Μία γυναίκα που επέζησε του Ολοκαυτώματος βρήκε μετά από 70 χρόνια την οικογένεια που της έσωσε τη ζωή, χάρη σε ένα απλό μήνυμα στο Facebook.
Η Σαρλότ Άντελμαν ήταν μόλις 9 ετών όταν το
1940 οι ναζί εισέβαλλαν στο Παρίσι. Η ίδια και ο αδελφός της δόθηκαν από τους γονείς τους σε ένα ορφανοτροφείο, το οποίο τους είχαν πει οι ναζί ότι θα λειτουργήσει ως καταφύγιο.
Όμως δεν έγινε έτσι, αφού τους έβαλαν σε ένα φορτηγό που είχε κατεύθυνση του Άουσβιτς.
«Όταν πήραν τη μητέρα μου ήταν σαν να μου έπαιρναν τα χέρια και τα πόδια», θυμάται σήμερα η ηλικιωμένη γυναίκα.
Ο πατέρας της Σαρλότ κατάφερε να αποδράσει από το φορτηγό, όμως η μητέρα της έμεινε μέσα, με το φόβο ότι θα την σκότωναν και δε θα έβλεπε ποτέ ξανά τα παιδιά της. Ο αδελφός της πήγε στο νοσοκομείο με οστρακιά, ενώ εκείνη υιοθετήθηκε από μία γυναίκα, που αργότερα μαθεύτηκε ότι πουλούσε παιδιά στους ναζί.
Εκείνη όμως, ήρθε σε επαφή με μία οικογενειακή φίλη, η οποίος την έσωσε από εκείνο το σπίτι. Αυτή η φίλη, η Μαντάμ Ελαζάρ την πήρε μαζί της στο σπίτι της, όπου την έπλυνε, την τάισε και έτσι η Σαρλότ έγινε πάλι υγιής.
Λίγο αργότερα, ο πατέρας της εντόπισε το σπίτι και έκανε όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να πάρει πίσω την κόρη του.
Στη συνέχεια διαπιστώθηκε ότι και τα 79 παιδιά που παρέμειναν στο ορφανοτροφείο αυτό, οδηγήθηκαν στο Άουσβιτς και θανατώθηκαν.
Ο πατέρας της έφτασε στη μικρή πόλη της Γαλλίας, όπου προηγούμενα εργαζόταν, ρωτώντας για την τύχη της γυναίκας του και συνάντησε έναν άνδρα από τον οποίον ζήτησε να προσέχει την κόρη του, από τους ναζί. Εκείνος τον επιβεβαίωσε και πήρε το παιδί στο σπίτι του, κρύβοντάς το στο κελάρι.
Τα μοναδικά πράγματα που υπήρχαν μέσα στο υπόγειο ήταν ένα στρώμα και μία λάμπα. Παράθυρα δεν είχε και επί εννέα μήνες είχε την αίσθηση του χρόνο μόνο βάσει της ώρας που της πήγαιναν το φαγητό.
Η Άντελμαν περιγράφει ότι της έλειπε τόσο πολύ η μητέρα της και πως η μόνη ελπίδα που είχε όσο ήταν στο υπόγειο ήταν αυτή ότι θα την ξαναδεί. Η ελπίδα όμως ήταν μάταιη, αφού η μητέρα της σκοτώθηκε στο Άουσβιτς σε ηλικία μόλις 33 ετών.
Η Σαρλότ παρέμεινε με την οικογένεια για έξι μήνες μετά το τέλος του πολέμου, αφού ο πατέρας της έψαχνε να βρει τον αδελφό της, για να ενώσει και πάλι την οικογένειά του.
«Μου συμπεριφερόντουσαν σαν να ήμουν δικό τους παιδί», θυμάται τώρα, λέγοντας ότι είχε επισκεφτεί την οικογένεια μαζί με τον αδελφό της, ένα χρόνο αφού έφυγε από εκεί. Στη συνέχεια χάθηκε η επαφή τους.
«Η μητέρα μου αγαπούσε την Σάρλοτ», λέει ο γιος της οικογένειας, που όταν οι γονείς τους την πήραν σπίτι τους ήταν μόλις 4 ετών, σημειώνοντας ότι έπειτα χάθηκαν τα ίχνη της.
Η Σάρλοτ σοκαρίστηκε όταν το 2014, σχεδόν 70 χρόνια μετά, έλαβε ένα μήνυμα από την οικογένεια στο Facebook. Της είχε στείλει ο γιος της οικογένειας ότι πάντα αναρωτιόντουσαν τι της συνέβη αφού έχασαν επαφή και ότι θα ήθελε πολύ να την ξαναδεί.
«Όταν έλαβα αυτό το μήνυμα γύρισα πίσω στο χρόνο, εκεί που κρυβόμουν στο κελάρι», δήλωσε η 86χρονη που έδωσε ραντεβού με τον 78χρονο στο μνημείο του Παρισιού, εκεί όπου μνημονεύεται και η μητέρα της. Άλλωστε, βρήκε αμέσως το όνομά της στην ατελείωτη λίστα των θυμάτων των ναζί.
«Ήταν ακριβώς στο ύψος των ματιών μου», είπε η ίδια.
Ο 78χρονος την πήρε και την πήγε πίσω στο χωριό όπου είχε περάσει χρόνια πριν αυτό το σημαντικό κομμάτι της ζωής της, ενώ την έφερε σε επαφή με την αδελφή του, η οποία της έδινε φαγητό και την έπλενε, όταν ήταν μικρές.
Φυσικά η κουβέντα πήγε και στη γυναίκα που της έσωσε τη ζωή, περιθάλποντάς την στο σπίτι της.
«Ρίσκαρε τη ζωή της για να με σώσει. Πώς μπορείς να ευχαριστήσεις κάποιον γι’αυτό», είπε η Σαρλότ.
.jpeg)
