επανεμφάνιση των αντιδημοκρατικών καθεστώτων και την κατάρρευση της παγκόσμιας τάξης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ όπως αυτή εδραιώθηκε μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Τα στοιχεία της έρευνας για τον Παγκόσμιο Πλούτο, που δημοσιεύεται κάθε χρόνο από την Credit Suisse, θα μπορούσαν να παράσχουν ενδείξεις για κάποιες από τις οικονομικές δυναμικές που υπαγορεύουν αυτές τις τάσεις.
Του Leonid Bershidsky
Η έρευνα παρακολουθεί τον πλούτο των νοικοκυριών σε όλο τον κόσμο, βάσει επίσημων στοιχείων και εξελιγμένων μοντέλων. Η ποιότητα των δεδομένων διαφέρει δραματικά ανά χώρα και είναι εύκολο να προκύψουν διαφωνίες για τα αποτελέσματα συγκεκριμένων κρατών. Για παράδειγμα, στη γενέτειρά μου, τη Ρωσία, η Credit Suisse τοποθετεί τον μη χρηματοοικονομικό πλούτο ανά ενήλικα στα 8.840 δολάρια για το 2018. Η Ρωσία, ωστόσο, έχει να επιδείξει ένα ποσοστό ιδιοκτησίας κατοικίας της τάξης του 87,3%. Το ποσό των 8.840 δολαρίων αρκεί για να αγοραστούν 15,7 τετραγωνικά μέτρα σπιτιού με βάσει τις τρέχουσες αξίες, ενώ ο μέσος Ρώσος (ενήλικος ή παιδί) ζει σε 23 τετραγωνικά μέτρα, σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία.
Υπάρχουν πιθανώς και άλλες αποκλίσεις στα δεδομένα, αλλά, συνολικά, η Credit Suisse καταβάλλει έντονες προσπάθειες για να παράγει ένα αναμφισβήτητα πιο αξιόπιστο μέτρο ευημερίας από την κατά κεφαλήν οικονομική παραγωγή. Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα δεδομένα, ένας ηγέτης που ενδιαφέρεται για τη σταθερή οικονομική κατάσταση μιας χώρας στον κόσμο και για τη σταθερότητα της εξουσίας του, θα προτιμούσε πιθανώς να μεγιστοποιήσει τον πλούτο των νοικοκυριών παρά το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν.
Έτσι, φαίνεται ότι η καθοδηγούμενη από τις ΗΠΑ παγκόσμια τάξη ήταν καλή για τον παγκόσμιο πλούτο, ο οποίος σχεδόν τριπλασιάστηκε στα 317 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2018 σε τρέχουσες τιμές από 117 δισεκατομμύρια δολάρια το 2000. Και το αθροιστικό μερίδιο της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της περιοχής Ασίας-Ειρηνικού (εξαιρουμένων της Ινδίας και της Κίνας), δηλαδή των πλουσιότερων περιοχών το 2000, στον παγκόσμιο πλούτο, συρρικνώθηκε από το 92%, στο 78%. Το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης, ωστόσο, ήρθε πριν από το 2007, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της περιφερειακής ανακατανομής οφείλεται στην Κίνα, η οποία αύξησε το μερίδιό της στον παγκόσμιο πλούτο στο 16,4% σήμερα, από 3,1% το 2000. Τα τελευταία χρόνια, η ανάπτυξη του πλούτου έχει γίνει λιγότερο περιεκτική και αυτό έχει ευνοήσει σαφώς τις ΗΠΑ.
inRead Advertisement by VIDADS since 2011
Σύμφωνα με τις εκθέσεις της Credit Suisse για τα τελευταία επτά χρόνια, η Βόρεια Αμερική (κυρίως, δηλαδή, οι ΗΠΑ) ήταν η μόνη περιοχή που δεν κατέγραψε συρρίκνωση πλούτου σε ετήσια βάση και η μόνη που ξεπερνούσε σταθερά τον παγκόσμιο ρυθμό ανάπτυξης πλούτου. Η Κίνα και η Ευρώπη εμφάνισαν χαμηλότερους ρυθμούς τα τρία χρόνια από τα επτά, ενώ άλλες περιοχές είχαν ακόμη χειρότερη επίδοση. Ο πλούτος της Αφρικής αυξήθηκε βραδύτερα από ό, τι του πλανήτη στα έξι χρόνια από τα επτά, ενώ της Λατινικής Αμερικής υπολειπόταν όλα τα χρόνια.
.capital.gr/
.jpg)
