σχεδιάσαμε. Μπορεί να ξυπνήσεις νωρίς το πρωΐ και κάποιοι γηραλέοι νοσταλγοί του κομμουνισμού να έχουν κλείσει τους δρόμους και εσύ να καρδιοχτυπάς, να τρέχεις και να μην προλαβαίνεις. Ή να σου έχουν κλέψει το αυτοκίνητό σου τα μεσάνυχτα που το άφησες έξω από το σπίτι σου, για να σηκωθείς νωρίς το πρωΐ για τη δουλειά σου και να είναι άφαντο.
Είμαστε ένα κράτος άναρχο. Στην σύνθεση ιστορικά και στο σύνολό του ως πολίτες απείθαρχοι. Δεν σεβόμαστε τον άλλο και δεν μπορούμε να αξιώσουμε σεβασμό και στο πρόσωπό μας. Ένα γενικό μπάχαλο. Στις δημόσιες υπηρεσίες, στις εφορίες που η Ελλάδα αναστενάζει, στα γήπεδα, που το φίλαθλο πνεύμα μετατρέπεται σε αρένα συγκρούσεων, στα πανεπιστήμια που οι καταλήψεις τα αποδομούν στο πνεύμα μιας ελευθερίας, που γίνεται κατάχρηση σε βάρος των πολλών. Η κοινή αποδοχή του σεβασμού στα δικαιώματα και των άλλων είναι γράμμα κενό. Δεν είναι έκφραση του ανυπότακτου πνεύματος των Ελλήνων, αλλά της έλλειψης κοινής αποδοχής του συνόλου μιας κοινωνίας, που δεν την βοηθάμε να καλυτερεύει, γιατί δεν έχουμε ανεπτυγμένη την κοινωνική μας συνείδηση. Ατομική ιδιοτέλεια και ωχαδερφισμός είναι τα χαρακτηριστικά της φυλής μας. Δεν με ενδιαφέρει αν καεί το σπίτι του γείτονα, αρκεί το δικό μου να σωθεί. Όταν όμως παίρνει φωτιά το σπίτι του διπλανού σου, θα έρθει αργά ή γρήγορα ο καιρός να καεί και το δικό σου σπίτι. Γιατί όλα είναι συγκοινωνούντα δοχεία, αλληλένδετα, μια αλυσίδα, που τους κρίκους της τους αποτελούμε όλοι μαζί οι άνθρωποι.
Η πολιτική που ασκείται είναι ο καθρέπτης μιας κοινωνίας παραπαίουσας. Ανάμεσα στην εξαθλίωση, την υποτονικότητα και τον ανορθολογισμό. Όλα απρογραμμάτιστα, χωρίς κανονικότητα, χωρίς προβλεψιμότητα χωρίς πολιτισμένη καθημερινότητα. Όλα φύρδην-μίγδην, απόλυτη ακαταστασία, ένας ατέλειωτος αχταρμάς, γενικώς μπάχαλο.
Η μπαχαλοποίηση που κληροδότησε ο ΣΥΡΙΖΑ σαν μορφή διαρκούς αντάρτικου, με προκαλύμματα καπνού, για να μπορεί να συσκοτίζει την πραγματικότητα και να μην αναδεικνύονται τα προβλήματα μιας καθημερινότητας, που γίνεται ανούσια και απρόβλεπτη. Δημιουργώντας σύγχυση και πυροδοτώντας ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Από τη Βουλή, που οι λεονταρισμοί του Τζανακόπουλου και του ανεκδιήγητου Πολλάκη, θίγουν την δημοκρατική ευαισθησία όλων των Ελλήνων και λοιδορούν την λειτουργία του Δημοκρατικού πολιτεύματος, θέλοντας να επιβάλουν την άποψη ότι μπορούν ταυτόχρονα να είναι μάρτυρες, κατήγοροι και κατηγορούμενοι κατά παράβαση κάθε αρχής δικαίου και ηθικής, μέχρι τις παρελάσεις, που ο εκχυδαϊσμός και η προκλητικότητα της συμπεριφοράς μερικών ανεγκέφαλων, στο όνομα μιας ανόητης διαφορετικότητας, αμαύρωσαν το παλλαϊκό πνεύμα πατριωτισμού και την υπερηφάνεια των Ελλήνων, στον επετειακό εορτασμό της ιστορικής ημέρας μνήμης της 28ης Οκτωβρίου, του μεγάλου, σύσσωμου «ΟΧΙ» όλου του Ελληνικού λαού, στους Ιταλούς και Γερμανούς, επίδοξους κατακτητές της πατρίδας.
Η κυβέρνηση οφείλει να λάβει έγκαιρα και δραστικά μέτρα περιστολής αυτής της ασυδοσίας. Έχει πάθει όμως βέρτιγκο. Ανήμπορη παρακολουθεί τις εξελίξεις και δεν μπορεί να βάλει σειρά στο χάος.
Μετρά μόνο τους αξιολύπητους μετανάστες και τρέχει να τους ετοιμάσει κέντρα φιλοξενίας. Έχει γίνει έρμαιο των ξένων επεμβάσεων και της επιθετικότητας της Τουρκίας, που κλιμακώνεται κάθε φορά και με διαφορετικές μορφές. Και το γενικό μπάχαλο συνεχίζεται...
