Αν και χρειάστηκαν 15 χρόνια για να προχωρήσει η διερεύνηση της υπόθεσης Παπαντωνίου, ξεπερνώντας σκοπιμότητες και συγκαλύψεις, βρισκόμαστε σε μια ακόμη αποκάλυψη σκανδάλου κορυφαίου Υπουργού της περιόδου Σημίτη. Μετά την καταδίκη του Άκη Τσοχατζόπουλου και του Τάσου Μαντέλη καθώς και τη υπόθεση Τσουκάτου ήρθε και η προφυλάκιση του Γιάννου Παπαντωνίου στηριζόμενη σε αδιάσειστα στοιχεία διαφθοράς, για να αναδείξει μια απίστευτη δυσοσμία δικαιώνοντας κυρίως την κοινωνία που τα έλεγε αλλά δεν μπορούσε να τα αποδείξει και να τα σταματήσει.
Μια δυσοσμία που χαρακτηρίζει τις πρακτικές που ακολούθησε η διακυβέρνηση Κώστα Σημίτη, όταν τα δύο κορυφαία και προβεβλημένα στελέχη της λειτουργούσαν ως Ντήλερ συμφερόντων και ζημίωναν με εκατοντάδες εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια, τα δημόσια ταμεία γεννάται εύλογα το ερώτημα αν τελικά ήταν μια γενικευμένη πρακτική ή μεμονωμένα συμβάντα.
Η σιωπή Σημίτη αλλά και η προσπάθεια απόσεισης των ευθυνών και η απόδοση πολιτικών κινήτρων από τον πολιτικό φορέα που μεταλλάχθηκε, για ευνόητους λόγος, από ΠΑΣΟΚ σε ΚΙΝΑΛ μαρτυρούν ότι η περίοδος εκείνη που ταυτίστηκε με το σκάνδαλο των σκανδάλων του Χρηματιστηρίου, με το πάρτι των Ολυμπιακών έργων και με την βίαιη είσοδο στην ΟΝΕ, ήταν μια βρώμικη για την χώρα περίοδος. Δεν μπορεί ο τότε Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης να μην γνώριζε τι συνέβαινε δίπλα του και τι έπρατταν ο «Τσάρος» της Οικονομίας και ο Υπουργός Άμυνας σε τόσο κορυφαία ζητήματα, όπως οι προμήθειες οπλικών συστημάτων.
Συμφωνίες που κλείνονται σε επίπεδο Πρωθυπουργών μέσα από διακρατικές συνομιλίες και υλοποιούνται από τους αρμόδιους Υπουργούς. Υποχρεούται λοιπόν ο πρώην Πρωθυπουργός να ερωτηθεί και να απαντήσει. Οι πολιτικές του ευθύνες είναι δεδομένες αλλά υπάρχουν και ποινικές που θα πρέπει να διερευνηθούν.
Ευθύνες για παράβαση καθήκοντος, για έκθεση της χώρας σε εθνικό κίνδυνο, για συγκάλυψη παράνομων πράξεων και διάλυση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού της χώρας.
Η κοινωνία, η οποία έχει φτάσει στα όρια της απαιτεί άμεσα να αποδοθούν οι ευθύνες σε όλα τα πρόσωπα, είτε ανήκουν στην περίοδο Σημίτη, είτε σε άλλες περιόδους, που διόγκωσαν το εθνικό χρέος και μας οδήγησαν στην μέγγενη των μνημονιακών πολιτικών μετατρέποντας την χώρα σε αποικία δανειστών και διεθνών συμφερόντων.
Πηγή: www.otavoice.gr
.jpeg)
