Το ενδεχόμενο η Ελλάδα να προωθούσε το σχέδιο ναυπήγησης εθνικού πλοίου, δεν μπορεί να εμπλέκεται με τα σχέδια που χρόνια τώρα συζητούνται. Ο χρόνος πιέζει πια αφόρητα για την ενίσχυση του Στόλου, είτε με νέα ,είτε με μεταχειρισμένα πλοία. Το όποιο πρόγραμμα ναυπήγησης δεν μπορεί παρά να αποτελεί ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο. Το οποίο όμως κάποια στιγμή πρέπει να το ξεκίνησουμε. Όχι μόνο να το συζητάμε…
Πόσο θα κόστιζε ένα τέτοιο πλοίο; Μια ελληνική φρεγάτα για παράδειγμα… Όσοι έχουν παρακολουθήσει
τις συζητήσεις που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια υποστηρίζουν ότι τα πρώτα πλοία που θα ναυπηγηθούν θα κοστίσουν περίπου 400 εκατομμύρια. Ακόμη κι αν πέφτουν έξω και το κόστος “ξεφύγει” και πάλι είναι προς το συμφέρον της χώρας, αφού δεν μπορεί να μη συνυπολογιστεί το μέγα κέρδος του να έχεις ναυπηγήσει ένα δικό σου σκάφος. Το οποίο θα μπορείς να το εξάγεις. Για όσους σπεύσουν να πουν “ποιος θα πάρει δικό μας πλοίο”, να επισημάνουμε ότι στην Ελλάδα ,ότι ναυπηγούμε έχει ζήτηση. Απόδειξη είναι οι πυραυλάκατοι του ΠΝ για τις οποίες έχουν μιλήσει με τα καλύτερα λόγια οι ισραηλινοί. Και δεν είχαν μείνει στα λόγια. Την περίοδο που ο Ε.Αποστολάκης ήταν Α/ΓΕΝ ο ισραηλινός ομόλογός του είχε προτείνει να αγοράσει το Ισραήλ το πρόγραμμα ναυπήγησης ,που εκείνη την εποχή φαινόταν ότι θα ναυαγούσε.
Σ΄ ότι αφορά στο κόστος ξανά. Οι άνθρωποι που έχουν μελετήσει την υπόθεση επισημαίνουν όσες ξένες χώρες προωθούν δικά τους πλοία στην Ελλάδα, το κάνουν για να κερδίσουν χρήματα. Το κέρδος υπολογίζεται συνήθως στο 25% της συνολικής αξίας του κάθε πλοίου. Υποθετικά σε ένα πρόγραμμα αγοράς 4 φρεγατών αξίας περίπου 2,8 δις ευρώ, περίπου τα 700 εκατομμύρια ευρώ είναι στην ουσία υπερτιμολόγηση. Συνεπώς ,αξίζει και να προσπαθήσουμε και να ρισκάρουμε. Θα πρέπει κάποτε οι αμυντικές μας δαπάνες να είναι προς την κατεύθυνση στο να δίνουν δουλειά στα ελληνικά χέρια και να αναπτύσσουν την ελληνική και όχι τις συμμαχικές οικονομίες.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι το πρόγραμμα ναυπήγησης εθνικού πλοίου σε επίπεδο φρεγάτας κριθεί ασύμφορο είτε για οικονομικούς ,είτε για άλλους λόγους που έχουν να κάνουν με την “εξοπλιστική διπλωματία”, θα μπορούσαμε νομίζουμε να ξεκινήσουμε άμεσα προγράμματα ναυπήγησης μικρότερων σκαφών. Οι εμπνευστές της προσπάθειας “εθνικού πλοίου” έχουν σχεδιάσει μια γκάμα πλοίων που καλύπτουν όλες τις ανάγκες του ΠΝ.
Αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση κι αυτό πλέον αφορά ΟΛΟΥΣ τους κομματικούς σχηματισμούς εξουσίας.
Πόσο θα κόστιζε ένα τέτοιο πλοίο; Μια ελληνική φρεγάτα για παράδειγμα… Όσοι έχουν παρακολουθήσει
τις συζητήσεις που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια υποστηρίζουν ότι τα πρώτα πλοία που θα ναυπηγηθούν θα κοστίσουν περίπου 400 εκατομμύρια. Ακόμη κι αν πέφτουν έξω και το κόστος “ξεφύγει” και πάλι είναι προς το συμφέρον της χώρας, αφού δεν μπορεί να μη συνυπολογιστεί το μέγα κέρδος του να έχεις ναυπηγήσει ένα δικό σου σκάφος. Το οποίο θα μπορείς να το εξάγεις. Για όσους σπεύσουν να πουν “ποιος θα πάρει δικό μας πλοίο”, να επισημάνουμε ότι στην Ελλάδα ,ότι ναυπηγούμε έχει ζήτηση. Απόδειξη είναι οι πυραυλάκατοι του ΠΝ για τις οποίες έχουν μιλήσει με τα καλύτερα λόγια οι ισραηλινοί. Και δεν είχαν μείνει στα λόγια. Την περίοδο που ο Ε.Αποστολάκης ήταν Α/ΓΕΝ ο ισραηλινός ομόλογός του είχε προτείνει να αγοράσει το Ισραήλ το πρόγραμμα ναυπήγησης ,που εκείνη την εποχή φαινόταν ότι θα ναυαγούσε.
Σ΄ ότι αφορά στο κόστος ξανά. Οι άνθρωποι που έχουν μελετήσει την υπόθεση επισημαίνουν όσες ξένες χώρες προωθούν δικά τους πλοία στην Ελλάδα, το κάνουν για να κερδίσουν χρήματα. Το κέρδος υπολογίζεται συνήθως στο 25% της συνολικής αξίας του κάθε πλοίου. Υποθετικά σε ένα πρόγραμμα αγοράς 4 φρεγατών αξίας περίπου 2,8 δις ευρώ, περίπου τα 700 εκατομμύρια ευρώ είναι στην ουσία υπερτιμολόγηση. Συνεπώς ,αξίζει και να προσπαθήσουμε και να ρισκάρουμε. Θα πρέπει κάποτε οι αμυντικές μας δαπάνες να είναι προς την κατεύθυνση στο να δίνουν δουλειά στα ελληνικά χέρια και να αναπτύσσουν την ελληνική και όχι τις συμμαχικές οικονομίες.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι το πρόγραμμα ναυπήγησης εθνικού πλοίου σε επίπεδο φρεγάτας κριθεί ασύμφορο είτε για οικονομικούς ,είτε για άλλους λόγους που έχουν να κάνουν με την “εξοπλιστική διπλωματία”, θα μπορούσαμε νομίζουμε να ξεκινήσουμε άμεσα προγράμματα ναυπήγησης μικρότερων σκαφών. Οι εμπνευστές της προσπάθειας “εθνικού πλοίου” έχουν σχεδιάσει μια γκάμα πλοίων που καλύπτουν όλες τις ανάγκες του ΠΝ.
Αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση κι αυτό πλέον αφορά ΟΛΟΥΣ τους κομματικούς σχηματισμούς εξουσίας.