Αλλά δεν μου αρέσουν κι όσοι την προκαλούν και τη συντηρούν…
Μέσα στην καλή γενική εικόνα, η γκρίνια για κάποιες εσφαλμένες ή «προβληματικές» επιλογές της νέας κυβέρνησης δεν έχει νόημα.
Κάποιες από τις δεκάδες επιλογές δεν θα αρέσουν σε κάποιους - κάποιες μπορεί να είναι και λάθος. Συμβαίνουν αυτά…
Αλλά εδώ έχουμε τρία ατυχέστατα περιστατικά μέσα σε ένα 24ωρο πριν κλείσει βδομάδα από την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης και πριν καλά-καλά ορκιστεί η νέα Βουλή. Μήπως να το προσέξουμε λίγο;
* Πρώτα, η ψηφοφορία υπέρ του Παπαδημούλη στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν κραυγαλέο λάθος. Ιδιαίτερα με το «σκεπτικό» που πήγαν να τη δικαιολογήσουν: για λόγους «Πολιτικού Πολιτισμού», λέει…
Μήπως ετοιμάζονται να ψηφίσουν και τον… Πολάκη σε κάποιο αξίωμα, για λόγους «Πολιτικού Πολιτισμού»;
Γιατί ο Παπαδημούλης δεν υπήρξε πολύ διαφορετικός από τον Πολάκη!
Απλά τον Πολάκη τον είχαμε εδώ, και τον τρώγαμε στη μάπα κάθε μέρα, ενώ ο Παπαδημούλης ήταν στις Βρυξέλλες. Αλλά, έστω κι από κει, ήταν επίσης προκλητικός και εμετικός!
Μέχρι και τους Έλληνες ευρωβουλευτές που είχαν πάει στα Συλλαλητήρια για τη Μακεδονία κατέδιδε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο! Ως «εθνίκια» κι «ακροδεξιούς» – κι ας επρόκειτο για την… ευρωβουλευτή του ΚΙΝΑΛ, Εύα Καϊλή…
Αυτόν «επιβραβεύσαμε» – έστω και συμβολικά – για λόγους «Πολιτικού Πολιτισμού»!
Όμως η ψήφος υπέρ του Παπαδημούλη είναι λάθος που ΔΕΝ χρεώνεται στην Κυβέρνηση, για να είμαστε δίκαιοι. Ούτε τυπικά ούτε ουσιαστικά…
Πάμε στα άλλα λοιπόν…
* Η επιλογή του πρώην Αρχηγού της ΕΛΑΣ Κωνσταντίνου Τσουβάλα, που ήταν επί κεφαλής του Σώματος κατά την καταστροφή στο Μάτι, και… «τα βρήκε όλα καλά»! - κι ύστερα τον έδιωξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κι ύστερα τον «καθάρισε» ο ανακριτής και δεν του βρήκε τίποτε ποινικό - είναι άλλης τάξης ζήτημα…
Μπορεί να τον ήθελε μαζί του ο νέος υπουργός Δημοσίας Τάξης ο κ. Χρυσοχοϊδης.
Ανέθεσαν στον Χρυσοχοϊδη ένα δύσκολο υπουργείο που το ξέρει καλά - κι ένα πολύ δύσκολο έργο. Λογικό είναι να του έδωσαν το «ελεύθερο» να διαλέξει ο ίδιος τους συνεργάτες του.
Να δεχθούμε ότι ο κ. Τσουβάλας είναι τίμιος αξιωματικός και καλός άνθρωπος. Δεν θέλω να τον κακολογήσω. Δεν είναι το θέμα εκεί…
Όμως πριν ένα χρόνο περίπου, βγήκε δημόσια και «κάλυψε» μια επιχείρηση που ήταν από την αρχή ως το τέλος τραγικά λάθος!
Ακόμα και οι ΣΥΡΙΖΑϊοι – που αυτούς «κάλυψε» – αναγκάστηκαν μετά να τον πετάξουν σαν την τρίχα από το γάλα.
Και βγήκε και τον προσέλαβε ως Γενικό Γραμματέα η… επόμενη κυβέρνηση!
Είναι άραγε τόσο «αναντικατάστατος»;
Δεν υπήρχε άλλος για τη θέση αυτή;
Πλάκα μας κάνουν;
Αυτή η τοποθέτηση είναι προσβολή στη μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους στο Μάτι! Όχι, βέβαια, γιατί αυτός «προκάλεσε» το θάνατό τους - γιατί δεν τον «προκάλεσε» αυτός! Αλλά γιατί βγήκε μετά και «τα βρήκε όλα καλά»…
Τελεία και παύλα…
Δεν υπάρχει, ναι μεν αλλά. Δεν υπάρχει δικαιολογία.
Δεν έπρεπε να είναι εκεί.
Μη το κουράζουμε…
* Πάμε στο τρίτο «φάουλ» (σε μια μέρα μόνο…)
Γιώργος Μαυρωτάς!
Ούτε αυτού θα αμφισβητήσω το χαρακτήρα και τις ικανότητες...
Άλλωστε, δεν τον ξέρω τον άνθρωπο…
Αλλά ήταν απ’ αυτούς που στήριξαν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την πιο δύσκολη στιγμή: Όταν ξεπουλούσε τη Μακεδονία!
Κι όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε πρόταση μομφής εναντίον του Τσίπρα, και ο Μαυρωτάς στήριζε τον Τσίπρα (καταψήφιζε τη «μομφή»…)
Αυτό είναι επαρκής λόγος για να ΜΗ συμμετέχει με οποιαδήποτε ιδιότητα στο νέο κυβερνητικό σχήμα της ΝΔ.
Υπάρχουν πολλοί που στήριξαν τη ΝΔ – επί Μητσοτάκη και πιο πριν – που πολέμησαν το ΣΥΡΙΖΑ, που έκαναν τα πάντα για να βγει η ΝΔ και να γίνει Πρωθυπουργός ο Κυριάκος, που στήριξαν τον ίδιο τον Κυριάκο για να κερδίσει την αρχηγία πιο πριν και δεν ζήτησαν τίποτε. Ποτέ!
Αυτοί δεν έχουν πρόβλημα που κάποιος από άλλο χώρο παίρνει θέση στο κυβερνητικό σχήμα της ΝΔ.
Καταλαβαίνουν πλήρως την ανάγκη να διευρυνθεί η παράταξη με στελέχη.
Δεν είχαν πρόβλημα που μπήκε ο Χρυσοχοϊδης (ο οποίος ξέρει τη δουλειά), δεν είχαν πρόβλημα που μπήκαν στα ψηφοδέλτια ο Τσιόδρας ή ο Ψαριανός (κι αυτοί από το Ποτάμι προέρχονται) και κάποιοι μπορεί να τους ψήφισαν κι όλα.
Αλλά κανείς από τους «νεοφερμένους» δεν στήριξε τον Τσίπρα στα δύσκολα, όταν όλοι η ΝΔ στη Βουλή ήταν απέναντι - κι όλος ο λαός στα πεζοδρόμια ήταν εναντίον…
Αντίθετα, η ανάθεση Γενικής Γραμματείας στο Γιώργο Μαυρωτά ήταν ανοιχτή πρόκληση. Τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο…
Κι αυτό δεν το χρεώνεται ούτε ο «ιδιόρρυθμος» Μεϊμαράκης στο μακρινό Στρασβούργο, ούτε ο… «αλλογενής» Χρυσοχοϊδης στο Υπουργείο του.
Αυτό, συγκεκριμένα, το χρεώνεται η ίδια η ηγετική ομάδα της ΝΔ…
Όλοι εμείς που πήγαμε στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, δεν είμαστε ούτε… «εθνίκια», ούτε «πυροβολημένοι ακροδεξιοί»!
Αυτά τα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ που πήρε την απάντησή του από τον κόσμο…
Μπορεί κάποιοι να διαφωνείτε με τη στάση μας εκείνη. Δικαίωμά σας…
Αλλά μπορεί να έχουμε και δίκιο, έτσι;
Μπορεί η συμφωνία να είναι όντως κάκιστη – όπως είναι η επίσημη θέση της ΝΔ! Μπορεί αντί να λύνει προβλήματα να δημιουργεί χειρότερα προβλήματα.
Κι αυτά θα τα βρει η χώρα μπροστά της.
Τι θα γίνει τώρα;
Δεν θα τολμάμε να λέμε την άποψή μας, μήπως μας …«κακοχαρακτηρίσουν», οι πάσης φύσεως «Μαυρωτάδες»;
Να τους πληροφορήσουμε ότι η πλειονότητα του Ελληνικού λαού έτσι ακριβώς νιώθει!
Όλοι αυτοί οι αριστεροί, κεντροαριστεροί, οικολόγοι, δικαιωματιστές και λοιποί… «προοδευτικοί» που μας είχαν ζαλίσει τον έρωτα επί δεκαετίες, με τα «λαό» και τη «βούληση του λαού» και το «θέλημα του λαού» και τη «νομιμοποίηση του λαού» και με το «λαϊκό κίνημα», μόνο μια φορά είδαν πραγματικούς λαϊκούς χείμαρρους στους δρόμους κι ήταν για το Μακεδονικό! Και τότε - τι ειρωνεία; - εμείς ήμασταν με τον κόσμο κι εκείνοι ήταν εναντίον του - και τον έβριζαν.
--Πρώτον λοιπόν, να σκέπτονται πριν μιλήσουν, μπορεί και να έχουμε δίκιο – δεν τα ξέρουν όλα!
--Και δεύτερον, να σέβονται: εμείς εκφράζουμε το λαϊκό συναίσθημα – εκείνοι είναι αντίθετοι…
Γιατί τα γράφω αυτά;
Γιατί ο κ. Μαυρωτάς, δεν φτάνει που στήριξε την Συμφωνία των Πρεσπών (κόντρα στη γραμμή της ΝΔ τότε),
δεν φτάνει που καταψήφισε την πρόταση μομφής που είχε καταθέσει η ΝΔ τότε κατά του ΣΥΡΙΖΑ,
δεν φτάνει που τον… «ανταμείψαμε» κι όλα για τις «υπηρεσίες» του προσλαμβάνοντας τον ως Γενικό Γραμματέα στη νέα κυβέρνηση, συνεχίζει να προκαλεί:
--Το κλίμα στη ΝΔ έχει αλλάξει για τη Συμφωνία των Πρεσπών, μας λέει τώρα…
Και ο ίδιος πού το ξέρει;
Δεν είναι στη ΝΔ! Στο «Ποτάμι» δηλώνει ότι είναι (ακόμα)…
Εσείς που τον φέρατε…
Μαζέψτε τον!
ΥΓ.1 Το προφανές «δίδαγμα» αυτής τη θλιβερής ιστορίας είναι ότι, αν θέλει κανείς να «σταδιοδρομήσει» στη ΝΔ, πρέπει να υποστηρίξει άλλο κόμμα, να καταψηφίσει τη ΝΔ, να στηρίξει τους αντιπάλους της, να προκαλέσει τους οπαδούς της, να ειρωνευτεί τη γραμμή της, ώστε να μπορεί να αποτελέσει, αργότερα αντικείμενο… «διεύρυνσης»!
Συμπέρασμα πρώτο: Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ήταν μαζί μας και τους θέλουμε, όπως υπάρχουν κι άνθρωποι που δεν ήταν μαζί μας και ΔΕΝ τους θέλουμε!
Αν δεν μάθουμε να ξεχωρίζουμε τους μεν από τους δε, ουδέποτε θα αξιωθούμε πραγματική διεύρυνση…
Συμπέρασμα δεύτερο: για να διευρύνεις την επιρροή σου στην κοινωνία, πρέπει να κερδίζεις νέους φίλους - όχι για κάθε νέο «φίλο» που φέρνεις, να χάνεις δύο παλιούς…
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο σφάλμα για ένα πολιτικό κόμμα, από το να θεωρεί τους δικούς του ως «δεδομένους»!
Είναι ο καλύτερος τρόπος για να τους προσβάλει. Και τελικά να τους χάσει.
Κι αν χάσει τους παλιούς και δοκιμασμένους δικούς του, τότε οι «νεόφερτοι» θα φύγουν κι αυτοί. Σιγά μη μείνουνε…
Συμπέρασμα τελευταίο: ο κ. Μαυρωτάς δεν πολέμησε την παράταξη στο παρελθόν, μόνο. Και τώρα την προσβάλει.
Μαζέψτε τον, please…
YΓ.2 Και παρεμπιπτόντως, το «Ποτάμι» δεν εκφράζει τίποτε! Γι’ αυτό και πήγε αύτανδρο! Δημιουργήθηκε το 2014 για να χτυπήσει την τότε κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Για να κόψει ψήφους και από το ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη Βενιζέλου και από τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά. Το πρώτο το κατάφερε, το δεύτερο πολύ λιγότερο…
Μόλις έκανε τη «δουλειά» του, παρέμεινε μετέωρο και άρχισε να φθίνει. Τελικά ταυτίστηκε με το ΣΥΡΙΖΑ για τη Συμφωνία των Πρεσπών και… εξαερώθηκε!
Να τα θυμόμαστε όλα αυτά…
Για να ξέρουμε σε ποιους κάνουμε «ανοίγματα».
Δεν είναι όλοι οι «Ποταμίσιοι» για πέταμα, ασφαλώς.
Αλλά δεν είναι κι όλοι … «τεφαρίκια».
Κάποιοι μπορούν να κόβουν ψήφους, αντί να φέρνουν.
Και πάντως οφείλουμε να ξέρουμε ποιος είναι τι, αλλιώς δεν κερδίζουμε πολιτική επιρροή, απλώς χάνουμε την ψυχή μας…
