Ναυαγεί το σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το προσφυγικό - «Μπλόκο» από Κομισιόν

Σύμφωνα με πληροφορίες του ethnos.gr, στο αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για τη
χρηματοδότηση των επειγουσών αναγκών της για το προσφυγικό, η χρηματοδότηση τέτοιων κέντρων δεν συμπεριλαμβάνεται. Ίσως γιατί,

σύμφωνα με το Δίκαιο της ΕΕ, ένας αιτών άσυλο ή πρόσφυγας δεν μπορεί να κρατείται. Κάτι που διαφοροποιείται πάντως με τους μετανάστες υπό επιστροφή.

Για αυτούς λόγους, όπως αναφέρει το ethnos.gr, η Κομισιόν θεωρεί ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να χρηματοδοτήσει την κατασκευή και τη λειτουργία κλειστών προαναχωρησιακών κέντρων κράτησης και μάλιστα ως μέρος της χρηματοδότησης για επείγουσες ανάγκες. Κατά συνέπεια, το σχέδιο της Αθήνας για άμεση κατασκευή των κλειστών κέντρων θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί από ίδιους πόρους.
Η κατασκευή τέτοιων κέντρων αποτελεί δομική αλλαγή στο σύστημα της μετανάστευσης, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να αξιοποιήσει αλλά ταμεία, όπως το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (AMIF) και το Εσωτερικό Ταμείο Ασφάλειας (ISF). Στα έκτακτα κονδύλια, οι ανάγκες που καλείται να καλύψει η Κομισιόν είναι έκτακτες και αφορούν πχ. στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης μεταναστών και προσφύγων κατά τους χειμερινούς μήνες, σίτιση κλπ.
Σε σχέση με την κράτηση, ευρωπαϊκές πηγές αναφέρουν ότι υπάρχουν «παράθυρα» στη νομοθεσία. Όπως ας πούμε αν κάποιος μπορεί να θεωρηθεί ύποπτος για διαφυγή με δευτερογενή μετακίνηση και να πάει σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, κάτι που -θεωρητικά τουλάχιστον- μπορεί να ισχύσει για την πλειονότητα. Ή όταν ο αιτών άσυλο φαίνεται ότι το κάνει καταχρηστικά, για παράδειγμα επειδή προέρχεται από χώρα που δεν εντάσσεται σε αυτές από τις οποίες προέρχονται οι πρόσφυγες. Επίσης, η παράνομη είσοδος στη χώρα είναι αδίκημα και μπορεί να επισείει ποινή κράτησης.
Για όλα αυτά υπάρχει η δυνατότητα προσφυγής στη Δικαιοσύνη από τον ενδιαφερόμενο, ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια της εκδίκασης μπορεί να αφεθεί ελεύθερος. Σύμφωνα με πηγές, η Κομισιόν είναι έτοιμη να ανεχθεί τέτοιου τύπου περιπτώσεις, μόνο αν λάβει εγγυήσεις ότι η αντιμετώπιση δε θα είναι οριζόντια για όλους a priori. Ότι δηλαδή, κάθε αιτών άσυλο θα εξετάζεται ξεχωριστά, ως ατομική περίπτωση και η κράτηση ή μη θα κρίνεται συγκεκριμένα. Και φυσικά, στο ίδιο πλαίσιο, ότι θα υπάρχει εξαίρεση ευάλωτων, ανήλικων, οικογενειών, θυμάτων βασανιστηρίων κλπ.