αλλά και η πρόκριση της υποψηφιότητας Νοτοπούλου για τον Δημο της Θεσσαλονίκης, η οποία είναι μία καθαρά κομματική επιλογή της Κουμουνδούρου, δείχνει την αγωνιώδη αναζήτηση του Αλέξη Τσίπρα να βρει την κατάλληλη συνταγή και το «αφήγημα» της επερχόμενης ήττας και την «επόμενη ημέρα» σε έναν αυτοδιοικητικό χάρτη που θα είναι μόνο γαλάζιος.
Συγκεκριμένα μάλιστα για τη Νοτοπούλου, μια πολύ νεαρή κοπέλα, χωρίς ουσιαστικές πολιτικές αναφορές και κυρίως αυτοδιοικητική εμπειρία, η οποία βρέθηκε μέσα σε ένα χρόνο να είναι επικεφαλής ενός ανύπαρκτου γραφείου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη και υφυπουργός επίσης ενός ανύπαρκτου και χωρίς αντικείμενο υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης, θα ριχτεί στην εκλογική μάχη και μάλιστα στον δεύτερο-τρίτο σημαντικότερο -ως προς το μέγεθος, τη σημασία και την ιστορία- Δήμο της χώρας.
Παίζοντας ακριβώς στο δίπολο ΣΥΡΙΖΑ ίσον πρόοδος εναντίον ΝΔ ίσον συντήρηση και διαφθορά, ο Αλέξης Τσίπρας έτσι θα πάει και με τις άλλες υποψηφιότητες.
Αφού κανένα κορυφαίο στέλεχος δεν δέχεται να γίνει απόυπουργός ένας υποψήφιος ηττημένος δήμαρχος, ο πρωθυπουργός πάει ακριβώς σε επιλογές που θα υπηρετούν το αφήγημά του για ολομέτωπη επίθεση με το «παλαιό πολιτικό σύστημα».
Αλλά και στον Πειραιά οι Συριζαίοι θεωρούν χαμένη υπόθεση τις εκλογές και γι’ αυτό βάζουν κάποιον που μπορεί να διαχειριστεί την ήττα του χωρίς να πληγεί ο ΣΥΡΙΖΑ,δηλαδή ο στενός κομματικός πυρήνας. Αυτή την έννοια έχει και η επιλογή του Νίκου Μπελαβίλα για τον Πειραιά, η οποία δεν έχει καμία ελπίδα... Και όχι μόνο, καθώς το ίδιο πρόσωπο είχαν προτείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι υποψήφιος και για το δήμο της Αθήνας, αλλά αυτός αρνήθηκε βλέποντας την ήττα να είναι σίγουρη.
Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες και πάρει το χρίσμα για την Αθήνα ο υφυπουργός Εργασίας, Νάσος Ηλιόπουλος, θα είναι μια επιλογή στο παραπάνω μοτίβο. Στο μέτωπο κατά των συμφερόντων που δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει, ένα κόμμα που κυβερνά μια τετραετία και τα έχει βρει με όλα τα συμφέροντα της χώρας.
Θεωρώντας δεδομένη την ήττα τους στους μεγάλους δήμους, και σίγουρη την αποχώρηση της Ρένας Δούρου από την περιφέρεια, καθώς ο κόσμος δεν ξεχνά και την έχει βάλει στο… Μάτι του κυκλώνα, το Μέγαρο Μαξίμου ευελπιστεί ότι ο χάρτης δεν θα βαφτεί γαλάζιος στις επόμενες εκλογές, αν ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίξει υποψήφιους από άλλους πολιτικούς χώρους (Κατσιφάρας, Αρναουτάκης κ.λπ).
Όμως, ακόμη και αυτό είναι δείγμα της παράδοσης όπλων που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ μιας και βλέπει ότι δεν θα έχει στις αυτοδιοικητικές εκλογές την τύχη και τους νικητές της προηγούμενης διαδικασίας. Τότε που το κόμμα επέλαυνε προς την εξουσία και οι υποψήφιοί της κέρδισαν σπουδαίες μάχες. Ακόμη και η ήττα Σακελλαρίδη στην Αθήνα από τον Καμίνη ήταν αξιοπρεπής, όμως, τώρα ούτε αυτό θα μπορέσουν να πετύχουν.
Ενδιαφέρον έχουν επίσης οι διαρροές για το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές. Όπως ειπώθηκε στην ΠΓ: «Βασικός στόχος για τον ΣΥΡΙΖΑ και τις δυνάμεις της Αριστεράς, είναι η διαμόρφωση ενός ευρύτερου προοδευτικού μετώπου απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς και τις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού, μέσω και συμμαχιών με τους Πράσινους αλλά και με το κομμάτι της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που έχουν αποδεσμευτεί από τις αντικοινωνικές και συντηρητικές πολιτικές και έχει κάνει στροφή προς την αριστερά».
Με απλά λόγια η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε το μνημονιακότερο κόμμα στα χρόνια της κρίσης, και που δεν έχει κανέναν ουσιαστικό αριστερό σύμμαχο στην Ευρώπη, αναζητά μια θέση στον ήλιο. Με συμμαχίες με τους Πράσινους ή με σοσιαλδημοκράτες που πιστεύουν στην Κουμουνδούρου ότι δεν είναι συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις. Πιστεύουν δηλαδή ότι είναι σε θέση να βάζουν και όρους συνεργασίας με άλλους πολιτικούς χώρους.
Ακόμη και αυτή η τοποθέτηση δείχνει ότι στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Μαξίμου βρίσκονται σε απόγνωση και για τις αυτοδιοικητικές και για τις ευρωεκλογές. Και παρά το μπαράζ παροχών που έχει ξεκινήσει, φαίνεται ότι η ήττα πλανάται πάνω από την κυβέρνηση σαν μαύρο πέπλο που δεν μπορεί να φύγει με τίποτε.
.png)
