Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ), ο αποκαλούμενος και «αλεπού» της κυπριακής πολιτικής σκηνής –μόνο που μονίμως τον τρώνε οι… κότες–, διέπραξε ένα μεγάλο ατόπημα και δεν υπηρέτησε τη μνήμη του ιδρυτή του κόμματος Γλαύκου Κληρίδη.
Προσκάλεσε στη Λευκωσία και τίμησε τον πρώην Πρωθυπουργό της Ελλάδας Κώστα Σημίτη, τον οποίο ο
αείμνηστος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θεωρούσε ως τον υπεύθυνο για την πισώπλατη μαχαιριά που δέχθηκε, και που οδήγησε στην ακύρωση της εγκατάστασης του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-300 στο κυπριακό έδαφος.
Ήταν πολύ πικραμένος γι’ αυτή την απόφαση και δεν μπορεί ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, που ισχυρίζεται ότι «είναι πνευματικό «παιδί» του Γλαύκου», να μη γνώριζε. Αποκλείεται να μην είχε συζητήσει το θέμα με τον αείμνηστο Πρόεδρο, ο οποίος δεν έκρυβε τα συναισθήματά του, όταν ήξερε πως τον άκουγαν μόνο οι… τοίχοι. Άρα όλοι όσοι λένε πως ήταν συνεργάτες του είχαν πληροφορηθεί τα αισθήματά του για τον πρώην Πρωθυπουργό.
Ήταν γι’ αυτό –και εννοώ τη συνωμοσία για να σταλούν οι S-300 στην Κρήτη– που εξεπλάγησαν αρκετοί εκ των παρισταμένων στην περίφημη σύσκεψη των Αθηνών για το ρωσικό σύστημα, όταν συνέδεσε την υπόθεση της ακύρωσης εγκατάστασης με την προδοσία της χούντας, το 1974. Και το έκανε ακούγοντας τον κ. Σημίτη να τον συμβουλεύει να μην επιμένει στη μεταφορά του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος στο νησί.
Τότε, τον Γλαύκο Κληρίδη τον ενόχλησε και κάτι άλλο, που ήταν υποτιμητικό για τον ίδιο και την κατεχόμενη Κύπρο: Οι πιο πολλοί που συμμετείχαν στη σύσκεψη, από ελληνικής πλευράς, είχαν συνεννοηθεί με τους Αμερικανούς, τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ και τον Τομ Μίλλερ, για να «τη φέρουν» στον Κληρίδη και ο γερόλυκος της κυπριακής πολιτικής το είχε πληροφορηθεί, λίγο πριν αναχωρήσει από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία για το πρωθυπουργικό γραφείο, και είχε οργιστεί. Το είχε καρφώσει ένας εκ των Ελλήνων υπουργών. Όλοι οι συνεργάτες του άκουσαν εκείνη την ημέρα όσα είπε. Ήταν ένα μείγμα θυμού και απίστευτης οργής για τη Μητέρα Πατρίδα, καθώς θεωρούσε ότι πρόδιδε ξανά την Κύπρο.
Οι διάδοχοι του Κληρίδη επέλεξαν τον κ. Σημίτη, λοιπόν, για να του επιδώσουν το βραβείο του Ιδρύματος, που δημιουργήθηκε προς τιμήν του. Ως να μην ήξεραν… Αλλά ποιος δίνει σημασία στους πεθαμένους; Τους έκανε πολιτικούς, τους έδωσε αξιώματα και, απ’ εδώ και πέρα, θα τον χρησιμοποιούν για τα δικά τους συμφέροντα και στόχους.
Κληριδικός δεν υπήρξα ποτέ, αλλά τον σεβόμουνα, όπως κάνω με τον εκάστοτε Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αν και γνώριζε τις διαφωνίες μας μαζί του για το εθνικό θέμα, εκμυστηρεύθηκε σε μένα και στον Κώστα Βενιζέλο ότι αν ήταν Πρόεδρος δεν θα ζητούσε από τον λαό να ψηφίσει το σχέδιο Ανάν. Ακόμα και αν διαφωνούσε κανείς με τον Κληρίδη, δεν μπορούσε να μην παραδεχθεί ότι σεβόταν τον λαό. Πώς τον εξανάγκασαν να υποστηρίξει το φιλοτουρκικό σχέδιο είναι γνωστό πια…
Αλλά είναι φανερό ότι ένας από τους στόχους των οργανωτών της φιέστας για τον κ. Σημίτη είναι η επαναφορά του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν από το… παράθυρο! Χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι και μόνο η σκέψη αυτής της ενέργειας προκαλεί απέραντο θυμό στους πολίτες. Τον Απρίλιο του 2004 ο ΔΗΣΥ αναζητούσε με το φανάρι τους ψηφοφόρους του στο δημοψήφισμα – άσχετα αν επέστρεψαν στο κομματικό μαντρί μετά. Το ίδιο θα του συμβεί του κ. Νεοφύτου και τώρα… Ο οποίος έχει το «προσόν» να κοροϊδεύει τους οπαδούς του μπροστά στα μάτια τους – και γι’ αυτό τον παραδέχομαι, γιατί να το κρύψω άλλωστε.
Όμως πόσο μπορείς να περιπαίζεις τον προδομένο λαό; Για πάντα, είναι αδύνατο. Ας το σκεφθεί ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ και ας μη νομίζει ότι είναι… Ερντογάν που αποφασίζει και διατάζει…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Στο «τετράγωνο» Ουάσινγκτον, Μόσχας, Άγκυρας και Ιερουσαλήμ διεξάγεται ένα απίστευτο παρασκήνιο, που αφορά και την Κύπρο και την Ελλάδα. Απαιτείται περισσή προσοχή διότι στην πολιτική και τη διπλωματία, όπως τονίσαμε πολλές φορές, ξυπνάς το πρωί και έχουν δημιουργηθεί νέες ανάρμοστες συμμαχίες. Το θετικό είναι ότι σημαντικοί παράγοντες στην Ουάσινγκτον πιστεύουν ότι, ανεξάρτητα από τις εξελίξεις στις σχέσεις της Τουρκίας και των ΗΠΑ, ο άξονας που δημιουργήθηκε στη Μεσόγειο πρέπει να αξιοποιηθεί και να επεκταθεί, διότι τον αποτελούν χώρες που δεν δημιουργούν προβλήματα στην αμερικανική υπερδύναμη. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο. Θυσίασαν πολλές φορές την Κύπρο για να εξευμενίσουν την Τουρκία. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας –το κάνουν βέβαια– πρέπει να χρησιμοποιήσουν την ισχύ που τους δίνει η στρατηγική θέση της Κύπρου και της Ελλάδας. Στη γλώσσα των «κατασκευαστών» της στρατηγικής πολιτικής, είναι δύο από τα καλύτερα «οικόπεδα» στον κόσμο, όχι μόνο στη Μεσόγειο. Τι φέρεται να είπε ο Χένρι Κίσινγκερ; Ότι όποια υπερδύναμη ελέγχει την Κύπρο, την Κρήτη, τη Μάλτα και το Γιβραλτάρ, ορίζει τον κόσμο όλο…
apopseis.com
