της καταστροφής ήταν το Λαύριο, που απέχει από το Μάτι περισσότερο απ’ όσο απέχει το Μέγαρο Μαξίμου.
inRead Advertisement by VIDADS since 2011
Ενδεχομένως το Λαύριο να βόλευε όχι μόνο γιατί απέχει αρκετά από τις πληγείσες περιοχές, αλλά γιατί είναι κοντά στην κατοικία εφοπλιστή στο Σούνιο που φέρεται να παραθερίζει ο κ. Τσίπρας.
Τούτο αν το έκανε άλλος πρωθυπουργός, οι άλλοτε διαθέτοντες αιχμηρά ηθικά αντανακλαστικά αριστεροί, θα βρισκόντουσαν μονίμως στα κάγκελα. Τώρα σιωπούν.
Τα πάντα επικοινωνία...
Ίσως η τραγικότερη πτυχή αυτής της κυβέρνησης είναι η πεποίθηση πως τα πάντα στη διακυβέρνηση μιας χώρας αποτελούν ζήτημα επικοινωνιακής διαχείρισης. Πως δηλαδή δεν είναι απαραίτητο να κάνεις τίποτα αλλά να παριστάνεις πως κάνεις.
Τούτο σε καλές και ήρεμες περιόδους λειτουργεί αποδοτικά καθώς η ζωή όπως και η οικονομία διαθέτουν αυτορυθμιστικές δικλείδες και βρόχους δράσης και ανάδρασης οι οποίοι εξασφαλίζουν την αδιάκοπη ροή της καθημερινότητας.
Όπως έλεγε και κάποιος σοφός το δείπνο μας βρίσκεται στο τραπέζι μας το βράδυ όχι γιατί το φροντίζει η κυβέρνηση ή τα αισθήματα σοσιαλιστικής αλληλεγγύης του χασάπη, του μανάβη και του φούρναρη. Το δείπνο μας, όπως και το πρωινό και το γεύμα βρίσκονται στο τραπέζι μας επειδή όλοι οι παραπάνω κάνουν μια δουλειά με σκοπό το ατομικό κέρδος. Ενώ τούτα συμβαίνουν εξαιτίας αυτού του κινήτρου οι πολιτικοί ισχυρίζονται πως οι ίδιοι είναι η αιτία...
Η κυβέρνηση λοιπόν, με νευρικές κινήσεις επικοινωνιακού χαρακτήρα προσπαθεί να αποδείξει πως ασχολείται με την αποκατάσταση των περιοχών που πλήγηκαν καθώς και με τη λήψη μέτρων που θα αποτρέψουν την επανάληψη παρόμοιων λαθών στη διαχείριση έκτακτων καταστροφών.
Προφανώς επειδή δεν μπορεί να πείσει και να διαχειριστεί την οργή των κατοίκων της περιοχής και της κοινωνίας συνολικότερα προσπαθεί να αλλάξει την εικόνα με στημένες σκηνές και ειδήσεις.
Δεν είναι οι πρώτοι που το κάνουν, σχεδόν όλοι το έχουν επιχειρήσει στο παρελθόν. Το κάνουν όμως με μια αυτιστική επιμονή και εμμονή χωρίς να κοιτάνε πως αυτό προκαλεί αρνητικές αντιδράσεις.
Οι προδήλως αποτυχημένοι επικοινωνιακοί χειρισμοί αυξάνουν αντί να μετριάζουν την νευρικότητα και την οργή στην κοινωνία.
Η αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης που επιδεικνύει η κυβέρνηση τόσο κατά τη διάρκεια της καταστροφής όσο και μετά απαξιώνουν βαθμιαία την όποια αξιοπιστία της είχε απομείνει στη βάση του 20% που την στήριζε στις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Στην κοινωνία ακόμη και όσοι τους υποστηρίζουν αρχίζουν να σκέφτονται το ενδεχόμενο η ανεπάρκεια που διεφάνη στον συντονισμό που απαιτούσε η εκκένωση της περιοχής να χαρακτηρίζει το κυβερνητικό έργο και στην οικονομία και τα εθνικά θέματα.
Τούτο δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Αρκεί να προσέξετε πόσο πρόχειρα έδωσαν στους συμμάχους όσα ήθελαν για το Μακεδονικό με την ψευδαίσθηση πως θα πάρουν ανταλλάγματα στο χρέος, τα οποία φυσικά δεν έλαβαν.
Στην κυβέρνηση δίνουν στην επικοινωνία περισσότερη σημασία απ’ όση απαιτεί μια δύσκολη περίοδος σε μια χρεοκοπημένη και διαλυμένη χώρα. Αυτό είναι επικίνδυνο και για τη χώρα και για την κυβέρνηση.
Μπορεί ο πρωθυπουργός να αποφεύγει να επισκεφτεί το Μάτι και να πείσει τους κατοίκους πως φταίνε οι ίδιοι για τα δεινά που τους βρήκαν, δεν θα μπορέσει να κάνει το ίδιο όμως σε λίγες εβδομάδες και στη ΔΕΘ που σηματοδοτεί το πρώτο τεστ μετά ένα θερμό Καλοκαίρι...
kostas.stoupas@capital.gr
