Μ – (Ο,ΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗ Μ-ΑΚΕΔΟΝΙΑ)

«Alles, was geschieht, ist Symbol» (Goethe)

(Οτιδήποτε, συμβαίνει, είναι σύμβολο)

Από όσα έχουν συμβεί, λοιπόν, στη μακραίωνη ιστορία της Μ-ακεδονίας έμεινε, μόνο το
πρώτο γράμμα του ονόματός της ως ένα αποδομημένο και αφηρημένο σύμβολο παιδικής χειροτεχνίας, άχρουν, άοσμο και άγευστο, παραλλαγή του κομματικού τριγωνικού συμβόλου της ΝΔ, που υποδηλώνει μια τριγωνική σχέση κυβίστησης. Μαζί με το μονογραμμικό σύμβολο μπήκαν και λίγα κουζινικά σκεύη, όπως, ένα πηρούνι και ένα μπουκάλι, για να «προστατευτούν» τα μακεδονικά προϊόντα, λες και η Μακεδονία είναι, μόνο, ο χαλβάς, το κρασί και η θάλασσα.

Τελικά, μείναμε με τη μπουκάλα!

Εδώ, ούτε οι κότες των ανιστόρητων συμβιβασμών της αριστεροφροσύνης δεν έφτασαν σε απρέπεια τον λαλίστατο κόκορα, «Γαλάζιο πετεινό» κατά τον δημώδη Καλαματιανό της Μακεδονίας*, της δεξιοφροσύνης να αναζητήσει άλλοθι της ιστορικής ανικανότητας απέναντι στην ευρωατλαντική βούληση και βουλιμία στον Μέγα Αλέξανδρο, αποδίδοντας και σ’ αυτόν, αν ήταν πρωθυπουργός, την αδυναμία να αλλάξει τη συμφωνία των Πρεσπών!

Έλεος!!!

Μα, πρώτα – πρώτα, θα ήταν δυνατόν, ποτέ, ο Μέγας Αλέξανδρος, ένας μαθητής του φιλοσόφου των «Πολιτικών», των «Ηθικών», των «Λογικών», κλπ, κλπ, να είναι jongleur στο επαρχιακό department του μεγάλου τσίρκου της Ευρώπης;

Ας αφήσουν, λοιπόν, οι έμποροι των εθνών και οι δήθεν σταυροφόροι της ιστορίας ήσυχους στο νόστο της δόξας τους νεκρούς, χωρίς να επικαλούνται επί ματαίω το όνομά τους, κατά το Ομηρικό: «ὤλετο μέν μοι νόστος, ἀτὰρ κλέος ἄφθιτον ἔσται·» (Ιλιάδα Ι) (ξοπίσω δε γυρνώ, μα αθάνατο θα μείνει τ᾿ όνομά μου).

Ευτυχώς, όμως, για τους ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους γι’ αυτόν τον τόπο, «ο πατριωτισμός έχει, τουλάχιστον, αυτό το καλό: ο ήρωας ποτέ δε γνωρίζει, ότι είναι νεκρός για το τίποτα»**.

* Η παρουσία του Καλαματιανού χορού στη Μακεδονία, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα δείχνει την πολιτισμική, κατά συνέπεια και εθνική, ενότητα της χώρας μας και όχι μόνο, αφού, κατά τον αείμνηστο Θρασύβουλο Γεωργιάδη, καθηγητή της μουσικολογίας στα πανεπιστήμια της Χαϊδελβέργης και του Μονάχου και μέλους της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών, δείχνει και την ιστορική ενότητα με τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, αφού ο ρυθμός του συγγενεύει με τον αρχαιοελληνικό δάκτυλο (-υυ) ή κατ’ άλλους με τον αρχαιοελληνικό χορό Όρμο.

** «Le patriotisme a au moins ceci de bien: le héros ne sait jamais qu’il est mort pour rien» (Pierre Perret).

ΔΑ