διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για να διευθετηθεί το ζήτημα των μεγάλων καταστροφών που προξένησε η ναζιστική Γερμανία την περίοδο της Κατοχής».
Την παραπάνω δήλωση έκανε σήμερα, στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου στην Περιφέρεια Κρήτης, ο συγγραφέας, ιστορικός, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Κοινωνικής Ιστορίας του 20ου αιώνα Καρλ Χάιντς Ροθ (Karl-Heinz Roth).
Ο Γερμανός ιστορικός βρίσκεται στο Ηράκλειο για να συμμετάσχει στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου, που συνέγραψε με τον επίσης Γερμανό ιστορικό Χάρτμουτ Ρούμπνερ (Hartmut Rubner, «Η οφειλή των επανορθώσεων: υποθήκες της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα και την Ευρώπη» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ο τόπος μου».
Όπως ανέφερε ο Γερμανός ιστορικός, σύμφωνα με υπολογισμούς οι ελληνικές αξιώσεις ανέρχονται στο ποσό των 190 δισ. ευρώ που πρέπει να πληρωθούν, και κάλεσε τους πολίτες, τα κινήματα, στην Ελλάδα και στη Γερμανία να ασκήσουν πίεση στη Γερμανία προκειμένου να επιτευχθεί αυτό το δίκαιο αίτημα.
Δηλαδή με λίγα λόγια οι Γερμανοί με αυτά τα χρήματα, εάν ποτέ μας τα έδιναν, καλύπταμε τις ανάγκες του χρέους μας. Στην Ελλάδα, το δημόσιο χρέος στο β’ τρίμηνο του 2018 ήταν στο 179,7% του ΑΕΠ ή 323,3 δισ. ευρώ. Έχει βάση λοιπόν η ελληνική απαίτηση για διαγραφή του χρέους, όμως η Αθήνα και ο Α. Τσίπρας, που φώναζε πριν γίνει πρωθυπουργός, δεν κάνει απολύτως τίποτα!
Τόνισε, μάλιστα, χαρακτηριστικά: «Η ναζιστική Γερμανία διέπραξε φοβερά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην Ελλάδα, και λεηλάτησε μεθοδικά την ελληνική οικονομία και συνεπώς οφείλει να πληρώσει επανορθώσεις και αποζημιώσεις. Αυτή η οφειλή βασίζεται στο διεθνές δίκαιο. Οφείλει η Γερμανία να πληρώσει, οφείλει να το αποδεχτεί και να ξεκινήσει άμεσα διαπραγματεύσεις για να βρεθεί μια λύση για τη διευθέτηση του ζητήματος αυτού. Σύμφωνα με υπολογισμό μας οι Ελληνικές αξιώσεις ανέρχονται στο ποσό των 190 δισ. ευρώ που πρέπει να πληρωθούν, και οι πολίτες, τα κινήματα, στην Ελλάδα και στη Γερμανία πρέπει να ασκήσουν πίεση στην Γερμανία προκειμένου να επιτευχθεί αυτό το δίκαιο αίτημα».
Ο καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Βρέμης Κρίστοφ Ούλριχ Σμινκ – Γκούσταβους (Christoph Ulrich Schminck-Gustavus), σημείωσε: «Έχω γράψει αρκετά βιβλία για την Κατοχή στην Ελλάδα, πέντε βιβλία για την Κατοχή και για τα εγκλήματα πολέμου της Γερμανίας, της Βέρμαχτ, εναντίον των Ελλήνων. Τα βιβλία αυτά κυκλοφόρησαν πρόσφατα και στηρίζονται σε ιστορική έρευνα που πραγματοποίησα τα τελευταία 20 χρόνια σε Ελλάδα και Γερμανία».
Ο αντιπεριφερειάρχης Ηρακλείου Ευριπίδης Κουκιαδάκης σε δηλώσεις του ανέφερε: «Στο Ηράκλειο, στην Κρήτη, καλωσορίζουμε άξιους επιστήμονες, πανεπιστημιακούς καθηγητές που συμμερίζονται το δίκαιο αίτημα της Ελλάδας -γιατί δεν είναι αίτημα μόνο των θυμάτων- είναι ένα δίκαιο αίτημα των Ελλήνων. Εκτός από την οικονομική διάσταση έχει κυρίως ιστορική και ηθική διάσταση, και αυτή υπηρετούμε όλοι, είναι βαθύτατα πολιτικό και πρέπει οι κυβερνήσεις της Ευρώπης να στηρίξουν αυτό το αίτημα όπως το στηρίζουν οι λαοί της Ευρώπης». Ο δήμαρχος Ηρακλείου Βασίλης Λαμπρινός αναφέρθηκε στο αίτημα των επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου, σημειώνοντας ότι η Γερμανία πρέπει να ικανοποιήσει το δίκαιο αίτημα της Ελλάδας:
«Είναι μία πολύ σημαντική προσπάθεια που τιμά τους Γερμανούς καθηγητές για την τεκμηρίωση, του δίκαιου αιτήματος της Ελλάδος. Το ζήτημα των επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου είναι εθνικό ζήτημα, και η Γερμανία που είναι πολιτισμένο κράτος και επιτελεί κεντρικό ρόλο στην ενωμένη Ευρώπη πρέπει να αποφασίσει να ικανοποιήσει επιτέλους αυτό το δίκαιο αίτημα της Ελλάδας που αναφέρεται στο κατοχικό δάνειο και στις κατοχικές επανορθώσεις για τις ζημιές που προκλήθηκαν εξαιτίας των Γερμανικών στρατευμάτων την περίοδο της κατοχής» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Λαμπρινός.
ΤΙ ΑΦΗΣΑΝ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΟΙ ΝΑΖΙ
Όταν, κατά την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί Ναζί αποχώρησαν από την Ελλάδα, άφησαν πίσω τους μία χώρα κατεστραμμένη κι έναν λαό εξαθλιωμένο οικονομικά.
Η εξορυκτική βιομηχανία (σίδερο, μαγγάνιο, νικέλιο, χρώμιο κ.ά.) καταστράφηκε, καθώς οι εξαγωγές μειώθηκαν το 1940 στο 29% των προπολεμικών μεγεθών, στο 6% το 1941 και στο 2% το 1942. Το ίδιο άλλωστε συνέβη στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας, καθώς οι εισαγωγές κατέρρευσαν στο 6%, 10% και 12% αντίστοιχα την περίοδο 1941-1943, ενώ οι εξαγωγές στο 8%, 6% και 3% αντίστοιχα.
Εξόντωση με όπλο την παύση των εισαγωγών
Σύμφωνα με την έκθεση, η ελάττωση της καλλιέργειας και της μέσης ετήσιας γεωργικής παραγωγής (1941-1944) έφτασε σε σχέση με το 1938 το 40% στα δημητριακά, το 36% στα όσπρια, το 89% στον καπνό και το 75%, ενώ σε άλλα είδη, όπως η σταφίδα και τα σταφύλια, μειώθηκε κατά 66%. Μέγα τίμημα πλήρωσε ο δασικός πλούτος της χώρας.
«Έπειτα ήρθε η Κατοχή, άρχισαν οι εμπρησμοί και η έντονη ξύλευση έγινε από τους κατακτητές με τρόπο πρωτόγονο γιατί γνώριζαν ότι η παραμονή τους στην Ελλάδα θα ήταν σύντομη και έτσι αδιαφορώντας για τη μελλοντική παραγωγή των δασών μας θέλησαν να τα καταστρέψουν για πολλά χρόνια» έγραφε ο Δοξιάδης.
Πλήρης καταστροφή των υποδομών
Τεράστιες ζημιές υπέστησαν οι υποδομές. Σύμφωνα με την έκθεση, στους Σιδηροδρόμους του Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ) αχρηστεύθηκε το 75% της γραμμής Πειραιάς – Πλατύ, το 100% των γραμμών Θεσσαλονίκης – Φλώρινας και Θεσσαλονίκης – Ειδομένης, και το 23% της γραμμής Θεσσαλονίκης – Αλεξανδρούπολης. Επίσης καταστράφηκε το 80% των σιδηροδρομικών σταθμών, το 40% των γεφυρών, το 35% των σηράγγων, ενώ στους Σιδηροδρόμους Πειραιώς – Αθηνών – Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ) αχρηστεύθηκε το 97% της γραμμής.
Κλοπές και καταστροφές μουσείων και μνημείων
Η καταγραφή των υπουργείων εντόπισε καταστροφές μνημείων τέχνης, βυζαντινής και λαϊκής αρχιτεκτονικής, εκκλησιών και αρχοντικών.
Ο Κ. Δοξιάδης έγραφε ότι οι Γερμανοί προκάλεσαν καταστροφές σε 87 αρχαιολογικούς χώρους, οι Ιταλοί σε 39 και οι Βούλγαροι σε τρεις, με χαρακτηριστικότερες τις περιπτώσεις της Βάρης, της Δημητριάδας και του Παλαιοκάστρου Κρήτης. Επίσης, εντοπίζονται ανασκαφές από τους Γερμανούς σε 24 σημεία και από τους Ιταλούς σε άλλα δύο.
Ακόμη, εντοπίζονται κλοπές αρχαιολογικές θησαυρών, με τους Γερμανούς να κλέβουν αρχαιότητες από 42 μουσεία ή αρχαιολογικούς χώρους, τους Ιταλούς από 33 και τους Βουλγάρους από εννέα.
Καμμένα χωριά
Οι στρατοί κατοχής εφάρμοσαν ένα προμελετημένο σχέδιο για την εξόντωση του ελληνισμού, την πυρπόληση των χωριών. 1170 ελληνικά χωριά αποτεφρώθηκαν. Σε μερικά μέρη της χώρας, ιδίως κοντά στα σύνορα, οι πυρπολήσεις επεξετάθησαν έως το 90% των χωριών της κάθε περιοχής.
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ
Η Ελλάδα έχασε στην διάρκεια του πολέμου το 1/4 περίπου των οικοδομών της (23%)!
Είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες καταστροφές σε οικοδομές μεταξύ όλων των άλλων συμμαχικών χωρών.
Καταστροφή Δασών
Επί συνόλου επιφανείας δασών 19.180 km2, καταστράφηκαν 5.000 km2, δηλαδή το 25% των δασών. Σε μερικές όμως περιοχές η καταστροφή ήταν πολύ μεγαλύτερη, στα δάση της Αττικής η καταστροφή φτάνει στο 75%.
Ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ
Όταν κατέλαβαν οι Γερμανοί την Ελλάδα, την υποχρέωσαν να τους πληρώνει έξοδα κατοχής! Το 1941 το κόστος κατοχής έφτανε το 40% του εθνικού εισοδήματος, ενώ τον επόμενο χρόνο το 90%. Η κυβέρνηση για να αντεπεξέλθει στις «υποχρεώσεις» της αυτές, έκοβε συνεχώς καινούριο χρήμα, χωρίς αντίκρυσμα. Η διαδικασία αυτή συνετέλεσε στην ανοδική πορεία του πληθωρισμού που έφτασε σε απίθανα ύψη ως την Απελευθέρωση.
Ο πληθωρισμός, όμως, ήταν ταυτόχρονα αποτέλεσμα εσκεμμένων ενεργειών των κατακτητών. Οι Γερμανοί τον επιζητούσαν, αφ’ ενός διότι έτσι μπορούσαν να αγοράζουν πάμφτηνα διάφορα προϊόντα, αφ’ ετέρου με την πείνα και την εξαθλίωση που έφερνε ο πληθωρισμός προσπαθούσαν οι κατακτητές να αποδυναμώσουν την αντιστασιακή δράση.
Γενική πτώση του πληθυσμού τα έτη 1941-44
Ο πληθυσμός της Ελλάδος μειώθηκε τόσο όσο σε καμιά άλλη συμμαχική χώρα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα του οικονομικού πολέμου.
α) Υπολογιζόμενη αύξηση πληθυσμού αν δεν μεσολαβούσε η Κατοχή: 400.000.
β) Υπολογιζόμενη αύξηση οφειλομένη αποκλειστικά στην υπεροχή γεννήσεων: 310.000.
γ) Πραγματική πτώση του πληθυσμού λόγω υπεροχής των βίαιων θανάτων: 260.000.
δ) Βίαιοι θάνατοι και σφαγές: 165.000.
ε) Πτώση του πληθυσμού οφειλομένη σε αποδημίες στο εξωτερικό: 105.000.
Ο πληθυσμός της χώρας το 1940 ήταν 7.335.000 κάτοικοι. Το 1944 είχε υποχωρήσει στους 6.805.000, αντί των υπολογιζόμενων 7.745.000, αν δεν μεσολαβούσε η κατοχή.
