της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ το πρόσωπο που θα διεκδικήσει τον Δήμο Αθηναίων, ο πρωθυπουργός προτίμησε να επιτεθεί στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, πετώντας και πάλι την μπάλα στην εξέδρα με μεγαλοστομίες και φαιδρές υποσχέσεις.
Η σιωπή του Αλέξη Τσίπρα να μην αναφερθεί στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ στα πρόσωπα που θα διεκδικήσουν τους μεγάλους δήμους και τις περιφέρειες επιβεβαιώνει ουσιαστικά τη δυσκολία που αντιμετωπίζει στην εξεύρεση δυνατών υποψηφιοτήτων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Τσίπρας προέτρεψε τα στελέχη της Κουμουνδούρου να αφήσουν τις δημοτικές συλλογικότητες να αναδείξουν τα κατάλληλα πρόσωπα...
Και ταυτόχρονα οι διαρροές για όσα είπε ο Πάνος Σκουρλέτης περί αυτοδιοικητικών κι όχι κομματικών επιλογών και ευρύτερων συσπειρώσεων, δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά σανίδα σωτηρίας σε άλλα πρόσωπα που θα στηρίξει προκειμένου να μην βαφτεί γαλάζιος ο χάρτης τη βραδιά των εκλογών.
Η ουσία είναι μία: Ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητά σανίδα σωτηρίας σε άλλα πρόσωπα, ώστε η αυτοδιοικητική συντριβή να μην τον αγγίξει.
Άλλως οι μέχρι τώρα επιλογές που φαίνεται να κάνει μοιάζουν με συνταγή διαχειρίσιμης ήττας. Παράλληλα δείχνουν ότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκινεί τον κόσμο, ούτε καν τους αυτοδιοικητικούς. Δεν υπάρχουν πολίτες που θα θελήσουν να συστρατευτούν με το κυβερνών κόμμα και να διεκδικήσουν μια νίκη που ξέρουν ότι είναι ανέφικτη.
Για παράδειγμα, ο Πανος Σκουρλέτης σε ό,τι αφορά την επιλογή της Κατερίνας Νοτοπούλου για το δήμο Θεσσαλονίκης είπε ότι είναι μια υποψηφιότητα – μιλώντας επί της ουσίας, με βάση τα χαρακτηριστικά της – η οποία μπορεί να αποτελέσει βάση μιας ευρύτατης συσπείρωσης”, και συμπλήρωσε «υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ανοιχτή συζήτηση αυτή τη στιγμή, μετά την απόσυρση του Γιάννη Μπουτάρη, έτσι ώστε να μην έχουμε απλώς μια καλή καταγραφή, αλλά να μπορέσουμε να κάνουμε πράξη τη νίκη στη Θεσσαλονίκη, να εκφραστεί στο επίπεδο του δήμου ένα πλατύ μέτωπο συσπείρωσης, με εκείνα τα χαρακτηριστικά τα οποία απαιτούνται στην παρούσα συγκυρία».
Αλλά πόσο ευρύτερη συσπείρωση μπορεί να επιτευχθεί με τη Νοτοπούλου η οποία έχει η ίδια παραδεχθεί ότι διορίστηκε στο δήμο Θεσσαλονίκης ως καθαρίστρια αλλά δε δούλεψε ποτέ στο πόστο της καθώς η διοίκηση Μπουτάρη την προώθησε στην επικοινωνία και τις δημόσιες σχέσεις του δήμου;
Είναι προφανές ότι η Νοτοπούλου δεν επελέγη αλλά υποχρεώθηκε να κατέβει γιατί απλά κανείς άλλος δεν κατεβαίνει στη Θεσσαλονίκη.
Κι από την άλλη η επιλογή του Νίκου Μπελαβίλα για τον Πειραιά είναι συνταγή νίκης ή το αντίθετο; Ο καθηγητής του ΕΜΠ που «ξέπλυνε» τις ευθύνες της κυβέρνησης, της Δούρου και του Ψηνάκη για την τραγωδία στο Μάτι βγάζοντας το συμπέρασμα ότι για όλα φταίει η κακή πολεοδόμηση, πώς μπορεί να χαρακτηρίζεται επιτυχημένη; «Αποκρούσαμε τη λογική των χρισμάτων» λέει ο Σκουρλέτης.
Και τότε η Νοτοπούλου, ο Μπελαβίλας ή η Δούρου τι επιλογές είναι;
Όσο για το δήμο της Αθήνας, όπως φαίνεται η κυβέρνηση θέλει να κάνει την έκπληξη, να προσδώσει χαρακτηριστικά θρίλερ στην επιλογή ώστε να κάνει περισσότερο επικοινωνιακό γκελ όταν θα ανακοινωθεί. Είτε, όμως, είναι ο υφυπουργός Εργασίας, Ν. Ηλιόπουλος, είτε ο Π. Γιαννάκης ή γυναίκα όπως ακούγεται τελευταία, θα πρόκειται για μια επιλογή με χαρακτηριστικά χρίσματος που απλά θα γίνει για να μπορεί μετά να διαχειριστεί ο Τσίπρας την ήττα του
Αν πάει καλά και πάρει ένα καλό ποσοστό θα μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να το καρπωθεί. Αν ηττηθεί κατά κράτος θα μπορεί να ρίξει το φταίξιμο στον υποψήφιο και να τον «κάψει».
Ενδεχομένως, γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να κερδίσει, να υπόσχεται βουλευτικές έδρες προκειμένου να δελεάσει κάποιους για να κατέβουν υποψήφιοι στην Αθήνα.
Είναι ξεκάθαρο ότι προσωπικότητες που θα έδιναν κύρος στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν συγκινούνται από τα δέλεαρ του Τσίπρα, ούτε βεβαίως θέλουν να παίξουν το ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου» στην παρούσα χρονική στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε καθοδική πορεία.
Eίναι προφανές ότι το κυβερνών κόμμα βρίσκεται σε απελπισία αφού επιλογές τύπου Νοτοπούλου, Μπελαβίλα ή Δούρου αποδεικνύουν ότι το παιχνίδι των δημοτικών εκλογών είναι χαμένο.
Αν υπήρχε έστω και μια πιθανότητα να κερδίσουν κάποιο μεγάλο δήμο ή Περιφέρεια τότε ένα ηχηρό όνομα από τον ΣΥΡΙΖΑ θα έβγαινε να εκτεθεί, να παλέψει και είτε να κερδίσει είτε να ηττηθεί αξιοπρεπώς, όπως έκανε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης.
Αλλά «Ιφιγένειες» για να θυσιαστούν προκειμένου να μην τσαλακωθεί το προφίλ του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχουν. Μόνο απελπισμένοι πολιτευτές που θέλουν να κερδίσουν λίγες ημέρες δημοσιότητας υπάρχουν.
