εύλογη η υποταγή τους στους δανειστές – αφού αυτός που χρωστάει είναι σκλάβος εκείνων που τον έχουν δανείσει, οπότε υποχρεωμένος να υπακούει στις εντολές τους.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν τη νοοτροπία, την τάση καλύτερα να κυριαρχούν και να
κυβερνούν τους άλλους. Η φυλή των ελίτ, ειδικά τραπεζών όμως, δεν είναι «οι περισσότεροι άνθρωποι» – είναι ένας πολύ συγκεκριμένος «επιλεγμένος λαός», όπως οι ίδιοι ανόητα πιστεύουν. Εάν όλοι οι άνθρωποι ήταν «πρόβατα», ο πλανήτης θα ήταν ένα μάλλον ήσυχο μέρος. Δεν είναι όμως, αφού υπάρχουν πολλοί λύκοι ανάμεσά τους – ενώ, όσο αρνούνται αυτό το γεγονός, τόσο θα συνεχίσουν να χάνουν και να υποφέρουν.
Βασίλης Βιλιάρδος
Πολύ συχνά ένα πρόβατο σηκώνει το κεφάλι του, βλέποντας ακριβώς τι συμβαίνει και πού οδηγούν το κοπάδι οι λύκοι. Αμέσως μετά προειδοποιεί τα υπόλοιπα για τον κίνδυνο – όπου όμως αυτά το συμβουλεύουν να μείνει ήσυχο, να κοιτάζει τη δουλειά του και να συνεχίσει να βόσκει στο λιβάδι. Εάν όμως αρκετά κεφάλια σηκωθούν, τότε μπορεί να υπάρξει κάποια αλλαγή – να πάψουν να οδηγούνται στη σφαγή τα πρόβατα, χωρίς καν να διαμαρτύρονται».
.
Επικαιρότητα
Στην Ελλάδα συμβαίνουν αρκετά παράδοξα πράγματα – εθνικά εγκλήματα ουσιαστικά, στα οποία ελάχιστοι δίνουν την απαιτούμενη σημασία. Για παράδειγμα, οι αφελληνισμένες σήμερα τράπεζες που διασώθηκαν με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, με περίπου 40 δις € που αύξησαν ανάλογα το δημόσιο χρέος, κατάσχουν και πλειστηριάζουν τα σπίτια τους – επειδή οι Έλληνες δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνεια τους χωρίς να είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι, αφού κατέρρευσε σε χρόνο μηδέν το βιοτικό τους επίπεδο λόγω των μνημονίων, στα οποία τους καταδίκασαν τα κόμματα που οδήγησαν τη χώρα στην υπερχρέωση και αμέσως μετά στη χρεοκοπία (ανάλυση).
Με δεδομένο δε το ότι, τα κυβερνητικά κόμματα δεν χρεοκόπησαν μόνο την πατρίδα τους, αλλά είναι και τα ίδια χρεοκοπημένα (ανάλυση), είναι εύλογη η υποταγή τους στους δανειστές – αφού αυτός που χρωστάει είναι σκλάβος εκείνων που τον έχουν δανείσει, οπότε υποχρεωμένος να υπακούει στις εντολές τους. Ο τράπεζες όμως δεν σταματούν εκεί, αφού δανείζουν τους ξένους για να υφαρπάξουν τη δημόσια περιουσία – όπως στην περίπτωση της FRAPORT που δανείσθηκε από ελληνικές τράπεζες (ανάλυση) ή πρόσφατα της κοινοπραξίας που εξαγόρασε το 66% της ΔΕΣΦΑ, με δάνειο από την Εθνική Τράπεζα ύψους 350 εκ. €! Όπως είχαμε αναφέρει δε τότε,
«Το άκρον άωτο της ανοησίας είναι το να πουλήσει κανείς το σπίτι του, αφενός μεν πληρώνοντας τον αγοραστή για να το πάρει, αφετέρου αναλαμβάνοντας υποχρεώσεις που δεν γνωρίζει καν τι θα του κοστίσουν στο μέλλον – παραμένοντας στο τέλος χρεωμένος».
Ακόμη χειρότερα, τα χρήματα που δανείζουν οι ελληνικές τράπεζες στους ξένους, για να υφαρπάξουν τις κερδοφόρες μόνο κρατικές επιχειρήσεις, οδηγούνται όπως έχει συμφωνηθεί από την κυβέρνηση στο εξωτερικό – για την πληρωμή του δημοσίου χρέους που όμως, αντί να μειώνεται, συνεχίζει να αυξάνεται. Έτσι αφαιρούνται ουσιαστικά από την εσωτερική αγορά, η οποία υποφέρει έτσι και αλλιώς από μία τεράστια στενότητα ρευστότητας – αφού εάν δεν δανείζονταν στις ξένες εταιρείες, θα είχαν τη δυνατότητα οι ελληνικές να χρηματοδοτηθούν και να μην στραγγαλίζονται, τονώνοντας την οικονομία μας, αυξάνοντας τα έσοδα του κράτους, μειώνοντας την ανεργία, εξυγιαίνοντας το ασφαλιστικό κοκ.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η περίπτωση της Θεσσαλονίκης, η οποία από καιρό τώρα μεταβάλλεται σταδιακά σε γερμανική πόλη (ανάλυση) – ενώ την ίδια στιγμή η κυβέρνηση παραδίδει το όνομα, την ιθαγένεια και τη γλώσσα της Μακεδονίας στα Σκόπια, χωρίς καν να ρωτήσει τους Έλληνες, παρά το ότι οι ακόμη και οι Σκοπιανοί διεξάγουν δημοψήφισμα. Σύμφωνα δε με όλα όσα διαρρέουν, γενικότερα η Μακεδονία μετατρέπεται σε διεθνή περιοχή, στην οποία δραστηριοποιούνται κατάσκοποι πολλών χωρών – ενώ η Θεσσαλονίκη στο «Δυτικό Βερολίνο των Βαλκανίων» την εποχή του ψυχρού πολέμου, με Γερμανούς, Αμερικανούς, Τούρκους κοκ. πράκτορες.
Εν προκειμένω, σύσσωμη η γερμανική κυβέρνηση, με στόχο που έχουμε ήδη αναφέρει (ανάλυση) και με την υποστήριξη των Αμερικανών, προσπαθεί να πείσει τους Σκοπιανούς να ψηφίσουν θετικά στο δημοψήφισμα – ενώ εν όψει της διεθνούς έκθεσης Θεσσαλονίκης, δεκάδες ξένοι πράκτορες έχουν συγκεντρωθεί στην πόλη, για να καταστείλουν τις αντιδράσεις των Ελλήνων που θα διαμαρτυρηθούν για την εθνική αυτή προδοσία. Φαίνεται πάντως πως στα Βαλκάνια έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου – κάτι που, σε συνδυασμό με τις τουρκικές εξελίξεις, δεν είναι απίθανο να πυροδοτήσει έναν τοπικό αιματηρό πόλεμο.
Ένα τρίτο παράδειγμα είναι ο ΟΠΑΠ, ο οποίος ξεπουλήθηκε από τη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση το 2012, η οποία θέλει να κυβερνήσει ξανά τη χώρα – προσθέτοντας ότι τάσσεται μεν θεωρητικά υπέρ της μη παράδοσης του ονόματος της Μακεδονίας, αλλά δεν συστήνει στους οπαδούς της να συμμετέχουν στη διαδήλωση του Σαββάτου. Πιθανότατα επειδή δεν της επιτρέπεται από αυτούς που την ελέγχουν – είτε με έγγραφα που αποδεικνύουν τη διαφθορά στελεχών της, είτε με τα χρέη της που αδυνατεί να πληρώσει, είτε με οτιδήποτε άλλο. Στο θέμα του ΟΠΑΠ υπενθυμίζουμε τα εξής (πηγή):
(α) Το 2012 ο ΟΠΑΠ, ο οποίος δεν είχε καθόλου χρέη, πουλήθηκε για 1,2 δις € – όταν τα κέρδη του το 2011 ήταν 537,5 εκ. € έναντι 575,8 εκ. € το 2010 (πηγή). Με κριτήριο τα καθαρά του κέρδη, θα έπρεπε να πουληθεί στα 5,37 δις € (δέκα φορές τα ετήσια κέρδη) – ή, με βάση ανάλογες ιδιωτικοποιήσεις, τουλάχιστον στα 3,5 δις €.
Επομένως, το δημόσιο χάρισε στον «επενδυτή» πάνω από 2,3 δις €, δωρίζοντας του κυριολεκτικά την πλέον κερδοφόρα ελληνική επιχείρηση – ένα ποσόν που ισοδυναμεί σχεδόν με έναν ετήσιο ΕΝΦΙΑ.
(β) Σήμερα (2016) γνωρίζουμε πως η τιμή δεν ήταν δυστυχώς το μοναδικό σκάνδαλο – αφού αποκαλύφθηκε πως στη σύμβαση υπήρχε μία συμφωνία που αφορούσε «ειδικές αποζημιώσεις», για την περίπτωση που η επιχείρηση με τα αθλητικά στοιχήματα θα επιβαρυνόταν με φόρους ή με εισφορές άνω των 2 εκ. €! Ως εκ τούτου, όταν η κυβέρνηση επέβαλλε μία εισφορά ύψους 0,05 € ανά στήλη, ο ΟΠΑΠ αρνήθηκε να την αποδεχθεί – προσφεύγοντας στο Συμβούλιο Επικρατείας για να την ακυρώσει (πηγή).
Παράλληλα, κατέθεσε αγωγή εναντίον της Ελλάδας στο διεθνές δικαστήριο διαιτησίας του Λονδίνου, ζητώντας αποζημίωση ύψους 1 δις € – με την αιτιολογία πως αυτό είναι το ετήσιο κέρδος που είχε υποσχεθεί στους μετόχους του από την τοποθέτηση των τερματικών «βίντεο λόττο», η οποία θεωρεί πως παρεμποδίζεται από τη νέα κρατική νομοθεσία.
Συμπερασματικά λοιπόν, οι δύο παραπάνω «ιδιαιτερότητες» τεκμηριώνουν πως η διατήρηση του ΟΠΑΠ στην ιδιοκτησία του κράτους θα ήταν απείρως πιο συμφέρουσα από την ιδιωτικοποίηση του – αφού τα έσοδα του θα είχαν ανοδική πορεία κάθε χρόνο, ενώ υπάρχουν πολλές άλλες δυνατότητες αύξησης τους, με την υιοθέτηση νέων παιχνιδιών. Επομένως, η πώληση της επιχείρησης ήταν ότι χειρότερο μπορούσε να κάνει το κράτος για να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του – όπως άλλωστε όλες οι υπόλοιπες ιδιωτικοποιήσεις, με εξαίρεση τα ακίνητα του δημοσίου που δεν παρήγαγαν κανένα κέρδος.
Ολοκληρώνοντας, ο ρόλος του προβάτου σηκώνει το κεφάλι του, βλέποντας ακριβώς τι συμβαίνει και πού οδηγούν το κοπάδι οι λύκοι, ενημερώνοντας όσο καλύτερα μπορεί την αγέλη, είναι προφανώς άχαρος όταν δεν κάνουν πολλά πρόβατα μαζί το ίδιο – πόσο μάλλον όταν συνεχίζει να επικρατεί η σιωπή των αμνών, με προσχηματικές ουσιαστικά αντιδράσεις που είτε δεν επαναλαμβάνονται όσο πρέπει, είτε δεν οδηγούν σε ουσιαστικά αποτελέσματα. Εν τούτοις, ορισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, αρνούμενοι να αποδεχθούν την αλλαγή ιδιοκτησίας της χώρας, καθώς επίσης την απώλεια της εδαφικής της ακεραιότητας ως δεδομένα – αφού γνωρίζουν πως ακόμη και στην άκρη του γκρεμού, στα πρόθυρα του χάους, υπάρχουν λύσεις.
