αναφέρει το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής για τη ρύθμιση σχετικά με τις ηλεκτρονικές συναλλαγές του ...φορολογικού νομοσχεδίου.
Θέμα αντισυνταγματικότητας για άρθρο του φορολογικού νομοσχεδίου που προβλέπει φόρο για την περίπτωση που δεν έχει επιτευχθεί ο στόχος ηλεκτρονικών συναλλαγών με βάση το εισόδημα, εγείρει το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής.
Όπως αναφέρει «δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο φορολόγησης η μη διενέργεια δαπάνης».
Το νομοσχέδιο προβλέπει φόρο με συντελεστή 22% επί του ποσού που οι πραγματοποιούμενες από τον φορολογούμενο δαπάνες υπολείπονται σε αξία ποσοστό 30% του ατομικού εισοδήματός του.
Με βάση το Σύνταγμα, τονίζει το επιστημονικό συμβούλιο αντικείμενο του φόρου μπορεί να είναι το εισόδημα, η περιουσία ή οι δαπάνες και οι συναλλαγές του φορολογούμενου, αναφέρει το ΑΜΠΕ.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως «η επιβαλλόμενη φορολογική επιβάρυνση δεν φαίνεται να βρίσκεται σε αρμονία με τη συγκεκριμένη συνταγματική διάταξη, δεδομένου ότι δεν επιβάλλεται επί του εισοδήματος ή της δαπάνης ή της περιουσίας αλλά επί της μη διενέργειας δαπάνης η οποία δεν μπορεί κατά τα ανωτέρω να αποτελεί αντικείμενο φορολόγησης».
Ακόμα όμως και στην περίπτωση που η συγκεκριμένη διάταξη αντιμετωπιστεί υπό το πρίσμα ότι δεν πρόκειται για φόρο αλλά κύρωση, ακόμα και τότε δεν είναι «συνταγματικώς ανεκτή».
Ως εκ τούτου, και υπό το πρίσμα της αρχής της αναλογικότητας, δεδομένου ότι από την αιτιολογική έκθεση δεν προκύπτει ο λόγος αποδοκιμασίας του νομοθέτη προς φορολογούμενους οι οποίοι επιλέγουν να δαπανούν ετησίως λιγότερο από το 30% του εισοδήματός τους αλλά ούτε και το δημόσιο συμφέρον που υπηρετείται από την έμμεση επιβολή υποχρέωσης στους φορολογουμένους να δαπανούν τουλάχιστον 30% του εισοδήματός τους (και μέχρι 20.000 ευρώ) κατ΄έτος, τονίζεται.
Επίσης, με βάση την έκθεση, δεν υπάρχει επαρκής αιτιολόγηση για το πώς για συναλλαγές που έχουν εκδοθεί αποδείξεις θα μειωθεί η φοροδιαφυγή και θα διευρυνθεί η φορολογική βάση αν οι συναλλαγές γίνουν με ηλεκτρονικά μέσα και όχι με μετρητά.
Με άλλα λόγια, αναφέρεται στην έκθεση, το ζητούμενο δεν είναι ο εξαναγκασμός της εξόφλησης συναλλαγών για τις οποίες έχουν εκδοθεί τα οικεία φορολογικά παραστατικά με ηλεκτρονικά μέσα (το οποίο προφανώς επιτυγχάνεται διά των προτεινομένων διατάξεων), αλλά ο περιορισμός της φοροδιαφυγής που συνεπάγεται η διενέργεια συναλλαγών, για τις οποίες (με από κοινού συμφωνία και των δύο συμβαλλομένων) δεν εκδίδονται φορολογικά παραστατικά και εξοφλούνται με μετρητά. Κατά τούτο, δεν αιτιολογείται επαρκώς πως ο τρόπος εξόφλησης μίας συναλλαγής συνιστά κίνητρο για τον ιδιώτη φορολογούμενο να ζητήσει έκδοση του προβλεπόμενου φορολογικού παραστατικού.
Συμπεραίνει λοιπόν ότι η σχετική ρύθμιση δεν φαίνεται σε αρμονία με τις αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας δεδομένου ότι ο σκοπός πάταξης της φοροδιαφυγής επί συναλλαγών μεταξύ καταναλωτών και επιχειρήσεων επιτυγχάνεται εφόσον εκδοθεί το οικείο φορολογικό παραστατικό, ανεξαρτήτως εξόφλησής του.
https://sputniknews.gr/
