αντιμετωπίζουν πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται στα νησιά αλλά και στους άλλους χώρους διαμονής.
Συγκέντρωση ανθρώπων σε εγκαταστάσεις που δεν επαρκούν. Απουσία υποδομών. Εντάσεις που αφετηρία έχουν ότι μιλάμε για ανθρώπους που αναζητούν, με αγωνία έναν τρόπο να μετακινηθούν προς τους τόπους προορισμού τους.
Το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα είχε δεχτεί πολλές επικρίσεις για το πώς αντιμετώπισε το ζήτημα, για τις κακές συνθήκες σε καταυλισμούς όπως της Μόριας, για τα φαινόμενα κακοδιαχείρισης των σχετικών κονδυλίων αλλά και για την αδυναμία να πετύχει μεγαλύτερη αλληλεγγύη από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Τώρα είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμέτωπη με το μεταναστευτικό και το προσφυγικό ζήτημα.
Παρ' όλα αυτά είναι ξεκάθαρό ότι οι μόνοι που δεν δικαιούνται να ομιλούν για την δραματική κατάσταση με τους μετανάστες είναι στελέχη και υπουργοί της προηγούμενης κυβέρνησης.
Και δε δικαιούνται όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί κάθε φορά που τα στελέχη της ασκούν δημόσια κριτική έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με τα δικά τους πεπραγμένα, τα οποία άλλωστε είναι και σχετικά νωπά.
Για παράδειγμα, ποιος μπορεί να ξεχάσει για παράδειγμα τη δήλωση της τότε υπουργού μεταναστευτικής πολιτικής Τασίας Χριστοδουλοπούλου, όταν τον Απρίλιο του 2015 έλεγε: «Στις πλατείες δεν υπάρχουν μετανάστες. Βγαίνουν τα πρωινά απλώς για να λιαστούν», επιχειρώντας να στείλει μήνυμα ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με το θέμα των προσφύγων.
Ή, ποιος μπορεί να ξεχάσει, μερικούς μήνες αργότερα, όταν ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου στη ΔΕΘ, προχωρούσε σε μία τοποθέτηση, η οποία τον ακολουθεί μέχρι σήμερα περί μη ύπαρξης θαλάσσιων συνόρων: “...Και βρήκαμε ένα θέμα που θα έλεγε κανείς έχει παγκόσμιες διαστάσεις, αφορά την Ελλάδα αλλά είναι ευρωπαϊκό είναι παγκόσμιο και αντί να κάτσουν να απολογηθούν για το τι έκαναν, ενώ έβλεπαν ότι θα έρχονταν τα κύματα των προσφύγων, μας έκαναν κριτική ότι δήθεν ανοίξαμε τα σύνορα. Ποια σύνορα; Έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε»; αναρωτήθηκε ο κ.Τσίπρας.
Μία δήλωση, η οποία όπως υποστηρίζουν ορισμένοι άνοιξε το δρόμο σε διαδρομές που δεν υπήρχαν πριν σε αυτό το βαθμό προς τα νησιά (Μυτιλήνη, Σάμο κλπ.).
Τέλος, ποιος μπορεί να μην θυμηθεί ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επένδυσε στην όλη επικοινωνιακή διαχείριση του μεταναστευτικού με διάφορους τρόπους. Επικοινωνία, η οποία περιελάμβανε επίσκεψη του Πάπα ενώ διέθετε και “άρωμα” Χόλυγουντ με πρωταγωνίστρια την Σούζαν Σάραντον.
Παράλληλα δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι μέχρι και αυτή την στιγμή σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η έρευνα της OLAF περί κακοδιαχείρισης κονδυλίων σε σχέση με το μεταναστευτικό.
Όταν λοιπόν “κουβαλάς” τόσα πολλά από την δική σου παραμονή στην εξουσία, η άσκηση κριτικής είναι μεν απαραίτητη αλλά θα πρέπει να είναι απολύτως τεκμηριωμένη για να είναι πιστευτή από τους πολίτες.
Σε κάθε περίπτωση πάντως στο Μέγαρο Μαξίμου πλέον βρίσκεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όχι ο Αλέξης Τσίπρας και άρα οι ευθύνες για την αντιμετώπιση της “καυτής πατάτας” βαραίνουν την ΝΔ.
Όποιος θεωρεί ότι το μεταναστευτικό μπορεί να λυθεί από την μία στιγμή στην άλλη κάνει μεγάλο λάθος. Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί την μεγαλύτερη δοκιμασία, από την έκβαση της οποίας θα κριθούν πολλά.
Οι πολίτες ζητούν λύσεις και όχι διαπιστώσεις, γιαυτό και θα είναι αυστηροί απέναντι στον κ.Μητσοτάκη.
