16 Οκτ 2019

Βουλευτές βουλεύονται μέσα από τα social media

Λάτρεις στα πολιτικά έδρανα και μάλιστα φανατικούς έχουν κερδίσει τα social media…


Δεν είναι λίγοι από τους εθνοπατέρες μας που ζουν διαρκώς πάνω από την οθόνη του κινητού τους ή του τάμπλετ τους για να αντιδράσουν γρήγορα σε tweets και να γράψουν ένα post για το οποίο θα μιλάει όλη μέρα ο διαδικτυακός κόσμος και εν συνεχεία τα sites και την επομένη οι εφημερίδες.


Κάποιοι φαίνεται να ξεφεύγουν από τα όρια και να ασκούν μιντιακό ακτιβισμό. Πρώτος διδάξας ο βαρύς κι ασήκωτος Πολάκης.

Τώρα βλέπουμε τον νεοεισελθέντα βουλευτή Κωνσταντίνο Μπογδάνο, ο οποίος έκανε και υποδείξεις στις Αρχές μέσω του twitter του για τον «ιπτάμενο» διαδηλωτή που κλώτσησε πισώπλατα αστυνομικό.

Αν οι προθέσεις του ήταν αγνές και χωρίς να διακατέχονται από το εφέ του εντυπωσιασμού θα έδινε στις Αρχές με άλλον τρόπο τα στοιχεία που είχε… Ωστόσο αν πήγαινε με αυτή τη φιλοσοφία δεν θα είχε την διαδραστικότητα γύρω από το όνομα του.

Ως άλλος τηλεστάρ που έβγαινε στα παράθυρα έδινε ρεσιτάλ μέσα από τα συνεχόμενα tweets του, με φωτογραφίες «ντοκουμέντα».

Πόσο σταριλίκι πια; Πόση αμεσότητα με τον μέσο χρήστη ψηφοφόρο του; Άραγε έχει καταλάβει τι σημαίνει εκπρόσωπος του λαού στο Κοινοβούλιο; Μάλλον όχι, για την ώρα!

Και ας αφήσουμε στην άκρη τον Μπογδάνο, πες ότι είναι μικρός ακόμη και παρασύρεται από τον ενθουσιασμό του και για τον σελφισμό του δικαιολογείται και λόγω νεαρής ηλικίας.

Το ίδιο ενεργός στα κοινωνικά δίκτυα είναι και ο Μπάμπης Παπαδημητρίου. Ωστόσο γνώρισε πριν λίγες ημέρες την κατακραυγή των χρηστών.

Για την ιστορία ο κ. Παπαδημητρίου έκανε ένα tweet στο οποίο έγραφε «Απαράδεκτα φθηνή» απευθυνόμενος στην τιμή που διατίθεται στους καταναλωτές το νερό.

Το νερό δεν έγινε νεράκι αλλά ποτάμι οργής και επίθεσης, καθώς οι απαντήσεις που δέχθηκε ήταν δεκάδες, εκατοντάδες.

Η προκλητικότητα στα social τιμωρείται στη Βουλή πλέον όχι.

«Κωδικός: νέοι», αυτό είναι το μείζον θέμα στα επικοινωνιακά επιτελεία των κομμάτων αλλά και των βουλευτών. Οι μάχες πλέον δεν γίνονται στα έδρανα της βουλής αλλά στους χώρους των post είτε στο facebook, είτε στο twitter και πλέον και στο Instagram.

Τα πάνελ ξεπεράστηκαν πια, κανείς δεν τα βλέπει, βαριέται, δυσανασχετεί ο τηλεθεατής, μπούχτισε από τσακωμούς, από αποκλειστικά και από ντοκουμέντα που προκαλούν σοκ.

Η καρδιά του ψηφοφόρου χτυπά πάνω από το κινητό του, κι αυτό το γνωρίζουν οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει την επικοινωνία των πολιτικών.

Όμως τι γίνεται όταν ξεφεύγουν εκτός πλαισίου; Όταν ο σελφισμός και ο εγωκεντρισμός δείχνει το προσωπείο του καθενός. Και αν το πρόσωπο του καθενός είναι καθρέφτης της ψυχής, φανταστείτε ποιοι μας κυβερνούν.

Η απορία που θα πρέπει να έχουμε όλοι μας είναι πως είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να κυβερνούν ή να αντιπολιτεύονται και να είναι συνεχώς ενεργοί στον εικονικό κόσμο των κοινωνικών δικτύων.

Πότε διαβάζουν; Πότε μελετούν για να αποκτήσουν τις γνώσεις και την τεχνογνωσία για να πάρουν τις αποφάσεις που πρέπει για να προχωρήσει η χώρα μπροστά.

Σίγουρα η ΕΛ.ΑΣ δεν χρειαζόταν τις υποδείξεις του Μπογδάνου για να συλλάβει κάποιον, η ΕΥΔΑΠ δεν χρειάζεται τον Παπαδημητρίου για να αναρωτηθεί αν τα τιμολόγιά της είναι ακριβά ή όχι. Όλα τα παραπάνω είναι για την εικόνα, τη λεζάντα και καθόλου για την ουσία.

Σύμφωνοι! Tο twitter μπορεί να απειλεί να κερδίσει ακόμη και το ραδιόφωνο στην ταχύτητα της μετάδοσης της είδησης, αλλά πόσο ασφαλές είναι; Υπάρχει η διασταύρωση της είδησης; Όχι, μόνο πυροτεχνήματα στον σκοταδισμό.

Άραγε αν ζούσε ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου θα επέτρεπε αυτή την χρήση στο επιτελείο του και στους συνεργάτες του;

Οι ηγέτες δεν είναι εικονικά φτιαγμένοι αλλά σμιλεμένοι από άλλα υλικά για να νικούν το χρόνο!

* Δημοσιεύτηκε στο «Καρφί» του Σαββατοκύριακου


 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη