Ο Δημήτρης Τσορμπατζόγλου γράφει για τις ομάδες του ΠΑΟΚ στο ποδόσφαιρο, τα
εξαιρετικά σύνολα Λουτσέσκου και Γκαρσία που πραγματοποιούν απίστευτες πορείες, με τρομακτικά νούμερα. Φυσικά επικεντρώνει και σε όσα έγιναν χθες στη Ξάνθη.
Επειδή ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι τυχαίο, η κυριαρχία του ΠΑΟΚ στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ολοκληρωτική και αυτό αποδεικνύεται με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο.
Στο πρωτάθλημα των μεγάλων, ο ΠΑΟΚ του Ραζβάν Λουτσέσκου είναι πρώτος με 23 νίκες σε 26 αγώνες! Ο Δικέφαλος του Βορρά αγγίζει το πρωτάθλημα, που μπορεί να είναι και το πιο ιδιαίτερο των τελευταίων πολλών ετών για το ποδόσφαιρό μας, αφού σημαδεύεται από το αήττητο, τα… λευκά polo και όχι μόνο.
εξαιρετικά σύνολα Λουτσέσκου και Γκαρσία που πραγματοποιούν απίστευτες πορείες, με τρομακτικά νούμερα. Φυσικά επικεντρώνει και σε όσα έγιναν χθες στη Ξάνθη.
Επειδή ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι τυχαίο, η κυριαρχία του ΠΑΟΚ στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ολοκληρωτική και αυτό αποδεικνύεται με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο.
Στο πρωτάθλημα των μεγάλων, ο ΠΑΟΚ του Ραζβάν Λουτσέσκου είναι πρώτος με 23 νίκες σε 26 αγώνες! Ο Δικέφαλος του Βορρά αγγίζει το πρωτάθλημα, που μπορεί να είναι και το πιο ιδιαίτερο των τελευταίων πολλών ετών για το ποδόσφαιρό μας, αφού σημαδεύεται από το αήττητο, τα… λευκά polo και όχι μόνο.
Δημήτρης Τσορμπατζόγλου
Στο πρωτάθλημα της κ19, ο ΠΑΟΚ του Πάμπλο Γκαρσία είναι ήδη πρωταθλητής, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, αφού σε 23 ματς μετράει 22 νίκες και παρά το ότι έχει παιχνίδι λιγότερο σε σχέση με τους άλλους, πανηγύρισε ήδη την κατάκτησή του!
Τι άλλο; Οι μικροί και οι μεγάλοι του ΠΑΟΚ έχουν δώσει στο πρωτάθλημά τους 49 ματς και μετράνε 45 νίκες! Ποσοστό επιτυχίας 92% σε μία ολόκληρη χρονιά!! Αν υπάρχει οποιοδήποτε τέτοιο προηγούμενο στα ελληνικά, αλλά και στα ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά δεδομένα, εδώ είμαστε να το βρούμε και να το συζητήσουμε.
Δύο ομάδες του ΠΑΟΚ λοιπόν που παίζουν μπαλάρα, ομάδες που έχουν κάνει τη νίκη-βίωμα, ομαδάρες με 55-13 γκολ οι μεγάλοι και 66-17 οι μικροί, με πολύ καλούς προπονητές, με τρομερά ποιοτικούς παίκτες για τα δεδομένα τους και μία διοίκηση που τους παρέχει τα πάντα για να βελτιώνονται και να πρωταγωνιστούν.
Δηλαδή τι άλλο να ζητήσει ο ΠΑΟΚ μετά από όλα αυτά που διαθέτει κατά το παρόν και ετοιμάζει για το μέλλον;
Και όλα αυτά που φυσικά ξεκίνησαν από πέρυσι, όπου και πάλι μικροί και μεγάλοι κέρδισαν το πρωτάθλημα, με τη διαφορά ότι οι μεγάλοι το έχασαν στα χαρτιά…
Έχω τρελή αδυναμία στην ομάδα του Γκαρσία και γι’ αυτό έχω γράψει φέτος όσα παραπάνω μπορώ (και πάντα με επιχειρήματα) μια και θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξει η πολιτική της πρώτης ομάδας απέναντι στην προώθηση των μικρών, αλλά ας τους αφήσουμε προς το παρόν και ας πάμε σε όσα ζήσαμε στη Ξάνθη.
Εντός των τεσσάρων γραμμών ο ΠΑΟΚ δυσκολεύτηκε μέχρι να βάλει το πρώτο γκολ με το φάουλ του Ολιβέιρα. Ήταν το διάστημα όπου η Ξάνθη (όπως και ο Άρης) έπαιξε τον ΠΑΟΚ με τις γραμμές της να βρίσκονται πάρα πολύ κοντά, κάτι που έσβηνε τα κρίσιμα μεσοδιαστήματα που κινούνται μέσοι και μεσοεπιθετικοί του Δικεφάλου. Το παιχνίδι στην πλάτη της άμυνας το «είδαν» οι παίκτες του Δικεφάλου κάτι που δεν έκαναν με τον Άρη, αλλά ακόμη και κοντά στην αντίπαλη περιοχή οι επιλογές Ζαμπά, Ενρίκε, Σφιντέρσκι και του Μάτος που ανέβαινε δεν ήταν οι σωστές. Αφού έγινε το 0-1 και η Ξάνθη άνοιξε, ο ΠΑΟΚ έκανε και με άλλους (πιο γρήγορους τρόπους) μερικές μεγάλες φάσεις. Ο Ζίφκοβιτς έβγαλε όλα τα τετ α τετ και έτσι το σκορ έμεινε χαμηλά και το ματς πήγε στο γκολ μετά την μείωση από τους γηπεδούχους.
Αυτά όμως τα έχουμε ξαναδεί… Ο ΠΑΟΚ κερδίζει όπου και αν παίζει και αυτό έχει γίνει συνήθεια!
Αυτό που ζήσαμε τόσο έντονα και αυτό που έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση, αφορούσε βέβαια το πάρτι στις κερκίδες. Η χωρητικότητα του γηπέδου στα Πηγάδια φθάνει στις 7200 θέσεις και προσωπικά δεν το έχω ξαναδεί ποτέ τόσο γεμάτο! Γεμάτο κατά 80-90% από ΠΑΟΚτσήδες που απλά… δεν μπορούν να περιμένουν.
Τρελά πράγματα, για ένα λαό διψασμένο που φέτος βοηθάει με μεγάλη προσοχή την ομάδα να παίρνει τη μία νίκη μετά την άλλη, είτε στην Τούμπα, είτε στα άλλα ελληνικά γήπεδα.
Όλα αυτά αποτελούν μία πρώτη γεύση του τι θα ακολουθήσει αν όλα πάνε καλά και ο ΠΑΟΚ πετύχει τον στόχο του. Οι εορταστικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν και… που θα σταματήσουν; Έρχονται μεγάλες στιγμές που τις αξίζει αυτή η ομάδα και αυτός ο λαός!
Τι άλλο; Οι μικροί και οι μεγάλοι του ΠΑΟΚ έχουν δώσει στο πρωτάθλημά τους 49 ματς και μετράνε 45 νίκες! Ποσοστό επιτυχίας 92% σε μία ολόκληρη χρονιά!! Αν υπάρχει οποιοδήποτε τέτοιο προηγούμενο στα ελληνικά, αλλά και στα ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά δεδομένα, εδώ είμαστε να το βρούμε και να το συζητήσουμε.
Δύο ομάδες του ΠΑΟΚ λοιπόν που παίζουν μπαλάρα, ομάδες που έχουν κάνει τη νίκη-βίωμα, ομαδάρες με 55-13 γκολ οι μεγάλοι και 66-17 οι μικροί, με πολύ καλούς προπονητές, με τρομερά ποιοτικούς παίκτες για τα δεδομένα τους και μία διοίκηση που τους παρέχει τα πάντα για να βελτιώνονται και να πρωταγωνιστούν.
Δηλαδή τι άλλο να ζητήσει ο ΠΑΟΚ μετά από όλα αυτά που διαθέτει κατά το παρόν και ετοιμάζει για το μέλλον;
Και όλα αυτά που φυσικά ξεκίνησαν από πέρυσι, όπου και πάλι μικροί και μεγάλοι κέρδισαν το πρωτάθλημα, με τη διαφορά ότι οι μεγάλοι το έχασαν στα χαρτιά…
Έχω τρελή αδυναμία στην ομάδα του Γκαρσία και γι’ αυτό έχω γράψει φέτος όσα παραπάνω μπορώ (και πάντα με επιχειρήματα) μια και θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξει η πολιτική της πρώτης ομάδας απέναντι στην προώθηση των μικρών, αλλά ας τους αφήσουμε προς το παρόν και ας πάμε σε όσα ζήσαμε στη Ξάνθη.
Εντός των τεσσάρων γραμμών ο ΠΑΟΚ δυσκολεύτηκε μέχρι να βάλει το πρώτο γκολ με το φάουλ του Ολιβέιρα. Ήταν το διάστημα όπου η Ξάνθη (όπως και ο Άρης) έπαιξε τον ΠΑΟΚ με τις γραμμές της να βρίσκονται πάρα πολύ κοντά, κάτι που έσβηνε τα κρίσιμα μεσοδιαστήματα που κινούνται μέσοι και μεσοεπιθετικοί του Δικεφάλου. Το παιχνίδι στην πλάτη της άμυνας το «είδαν» οι παίκτες του Δικεφάλου κάτι που δεν έκαναν με τον Άρη, αλλά ακόμη και κοντά στην αντίπαλη περιοχή οι επιλογές Ζαμπά, Ενρίκε, Σφιντέρσκι και του Μάτος που ανέβαινε δεν ήταν οι σωστές. Αφού έγινε το 0-1 και η Ξάνθη άνοιξε, ο ΠΑΟΚ έκανε και με άλλους (πιο γρήγορους τρόπους) μερικές μεγάλες φάσεις. Ο Ζίφκοβιτς έβγαλε όλα τα τετ α τετ και έτσι το σκορ έμεινε χαμηλά και το ματς πήγε στο γκολ μετά την μείωση από τους γηπεδούχους.
Αυτά όμως τα έχουμε ξαναδεί… Ο ΠΑΟΚ κερδίζει όπου και αν παίζει και αυτό έχει γίνει συνήθεια!
Αυτό που ζήσαμε τόσο έντονα και αυτό που έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση, αφορούσε βέβαια το πάρτι στις κερκίδες. Η χωρητικότητα του γηπέδου στα Πηγάδια φθάνει στις 7200 θέσεις και προσωπικά δεν το έχω ξαναδεί ποτέ τόσο γεμάτο! Γεμάτο κατά 80-90% από ΠΑΟΚτσήδες που απλά… δεν μπορούν να περιμένουν.
Τρελά πράγματα, για ένα λαό διψασμένο που φέτος βοηθάει με μεγάλη προσοχή την ομάδα να παίρνει τη μία νίκη μετά την άλλη, είτε στην Τούμπα, είτε στα άλλα ελληνικά γήπεδα.
Όλα αυτά αποτελούν μία πρώτη γεύση του τι θα ακολουθήσει αν όλα πάνε καλά και ο ΠΑΟΚ πετύχει τον στόχο του. Οι εορταστικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν και… που θα σταματήσουν; Έρχονται μεγάλες στιγμές που τις αξίζει αυτή η ομάδα και αυτός ο λαός!
.gazzetta.gr