Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Μάϊκ Πομπέο, με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών, Κυριάκο Μητσοτάκη και Νίκο Δένδια, δεν ήταν άλλο από τη νέα συμφωνία για περισσότερες αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα. Κάτι που, κατά πως είπε και ο κ.Δένδιας, “αυξάνει το αμερικανικό αποτύπωμα στην περιοχή”. Για το ελληνικό “αποτύπωμα”, πάντως, λέξη δεν ειπώθηκε. Ελπίζουμε να μην το ψάχνουμε με το μικροσκόπιο.
Μέχρι τώρα, παρά τις πάμπολλες διαρροές που έχουν γίνει τους τελευταίους δυο μήνες από κυβερνητικές και “διπλωματικές” (!) πηγές, οι λεπτομέρειες της νέας συμφωνίας δεν έχουν γίνει γνωστές. Η συμφωνία, ωστόσο, επιβάλλεται να περάσει από τη Βουλή. Κάπως πιο κατατοπιστικός ως προς την ουσία της συμφωνίας, ήταν ο πρώην υπουργός Άμυνας, Ευάγγελος Αποστολάκης, ο οποίος, σε συνέντευξή του στην “Καθημερινή”, αφού μίλησε και αυτός για “αμερικάνικο αποτύπωμα” (πως ταυτίζονται οι ορολογίες των σημερινών κυβερνώντων με τους προηγούμενους!), είπε: “Θα αυξηθεί το αποτύπωμα των αμερικανικών δυνάμεων στην Ελλάδα. Είναι ένας τρόπος για να αυξηθεί το αίσθημα ασφάλειας στον ευρύτερο χώρο. Πιστεύω ότι, όταν οι αμερικανικές δυνάμεις είναι στην Ελλάδα, και σε όσο μεγαλύτερη έκταση γίνεται, μεταδίδουν ασφάλεια. (…) Η νέα συμφωνία θα το κάνει πιο εύκολο. Όταν οι Αμερικανοί θέλουν να έλθουν στην Ελλάδα, θα μπορούν να αναπτύξουν περισσότερα πλοία, να πάνε σε περισσότερες βάσεις, οι διαδικασίες απλοποιούνται (!). Και θα μπορούν να φτιάξουν ή και να ενισχύσουν τις υφιστάμενες υποδομές, ώστε να μπορούν να δεχθούν περισσότερες μονάδες”.
Βέβαια, ήταν γνωστή η επιμονή του αμερικανικού παράγοντα, δια στόματος του “νέου Πιουριφόι ”, Τζέφρι Πάγιατ, στην αύξηση της διάρκειας ισχύος της συμφωνίας για τις βάσεις. Ειδικότερα, από το ένα έτος που είναι σήμερα και πρέπει να ανανεώνεται, στα πέντε, και ακόμα καλύτερα στα δέκα. Την άποψη αυτή φαινόταν να συμμερίζεται και η ΝΔ όταν ήταν αντιπολίτευση. Μάλιστα, όταν ο πρώην πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, είχε επισκεφθεί προ διετίας τις ΗΠΑ, τόσο ο νυν πρωθυπουργός και τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όσο και ο νυν υπουργός Μετανάστευσης και τότε τομεάρχης εξωτερικής πολιτικής του κόμματος, Γ.Κουμουτσάκος, καλούσαν τον Α.Τσίπρα να συμφωνήσει στην γενναία ανανέωση του χρόνου της συμφωνίας. Πάντως, όπως ισχυρίζεται μερίδα των ελληνικών ΜΜΕ, προς το παρόν, δεν θα αλλάξει ο χρόνος ανανέωσης. Παρά ταύτα, τόσο η ελληνική όσο και η αμερικανική πλευρές, πανηγυρίζουν για τη νέα συμφωνία που υπέγραψε ο κ.Δένδιας με τον αμερικανό ομόλογό του.
Συνεχή “ατυχήματα”
Ωστόσο, της επίσκεψης Πομπέο είχαν προηγηθεί δυο “ατυχή”, πλην όμως ενδεικτικά του κλίματος, γεγονότα:
-Το πρώτο είναι ότι πρόσφατα, κατά την επέτειο της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία βρίσκεται σήμερα υπό τουρκική περικύκλωση με ερευνητικά και πολεμικά σκάφη, δεν πέταξαν ελληνικά F-16 στην παρέλαση στη Λευκωσία. Κάτι που έστειλε το αρνητικό μήνυμα ότι το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα από τη Θράκη μέχρι την Κύπρο, μάλλον είναι μόνο στα χαρτιά. Γεγονός που αυξάνει την ήδη υπάρχουσα μεγάλη ανησυχία στη μεγαλόνησο ότι η Ελλάδα κινείται περισσότερο σε ρόλο παρατηρητή ως προς το Κυπριακό, παρά ως ενεργού παράγοντα υπεράσπισης της Κύπρου.
-Το δεύτερο ήταν ότι ο Κ.Μητσοτάκης, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, αλλά δεν διαψεύσθηκαν, δεν έθεσε ζήτημα τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο. Μάλιστα, ο υπουργός Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, ερωτηθείς γι’ αυτό, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στην εφημερίδα “Real News”, έδωσε την εξής απίστευτη απάντηση, που ελπίζουμε απλά να έκανε λάθος στην διατύπωση. “Οι προκλήσεις που αναφέρετε – είπε, απαντώντας σε σχετική ερώτηση - αποτελούν μια πτυχή της τουρκικής συμπεριφοράς, όχι προς την Ελλάδα, αλλά προς άλλα κράτη απέναντι στα οποία η Άγκυρα επιδεικνύει έναν ιδιότυπο αναθεωρητισμό. Απέναντι σε αυτές τις παρωχημένες αντιλήψεις και συμπεριφορές στεκόμαστε με σοβαρότητα πυγμή και υπευθυνότητα”.
Απορίας άξιον: Δηλαδή, η τουρκική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα δεν διακρίνεται από άκρατο αναθεωρητισμό;
Με γεμάτες τις βαλίτσες του
Το μόνο βέβαιον από την επίσκεψη Πομπέο είναι ότι ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, πρώην επικεφαλής της CIA, και προερχόμενος από τις τάξεις του αμερικανικού στρατού, έφυγε από τη χώρα μας με γεμάτες - κέρδη για την αμερικανική πλευρά – τις βαλίτσες του. Το εάν και τι θα λάβει η ελληνική πλευρά ως ανταλλάγματα, μένει να φανεί οσονούπω.
Βέβαια, θα πρέπει να είναι αδαής κάποιος για να πιστέψει ότι ο αμερικανικός παράγων θα θυσιάσει τις γεωπολιτικές επιδιώξεις και τα συμφέροντά του για τα όμορφα μάτια της Ελλάδας και μόνον. Η ίδια η πορεία του Πομπέο, καθώς και οι “κωλοτούμπες” του, άπαξ και έγινε υπουργός Εξωτερικών, αλλά και η πλήρης ευθυγράμμισή του με τις “επιθυμίες” του Τράμπ, κανέναν εφησυχασμό δεν μπορούν να δημιουργούν στην Αθήνα.
Ένα μικρό παράδειγμα: Ενώ ο Πομπέο είχε εκφραστεί με ιδιαίτερη δριμύτητα κατά της Τουρκίας για την “περίεργη” στάση που κρατούσε η Άγκυρα έναντι των τζιχαντιστών του ISIS, και μάλιστα αμέσως μετά το πραξικόπημα στην γείτονα, το 2016, από το τον λογαριασμό του στο twitter είχε χαρακτηρίσει την Τουρκία του Ερντογάν ως “ισλαμική δικτατορία”, αμέσως μετά την υπουργοποίησή του, έσπευσε να σβήσει όλα τα επίμαχα “τιτιβίσματά” του. Βέβαια, δεν είναι μόνον ο Πομπέο που έσβησε τα αντιτουρκικά “τιτιβίσματά” του. Και ο άλλοτε σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, επί Τράμπ, Μάϊκλ Φλύν, παρά τα επικριτικά σχόλιά του για την Τουρκία, στη συνέχεια, μέσω της εταιρείας του λόμπυ, έγινε έμμισθος της Άγκυρας (!). Έχει λεχθεί, μάλιστα, ότι τις διασυνδέσεις του με την Άγκυρα τις απέκτησε κατά το διάστημα που ήταν στο εκλογικό επιτελείο του Τράμπ, και αμέσως μετά.
Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, επίσης, σύμφωνα με φήμες που ακούγονται έντονα στους κύκλους της ελληνικής ομογένειας στις ΗΠΑ, φέρεται να έχει μια όχι και τόσο θετική προδιάθεση απέναντι στην Ελλάδα. Κάτι που, όπως φημολογείται, έχει να κάνει με προσωπικούς, συγγενικούς δεσμούς που είχε στο παρελθόν. Δεσμούς με την Ελλάδα, που ο ίδιος, αν και ιταλοαμερικάνος, φέρεται να μην θέλει να είναι καν γνωστοί. Ας ελπίσουμε ότι το “προσωπικό στοιχείο” δεν θα επηρεάζει την ιδιότητά του ως υπουργού Εξωτερικών.
Όπως εκτιμούσαν – και συνεχίζουν να πιστεύουν σήμερα - διπλωματικοί κύκλοι, ο Μ.Πομπέο είναι σαφώς περισσότερο ευθυγραμμισμένος με τις επιθυμίες Τράμπ όσον αφορά την Τουρκία και τον Ερντογάν, παρά με τα παρελθόντα, επίμαχα “τιτιβίσματά” του. Και, ως γνωστόν, ο Τράμπ, σε αντίθεση με το Κογκρέσο, επιδεικνύει, προσωπικά, μια αρκετά θετική “αύρα” απέναντι στον Ερντογάν, ενώ προβαίνει σε προσεκτικούς χειρισμούς σε σχέση με την Άγκυρα, την οποία, συχνά, εμφανώς προσπαθεί να κατευνάσει, προκειμένου να διευκολυνθούν οι αμερικανικοί στόχοι, κυρίως στο Ιράκ και στη Συρία.
Ο Μ.Πομπέο, το 2017, ως επικεφαλής της CIA τότε, είχε επισκεφθεί την Τουρκία για να χειριστεί θέματα κρίσιμης σημασίας, ενώ λίγο αργότερα ο Τράμπ είχε ρίξει την “ιδέα” να απομακρυνθούν τα αμερικανικά στρατεύματα από τις κουρδικές περιοχές της Συρίας. Άκρως ενδιαφέρον είναι ότι, όσοι διαφώνησαν με τον Τράμπ (τελευταίος, ο επικεφαλής Εθνικής Ασφαλείας, Μπόλτον), έφαγαν το κεφάλι τους. Σε αντίθεση με τον Μ.Πομπέο, ο οποίος λέγεται ότι κερδίζει έδαφος.
Οι τελευταίες εξελίξεις στη Συρία επιβεβαιώνουν τα παραπάνω. Ίσως τώρα, οι περισπούδαστοι αναλυτές που προεξοφλούσαν το «άδειασμα» του Τράμπ στον Ερντογάν να αναθεωρήσουν, καθώς αυτές πλέον επαναφέρουν στο προσκήνιο τα σενάρια που θέλουν κυπριακό και συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων να κλείσουν σε μια συμφωνία πακέτο.
Μια νέα επαίσχυντη συμφωνία δηλαδή, αντίστοιχης με των Πρεσπών.
Εξοπλισμοί
Κατά τα λοιπά, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις Αποστολάκη, ο οποίος θεωρείται “πολύ κοντά” στους Αμερικανούς, και εκτιμάται βάσιμα ότι, όσο ήταν υπουργός Άμυνας, και προηγουμένως αρχηγός ΓΕΕΘΑ, διεξήγαγε συνομιλίες με τους Αμερικανούς για τη νέα “αμυντική συμφωνία”, και άρα γνωρίζει αρκετά καλά τι έχει διαμειφθεί, δεν φαίνεται, έως τώρα, να έχει λάβει η ελληνική πλευρά κάποια ισχυρά ανταλλάγματα. Τουλάχιστον, στον τομέα των εξοπλισμών. Βέβαια, ο ίδιος, υποστηρίζει ότι διεξάγεται ακόμα διάλογος.
Ο ίδιος, λοιπόν, είπε ότι:
-”Τον τελευταίο καιρό, κυρίως στον τομέα της υποστήριξης, έχουμε πολλά θέματα που μπορούμε να κουβεντιάσουμε με τους Αμερικανούς. Ακόμα και τα πλοία αντιαεροπορικής άμυνας που λέμε ότι χρειαζόμαστε, τα είχαμε ζητήσει και συνεχίζουμε να ζητούμε αν μπορούν να μας δώσουν δύο Αρλεϊ Μπερκ. Οι Αμερικανοί βέβαια αρνούνται, διότι τα πλοία αυτά είναι επιχειρησιακά και εκφράζουν τη μεγαλύτερη ισχύ του αμερικανικού στόλου”.
Άρα, προς το παρόν, είναι “χλωμό” το σενάριο για τα συγκεκριμένα αμερικανικά πλοία.
-”Έχουμε ένα πολύ βασικό θέμα που αφορά την αεράμυνα, με την προοπτική ότι κάποια στιγμή n Τουρκία θα έχει αεροσκάφη πέμπτης γενιάς. Αυτά δεν αντιμετωπίζονται με άλλα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, αλλά με βελτίωση των συστημάτων αεράμυνας. Σε όλα αυτά χρειαζόμαστε τη συνεργασία και την υποστήριξη των Αμερικανών”.
Άρα, παραμένει σοβαρό αναπάντητο ερώτημα εάν και τι θα “δώσουν” οι ΗΠΑ σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα.
-Ναι μεν καλή η συνεργασία με τις ΗΠΑ, αλλά μας δίνουν και “σαπάκια”. Ειδικότερα, ο κ.Αποστολάκης, εξήγησε: “Στην ουσία θέλουμε να καταφέρουμε να έχουμε με τις ΗΠΑ συνεργασία στην αμυντική βιομηχανία και συμπαραγωγές στην Ελλάδα. Να έχουμε πολύ καλύτερη συνεργασία στο κομμάτι της εκπαίδευσης. Θέλουμε πολύ καλύτερες συνθήκες στις οποιεσδήποτε αγορές που κάνουμε από τις ΗΠΑ. Πιστεύω ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί. Ήδη πήραμε δέκα Σινούκ, ήρθαν επισκευασμένα από τις ΗΠΑ, ήδη έχουν ενταχθεί. Παραλάβαμε τα Καϊόβα. Εκεί έχω κάποιες ανησυχίες για το αν μπορούμε να κάνουμε πτήσεις με όλα όσα χρειαζόμαστε, συναντούμε κάποιες δυσκολίες”.
Άρα, τα πολυδιαφημισμένα “Καϊόβα”, δεν δείχνουν και τόσο χρήσιμα. Κάτι που πολλοί έλεγαν αρχικά.
-”Οπωσδήποτε να σκεφτούμε το νέο αεροπλάνο. Πιθανότατα είναι ευκαιρία να μπούμε στο πρόγραμμα των F-35 . Κατ’ αρχάς πρέπει να μπούμε στο σύστημα που παράγει κομμάτια του F-35. Κυρίως με την ΕΑΒ. Παράλληλα να δηλώσουμε ενδιαφέρον για έναν αριθμό αεροσκαφών . Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή με τους περιορισμούς που έχουν μπει στην Τουρκία, ήδη η Πολωνία έχει συμφωνήσει να πάρει κάποια αεροσκάφη, θα μπορούσαμε να μπούμε και εμείς. Αν μας δίνεται η δυνατότητα να μπούμε γρήγορα στο πρόγραμμα θα μπορούσαμε να σκεφτούμε λίγο διαφορετικά και να αναβαθμίσουμε ένα μέρος των F-16”. Και, όταν του ετέθη η ερώτηση, εάν κομμάτι από τη δαπάνη για τα F-16, πρέπει να κατευθυνθεί στην αγορά κάποιων F-35 , απάντησε: “Ακριβώς”.
Δεν ξέρουμε πως το βλέπει ο κ.Αποστολάκης, αλλά εδώ δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε, και ονειρευόμαστε F-35;
%20(7).jpg)
