Η Συμφωνία των Πρεσπών συνεχίζει να
πληγώνει τον ΣΥΡΙΖΑ και να δίνει στη Νέα Δημοκρατία ένα ανοιχτό προβάδισμα και αυξημένες πιθανότητες αυτοδυναμίας –υπό προϋποθέσεις μάλιστα διευρυμένης– στην επόμενη Βουλή.
Αυτό ήταν το βασικό συμπέρασμα της δημοσκόπησης της Public Issue που παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα, η οποία ως γνωστόν μετράει το μέγεθος της εκλογικής επιρροής.
Σύμφωνα με το πολιτικό βαρόμετρο της Public Issue, η ΝΔ καταγράφει προβάδισμα 14,5 μονάδων ως προς την εκλογική της επιρροή απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Από την τηλεφωνική έρευνα πρόθεσης ψήφου, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίζεται να έχει εκλογική επιρροή της τάξεως του 39%, έναντι 24,5% του ΣΥΡΙΖΑ.
Υποχωρεί το ΚΙΝΑΛ στο 8,5% αλλά κρατά την τρίτη θέση, με τέταρτη τη Χρυσή Αυγή που εκτιμάται στο 7,5%.
Αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι ότι με βάση τη μέτρηση της Public Issue και υπό κάποιες προϋποθέσεις το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί να βρεθεί ακόμα και με 173 βουλευτές, εφόσον έχουμε πεντακομματική Βουλή.
Μπορεί δηλαδή να βρεθεί ο πρόεδρος της ΝΔ με την ισχυρότερη αριθμητικά κοινοβουλευτική ομάδα που έχει δει η χώρα στη Μεταπολίτευση, μετά από την πρώτη κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974!
Το ανώτατο όριο της πρόβλεψης της Public Issue για 173 έδρες για τον κ. Μητσοτάκη είναι ένας αριθμός που ξεπερνά και τις 171 της ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1977, αλλά και τις 172 του Ανδρέα Παπανδρέου, το 1981, τη χρονιά δηλαδή της «Αλλαγής» (εδώ τα στοιχεία). Το 1985 το ΠΑΣΟΚ υποχώρησε στις 162 έδρες, ενώ το 1989 και το 1990 οι αυτοδυναμίες ήταν είτε ανύπαρκτες είτε ιδιαίτερα εύθραυστες.
Το 1993 το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου είχε εκλέξει 170 βουλευτές, το 1996 ο Κώστας Σημίτης μετρούσε 162 βουλευτές και μετά το θρίλερ του 2000 είχε 158 έδρες. Ο Κώστας Καραμανλής το 2004 είχε 165 έδρες, ενώ το 2007 υποχώρησε στις 152.
Η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου το 2009 είχε τη στήριξη 160 βουλευτών. Μόνο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1974, είχε βρεθεί με κοινοβουλευτική ομάδα 220 εδρών. Αλλά τότε ήταν εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες.
πληγώνει τον ΣΥΡΙΖΑ και να δίνει στη Νέα Δημοκρατία ένα ανοιχτό προβάδισμα και αυξημένες πιθανότητες αυτοδυναμίας –υπό προϋποθέσεις μάλιστα διευρυμένης– στην επόμενη Βουλή.
Αυτό ήταν το βασικό συμπέρασμα της δημοσκόπησης της Public Issue που παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα, η οποία ως γνωστόν μετράει το μέγεθος της εκλογικής επιρροής.
Σύμφωνα με το πολιτικό βαρόμετρο της Public Issue, η ΝΔ καταγράφει προβάδισμα 14,5 μονάδων ως προς την εκλογική της επιρροή απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Από την τηλεφωνική έρευνα πρόθεσης ψήφου, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίζεται να έχει εκλογική επιρροή της τάξεως του 39%, έναντι 24,5% του ΣΥΡΙΖΑ.
Υποχωρεί το ΚΙΝΑΛ στο 8,5% αλλά κρατά την τρίτη θέση, με τέταρτη τη Χρυσή Αυγή που εκτιμάται στο 7,5%.
Αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι ότι με βάση τη μέτρηση της Public Issue και υπό κάποιες προϋποθέσεις το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί να βρεθεί ακόμα και με 173 βουλευτές, εφόσον έχουμε πεντακομματική Βουλή.
Μπορεί δηλαδή να βρεθεί ο πρόεδρος της ΝΔ με την ισχυρότερη αριθμητικά κοινοβουλευτική ομάδα που έχει δει η χώρα στη Μεταπολίτευση, μετά από την πρώτη κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974!
Το ανώτατο όριο της πρόβλεψης της Public Issue για 173 έδρες για τον κ. Μητσοτάκη είναι ένας αριθμός που ξεπερνά και τις 171 της ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1977, αλλά και τις 172 του Ανδρέα Παπανδρέου, το 1981, τη χρονιά δηλαδή της «Αλλαγής» (εδώ τα στοιχεία). Το 1985 το ΠΑΣΟΚ υποχώρησε στις 162 έδρες, ενώ το 1989 και το 1990 οι αυτοδυναμίες ήταν είτε ανύπαρκτες είτε ιδιαίτερα εύθραυστες.
Το 1993 το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου είχε εκλέξει 170 βουλευτές, το 1996 ο Κώστας Σημίτης μετρούσε 162 βουλευτές και μετά το θρίλερ του 2000 είχε 158 έδρες. Ο Κώστας Καραμανλής το 2004 είχε 165 έδρες, ενώ το 2007 υποχώρησε στις 152.
Η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου το 2009 είχε τη στήριξη 160 βουλευτών. Μόνο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1974, είχε βρεθεί με κοινοβουλευτική ομάδα 220 εδρών. Αλλά τότε ήταν εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες.