ανατρέπεται με "εκπτώσεις" φόρων.
Του Γιώργου Κράλογλου
Θέμα χρόνου είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ να βρεθεί σε νέα πολιτική αμηχανία από το μέγεθος και την ταχύτητα της διάλυσής του. Ας μην αμφιβάλει περί αυτού και το 3% της βάσης του. Τα μηνύματα - απαντήσεις, στις διαρροές της προπαγάνδας για παροχολογία σε επιδοματούχους και τους νεόπτωχους, (του 2015-2019), δείχνουν δυσπιστία έως και αδιαφορία των ψηφοφόρων.
Θέμα χρόνου είναι όμως και για τον λαό να ζήσει (ακόμη περισσότερη από τη σημερινή) πολιτική γελοιότητα, με τα όσα (όπως ακούμε) θα σκαρφιστούν (σε δήθεν σκάνδαλα, αγυρτείες και διχασμό) από την Κουμουνδούρου μήπως εξισορροπήσουν το χάλι που τους περιμένει.
Το "χαρτί" με την οικονομία το έκαψαν. Την οικονομία ούτε την ξέρουν ούτε την έμαθαν. Ούτε μπορούν να την περιπαίξουν άλλο. Δεν το επιτρέπουν οι κανόνες της. Εδώ δεν χωράνε Πολάκηδες. Τη γλώσσα της οικονομίας την ξέρει μόνο η αγορά. Και η αγορά μίλησε τις προάλλες.
Εάν δεν ξεκινήσουμε από το 2020 (είπαν) να επενδύουμε στην οικονομία 20 δισ. ευρώ, κάθε χρόνο, ώστε το 2025 (και όχι το 2039 που σχεδιάζουν οι άσχετοι στην κυβέρνηση) να ξεκινάει η απόδοση κεφαλαίων 100 δισ., να μην περιμένουμε άσπρη μέρα. Τελεία και παύλα.
Εάν δεν προχωρήσουμε με ρυθμούς ανάπτυξης 4-5% και δεν σταματήσει το κράτος να χώνεται στα ποδάρια μας, όχι για να εφαρμόσει νόμους αλλά τη μικροπολιτική του, θα χαθούν και τα 10-15 δισ. που βάλαμε τα τελευταία 2-3 χρόνια, να μην σκουριάσουμε παραγωγικά. Να μην χάσουμε και την τελευταία ελπίδα. Τις εξαγωγές.
Εάν δεν περιφρουρηθεί η οικονομία από παρεμβολές πολιτικών, πολιτικάντηδών και εντελώς αμόρφωτων (έως ύποπτων) διεκδικητών λαϊκών δικαιωμάτων οι συρρικνώσεις, οι απολύσεις και η ακινητοποίηση δυναμικού (και των τελευταίων σημαντικών κλάδων της παραγωγής) θα γίνει φαινόμενο που δεν θα χωράει στα ψιλά γράμματα της πολιτικής...
Να λοιπόν που βρίσκεται το πραγματικό πεδίο μάχης. Στην προσφορά της παραγωγής στο ΑΕΠ. Αυτό που σήμερα (ως δευτερογενής παραγωγή) μετέχει μόνο κατά 8,5% αλλά έχει (ακόμη) τη δυνατότητα να φθάσει και το 12%.
Απάντηση στις (επί της ουσίας) επιχειρηματικές προκλήσεις μόνο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όφειλε να δώσει. Η αντιπολίτευση, ως διεκδικητές της εξουσίας, δεν θα πείσουν όσο η πολιτική σκηνή δεν προσδίδει στη χώρα τη χαμένη αξιοπιστία της.
Αξιοπιστία όμως, στην οικονομική (αλλά και κοινωνική αν θέλετε) ζωή ενός τόπου δεν προσδίδουν παροχές με επιδόματα ή οι (από μπαλκονιού...), προθέσεις για φορολογικές ελαφρύνσεις. Ποιος προσέχει ομιλητές και "σχεδιαστές" της οικονομίας, να υπόσχονται κέρδη από φορολογικές εκπτώσεις σε έναν λαό με ανύπαρκτα εισοδήματα!!!
Από την άλλη, η αξιοπιστία κυβερνήσεων, κομμάτων και εν τέλει της Πολιτείας, είναι συνυφασμένη με σκηνικά οικονομικής πολιτικής τα οποία πείθουν για παραγωγή, δράσεις και δουλειές. Κάθε είδους δουλειές. Από εκείνες της απασχόλησης μέχρι τις ατομικές των επαγγελματιών.
Οπότε "καρδιακή ανάταξη, στις αρρυθμίες της σημερινής οικονομίας, στην πολιτική, έχουν άνεση να υποσχεθούν μόνο οι διεκδικητές της εξουσίας στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου. Είναι άλλωστε και υποχρέωσή τους.
Το ίδιο δικαίωμα δεν το έχει κυβέρνηση, όπως του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία υποτίθεται πως γνωρίζει πολύ καλά τις τρύπες που προκαλούν και θα συντηρήσουν και το 2020, την ασήμαντη ανάπτυξη του 1,5%. Το επιχείρημα των πλεονασμάτων όπως και η κομπορρημοσύνη περί των υπερπλεονασμάτων... δεν είναι πειστική απάντηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως πολιτικό μόρφωμα, (που "αξιοποίησε" τη συγκυρία της κρίσης και την αναζήτηση "υποτακτικών της πολιτικής" από τους δανειστές και την Αμερική) δεν έχει την παιδεία που απαιτεί η οικονομία, να αντιληφθούν ότι μετά από μια κρίση όλα ισιώνουν με επενδύσεις και νέες δουλειές. Ότι τα επιδόματα του κράτους-πατερούλη και η μαύρη αγορά εργασίας (ως λύσεις) τελείωσαν με τον κομμουνισμό. Και επειδή η ασχετοσύνη τους δεν βοηθάει στην πραγματική οικονομία (ώστε να καρπωθούν τα οφέλη της), θα στραφούν σε ό,τι ξέρουν. Λαϊκισμός με πενταροδεκάρες. Και αρένα μίσους και διχασμού. Αυτά που τους βολεύουν να κάνουν (μετά τις εκλογές του Μαΐου) δεν θα τα έχει ζήσει η χώρα. Ούτε στη μεταπολίτευση. Μακάρι να κάνω λάθος.
george.kraloglou@capital.gr
