2019 δεν θα μπορέσει να προχωρήσει περισσότερο η στρατιωτική κινητικότητα και η επιθετικότητα της Τουρκίας στην Συρία και κατά πάσα πιθανότητα θα αναγκαστεί να αποσυρθεί από τα εδάφη που κατέκτησε.
Είναι λάθος ο τίτλος που έβαλαν οι τουρκικές ειδησεογραφικές πηγές μετά την διάρκειας 1,5 ώρας
(Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL)
συνάντηση που διεξήχθη στην Μόσχα ανάμεσα σε αντιπροσωπείες της Ρωσίας και της Τουρκίας. Λέγεται ότι συμφώνησαν Ρωσία και Τουρκία. Όχι, δεν είναι συμφωνία αυτή.
Η Ρωσία απλώς κανόνισε την Τουρκία. Να παραιτηθεί της επίθεσης στο Μάνμπιτς. Να διώξει τους ένοπλους τζιχαντιστές από το Ίντλιμπ. Να σεβαστεί την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Συρίας. Να εφαρμόσει τις διμερείς συμφωνίες που έκαναν. Η είσοδος των δυνάμεων του συριακού καθεστώτος στο Μάνμπιτς την περασμένη βδομάδα και η ανάρτηση της σημαίας τους εκεί αποτέλεσε σημαντική ένδειξη των εξελίξεων που θα συμβούν στο εξής.
Κατέρρευσαν τα σχέδια επίθεσης της Τουρκίας. Ο Μπασάρ Άσσαντ ήταν ο νικητής αυτού του ανηλεούς πολέμου που ισοπέδωσε την Συρία εδώ και επτά χρόνια και προκάλεσε τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και την προσφυγοποίηση τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο Άσσαντ δεν ανατράπηκε όπως ο Σαντάμ και ο Καντάφι. Έμεινε όρθιος παρά το γεγονός ότι του επιτέθηκε με τα πιο βαριά όπλα και τους ψυχοπαθείς τζιχαντιστές ολόκληρος ο κόσμος.
Αυτός ήταν ένας πόλεμος που θα μείνει αξέχαστος στην ιστορία με σφαγές, ανθρώπους να καίγονται ζωντανοί και χιλιάδες παιδιά να πνίγονται στην θάλασσα μαζί με τις οικογένειές τους. Παρόμοιοι πόλεμοι διεξήχθησαν και διεξάγονται στο Ιράκ, την Λιβύη και την Υεμένη. Δεν είναι Αραβική Άνοιξη αυτή. Είναι αραβική κόλαση!
Τώρα συμβαίνουν ραγδαίες εξελίξεις στην Συρία. Μετά από επτά χρόνια προσγειώθηκε αεροσκάφος των Συριακών Αερογραμμών στο αεροδρόμιο της Τυνησίας. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα άνοιξαν ξανά την πρεσβεία που είχαν κλείσει πριν επτά χρόνια στην Δαμασκό. Τις πρεσβείες τους ανοίγουν και η Σαουδική Αραβία και το Μπαχρέιν. Αυτά πραγματοποιούνται με σινιάλο από την Αμερική φυσικά. Ο Τραμπ έδωσε και άλλες οδηγίες στην Σαουδική Αραβία, στο Μπαχρέιν και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Θα ανοίξουν τα ταμεία τους. Και θα ανοικοδομήσουν την Συρία.
Η Τουρκία ωθήθηκε για άλλη μια φορά στην μοναξιά ως αποτέλεσμα των λανθασμένων πολιτικών που εφαρμόζει στην περιοχή από το 2011. Τόσο η Αμερική όσο και η Ρωσία δεν της έδωσαν αυτό που ήλπιζε. Και επιπλέον, έμεινε μόνη με τους αιμοβόρους τζιχαντιστές τους οποίους υποστηρίζει τόσα χρόνια.
Στο εξής δεν θα απομείνει κανένα άλλο μέρος στον κόσμο εκτός από την Τουρκία γι’ αυτά τα κοπάδια δολοφόνων που συσσωρεύτηκαν στην Συρία από τις τέσσερις μεριές του κόσμου. Και αυτό είναι μεγάλος μπελάς στο κεφάλι της Τουρκίας. Ένα γεγονός που ενισχύει την πιθανότητα εσωτερικής αναταραχής. Άραγε δικαιώνονται όσοι προέβλεψαν ότι θα έρθει η σειρά του διαμελισμού της Τουρκίας στο τέλος του πολέμου στην Μέση Ανατολή;
Ο Steven Cook, συγγραφέας του αμερικανικού περιοδικού “Foreign Policy” ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής, έγραψε ένα άρθρο που μελετά τις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας μετά την απόφαση απόσυρσης των αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία.
«Είναι ψέμα ο πόλεμος με το Ισλαμικό Κράτος, ο Έρντογαν θέλει να αφανίσει τους Κούρδους», έγραψε ο Cook. Αυτό δεν είναι κάτι το νέο. Τώρα το αντιλήφθηκε ο κύριος Cook; Αν δεν ήταν η Τουρκία, το Ισλαμικό Κράτος δεν θα μπορούσε καν να αναπνεύσει στην περιοχή. Οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους πάντα χρησιμοποιούσαν την οδό της Τουρκίας για να εισέλθουν στην Συρία. Λέγοντας ότι «ο στόχος είναι η ανατροπή του Άσσαντ», ο Έρντογαν παραγνώρισε ακόμα και τα απίστευτα εγκλήματα του Ισλαμικού Κράτους.
Μήπως δεν είναι γνωστό ότι κάποτε ιδρύθηκε επίσημο παράρτημα του Ισλαμικού Κράτους στην Τουρκία; Ο τουρκικός στρατός δεν πολέμησε κατά του Ισλαμικού Κράτους, αλλά κατά των Κούρδων αγωνιστών. Οι Κούρδοι ήταν αυτοί που ουσιαστικά πολέμησαν κατά του Ισλαμικού Κράτους και υπέστησαν μεγάλη καταπίεση από αυτό. Χρωστά πολλά η ανθρωπότητα στους ηρωικούς Κούρδους αγωνιστές λόγω του ανηλεούς αγώνα που διεξήγαγαν εναντίον αυτών των πιο επικινδύνων και ανηλεών συμμοριών του κόσμου. Να αποκαλούνται «τρομοκράτες» οι Κούρδοι αγωνιστές που υπερασπίστηκαν την πατρίδα τους στην Συρία αποτελεί αβλεψία με την απλούστερη της έννοια. Δεν αναμείχθηκαν σε καμιά τρομοκρατική ενέργεια πουθενά στον κόσμο.
Το 2019 θα είναι μια δύσκολη χρονιά για τον Ταγγίπ Έρντογαν. Τι θα κάνει στο εξής ο Έρντογαν, ο οποίος βγήκε να κατακτήσει εδάφη στην Συρία για να κρατήσει ζωντανό το εθνικό πνεύμα, αλλά δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει αυτή του την επιθυμία; Δεν νομίζω ότι θα παραιτηθεί από το σύνδρομο του «κουρδικού κινδύνου» όπως πάντα και θα αναζητήσει δρόμους συμφωνίας με τους Κούρδους.
Για το εθνικό πνεύμα η Κύπρος είναι ακόμα ένα ατού στα χέρια του. Αλλά μετά την συντριβή στην Συρία είναι άγνωστο το πόσο θα μπορέσει να κρατήσει στα χέρια του την Κύπρο. Και αυτό εξαρτάται από την απόφαση που θα πάρουν η Αμερική και η Ρωσία, όπως έγινε στην Συρία. Δεν μπόρεσε να εμποδίσει τις ενεργειακές δραστηριότητες της κυπριακής κυβέρνησης στην θάλασσα και ούτε στο μέλλον θα μπορέσει να το κάνει. Μετά από τόσο θάνατο και καταστροφή στην Συρία φάνηκε η ειρήνη στον ορίζοντα.
Ο συριακός λαός πλήρωσε βαρύ τίμημα γι’ αυτό. Δεν είναι δυνατόν να αποκτήσεις την ελευθερία χωρίς να καταβάλεις κανένα τίμημα. Έτσι δεν είναι;
