καλά, και άλλα άσχημα, όπως είπε ο μέγας προσωκρατικός ο Ηράκλειτος. Γιατί δημιούργησε ο Θεός το σύμπαν, τους ανθρώπους, τα ζώα. και γενικότερα έδωσε ζωή ; Διότι είναι αγαθός (καλός), και στον Θεό-δημιουργό, δεν υπάρχει καμία απολύτως κακία, κανένα μίσος, για αυτό έδωσε ζωή σύμφωνα με τον ύπατο των φιλοσόφων τον Αριστοκλή.
Πολύ Δίκαια, οι αρχαίοι φιλόσοφοι θεωρούνται από την Εκκλησία μας, ότι είναι Χριστιανοί, πριν από την γέννηση του Σωτήρα και Λυτρωτή ημών, του Ιησού Χριστού και εικονίζονται στους πρόναους των εκκλησιών μας, μεταξύ των αγίων, ως άγιοι. Οι αρχαίοι σοφοί γνώριζαν σχετικά, με την έλευση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, καθώς ήδη πίστευαν στον έναν Θεό δημιουργό. Την προσδοκία ενός Σωτήρα είχαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας, και ήταν ενδεικτικά τα ποιητικά και φιλοσοφικά τους κείμενα, με αξιοθαύμαστες αναφορές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως οι μεγάλοι ευεργέτες της ανθρωπότητας ήταν για του αρχαίους Έλληνες, πρόσωπα που είχαν «θεϊκή» καταγωγή, όπως ο Ηρακλής, ο Θησέας κλπ. Εξόντωσαν το κακό, ευεργετούσαν τους αδύναμους και αποκαθιστούσαν τις αδικίες. Η πίστη σε σωτήρες εκφράζει την πεποίθεση των προγόνων μας, ότι την λύτρωση από την αρχαία σκοτεινή-παγανιστική θρησκέια θα φέρει ένας θεάνθρωπος. Σαφέσταστα αναφέρεται σε θείο σωτήρα, ο μεγάλος ποιητής Αισχύλος, στην τραγωδία του, με τίτλο «Προμηθεύς Δεσμώτης». Ο Τιτάνας Προμηθέας, υπήρξε ευεργέτης των ανθρώπων, για αυτό τιμωρήθηκε πολύ σκληρά, από τους δαίμονες του παγανισμού.
Ο Προμηθέας ήταν καρφωμένος από τους «θεούς» στον Καύκασο, και προέβλεψε ότι ο λυτρωτής του θα γεννηθεί από παρθένα γυναίκα και τον Θεό, θα είναι δηλαδή υιός Θεού και υιός Παρθένου. Αυτός ο Θεάνθρωπος θα καταλύσει την εξουσία των σκοτεινών «θεών» και θα αφανίσει αυτούς και την δύναμή τους. Ο Ερμής σταλμένος από τον Δία προαναγγέλλει στον Προμηθέα τα εξής : «Μην περιμένεις να λυτρωθείς από τους πόνους, προτού θεός πάρει τα πάθια τα δικά σου πάνω του και με τη θέλησή του κατέβει στον Άδη τον ανήλιαγο, στους άφεγγους του Ταρτάρου βυθούς». Μια τρομερή πρόβλεψη. Ο ποιητής Αισχύλος μεταξύ άλλων, ορίζει και με ακρίβεια και τον χρόνο που θα ελευθερωθεί ο Προμηθέας και οι άνθρωποι από τον Σωτήρα.
Ο παγανισμός εκτός από τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, συμπαρέσυρε στην καταστροφή και την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Μια από τις βασικές αιτίες παρακμής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ήταν οι θεσμοί της σεξουαλικής διαφθοράς και της δουλείας. Ο δεύτερος θεσμός, εμπόδισε την εξέλιξη της κοινωνίας και οικονομίας, καθώς λειτούργησε αποτρεπτικά στην ανάπτυξη νέων παραγωγικών σχέσεων. Εκείνη την εποχή οι σκλάβοι της Ρωμαϊκής «δημοκρατίας» δεινοπαθούν πάρα πολύ από τον Ρωμαϊκό ζυγό. Τους σκλάβους οι Ρωμαίοι τους χρησιμοποιούν για κάθε είδους σεξουαλική ανωμαλία προς τιμήν του Δια και των άλλων δαιμόνων. Επίσης τους κακοποιούν-εκμεταλεύονται με κάθε μέσο και τρόπο. Ενδεικτικό ήταν ότι τους θυσίαζαν και στους δαίμονες του δωδεκαθέου. Ο Ρωμαϊκός ζυγός είναι αφόρητος-αβάσταχτος. Ένας από τους τρόπους με τους οποίους χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι τους σκλάβους, ήταν για να τους έχουν ως μοναμάχους στις αρένες της αυτοκρατορίας, για την διασκέδαση των «ευγενών» και του λαού. Η πτώση της αυτοκρατορίας ήταν πλέον προδιαγεγραμμένη. Οι απλοί Ρωμαίοι στην πλειοψηφία τους ήταν άνεργοι. Ήταν μια εξαθλιωμένη μάζα, μία υποταγμένη τάξη, που το μόνον που ζητούσε ήταν σεξ, σεξουαλική διαφθορά, άρτο και θεάματα. Επίσης μεταξύ πολλών άλλων δεινών, η τοκογλυφία είχε γίνει μiα τεράστια κοινωνική μάστιγα.
Οι φόροι κατέστρεφαν όσους είχαν εργασία, δημιουργώντας νέους ανέργους, ενώ οδηγούσαν τους δανειολήπτες που αδυνατούσαν να εξοφλήσουν τα δάνειά τους, στο καθεστώς της δουλείας. Η απόγνωση των εξαθλιωμένων τους οδήγησε αρκετές φορές σε επαναστατικά κινήματα. Τα κινήματα αυτά δεν είχαν σκοπό την ανατροπή του καθεστώτος, καθώς, ήταν μια μορφή πίεσης επάνω στην ανωτάτη Ρωμαϊκή τάξη προκειμένου να δώσει μια μικρή οικονομική ανάσα.
Η διοικητική παραλυσία, η κοινωνική-σεξουαλική
διαφθορά και ο ηθικός ξεπεσμός, υπήρξαν άνευ προηγουμένου στην παγκόσμια ιστορία. Η ηθική με την πνευματική κατάπτωση επέφεραν την σήψη, την παρακμή, την απελπισία, την αδιαφορία και την αδράνεια. Ο χρόνος πλέον κυλούσε αντίστροφα για την πανίσχυρη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η ηθική κατρακύλα ήταν εμφανέστατη στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, στην αριστοκρατία της Ρωμαϊκής κοινωνίας. Αρχηγοί στην διαφθορά ήταν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες. Ο ένδοξος στρατηγός και αυτοκράτορας Ιούλιος Καίσαρ, και στενός συνεργάτης του Μάρκου Λικίνιου Κράσσου διατηρούσε χαρέμια γυναικών στο παλάτι του. Πριν να γίνει αυτοκράτορας διατηρούσε ερωτικές σχέσεις με τον βασιλιά της Βυθινίας Νικόδημο. Η αριστοκρατία ακολουθούσε κατά πόδας τους αυτοκράτορες. Οι ακολασίες τους και τα αχαλίνωτα όργια τους έμειναν στην ιστορία. Οι πρόστυχες δεν βρίσκονταν μόνον στα παλάτια των αυτοκρατόρων αλλά σχεδόν σε όλα τα σπίτια των ευγενών-αξιωματούχων Ρωμαίων. Ακόμη ο Ιούλιος Καίσαρ σοδομίστηκε από τον Τιβέριο, ο οποίος ήταν γιος του Μάρκου Κράσσου. Η αιτία του σοδομισμού ήταν η διεκδίκηση της δεύτερης θέσης στην στρατιωτική ιεραρχία, στις Ρωμαϊκές λεγεώνες του Κράσσου. Οι Ρωμαίοι επιδιδόταν με πάθος σε κάθε είδους σεξουαλική ανωμαλία. Ταυτόχρονα διατηρούσαν χαρέμια από όμορφες σκλάβες.
Τα έκφυλα όργια επάνω στα αγορασμένα σώματα των δυστυχισμένων γυναικών ήταν απερίγραπτα. Οι σκλάβοι δεν ήταν άνθρωποι, ούτε καν ζώα, ήταν res, (πράγματα), και τα αφεντικά τους μπορούσαν να τους κάνουν ότι επιθυμούσαν. Άλλωστε για μία μεγάλη περίοδο ήταν σε θέση να βρουν πολλούς νέους σκλάβους και σκλάβες, σε πολύ χαμηλή τιμή. Όταν ήθελαν να προσφέρουν θυσίες στους θεούς προτιμούσαν να θυσιάζουν δούλους και όχι ζώα γιατί τα αυτά κόστιζαν περισσότερο από τους δούλους. Ο Οκτάβιος διέταξε να σφάξουν στον βωμό του Καίσαρα 300 δούλους. Ο Πομπήιος έδωσε εντολή να ρίξουν στη θάλασσα πολλούς δούλους για θυσία στον Ποσειδώνα . Η έκφυλη άρχουσα Ρωμαϊκή τάξη στις θρησκευτικές τελετές έκανε τρομερά όργια.
Εξαντλημένοι μετά από τόσες παραλυσίες έπεφταν σε βαριά μελαγχολία. Πολλοί Ρωμαίοι αηδιασμένοι από τέτοιου είδους ανήθικες απολαύσεις, και από τον τρόπο ζωής αυτοκτονούσαν. Άλλοι ήταν σωματικά-ψυχικά ράκη, και περίμεναν, μία καινούρια ζωή. Φυσικά υπήρχαν ορισμένοι Ρωμαίοι που ένιωθαν ντροπή για όσα γίνονταν γύρω τους, ακόμη και για τους σκλάβους αισθάνονταν οίκτο. Δυστυχώς όμως αυτοί, ήταν πολύ λίγοι για να επηρεάσουν τις εξελίξεις.
Ο ηθικός ξεπεσμός, δεν περιορίζονταν μόνον στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, καθώς έφτανε ως τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Οι κατώτερες τάξεις με την σειρά τους έκαναν ότι μπορούσαν, προκειμένου και αυτές να ανέβουν στην κλίμακα της ανηθικότητας και του εκφυλισμού. Ο θεσμός του γάμου είχε εξευτελισθεί, οι οικογένειες είχαν διαλυθεί, η κοινογαμία είχε γενικευθεί, οι άνδρες και οι γυναίκες συναγωνιζόταν στην πορνεία, η οποία είχε πάρει ανεξέλεγκτες και φοβερές διαστάσεις. Η ανηθικότητα και τα όργια όμως, έχουν κι αυτά τα όριά τους. Για αυτό αηδιασμένοι και αυτοί απ’ αυτόν τον αδιέξοδο Ρωμαικό τρόπο ζωής, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για μία άλλη, διαφορετική ζωή σε μία στον Σωτήρα – Λυτρωτή, τον Ιησού Χριστό.
Ενδεικτικό ήταν το πολύ άσχημο τέλος που εiχε η εξαδέλφη του Μάρκου Κράσσου, η Λικίνια, η οποία συμμετείχε σε σεξουαλικά όργια, με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή της. Η νεοταξική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ιδρύθηκε από Φοίνικες-Ιουδαικής καταγωγής, δωδεκαθεϊστές στην αρχαία Ρώμη, στην θέση της διαλυμένης από τον Έλληνα Μακεδόνα Μέγα Αλέξανδρο, Περσικής αυτοκρατορίας. (1)
Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί με μεγάλη υπερηφάνεια δήλωναν δημόσια ότι η αρχαία Ρώμη, είναι η νέα πόρνη Βαβυλώνα. Η Αρχαία Βαβυλώνα ήταν παλαιότερο παγκόσμιο κέντρο του σατανισμού. Ο σκοπός της δημιουργίας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν η κατάκτηση της Ελλάδος και η δημιουργία του παγκόσμιου κράτους (pax romana). Ακόμη οι εωσφοριστές-νεοταξίτες ήθελαν με την δημιουργία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, να κερδίσουν χρόνο, ώστε να επανασυστήσουν την ανατολική εωσφορική Περσική αυτοκρατορία.
Στην αυτοκρατορική εποχή ο Ελληνισμός είχε ήδη ολοκληρωθεί στην φιλοσοφική σκέψη, και γεωπολιτικά. Οι Εσωτερικές διαμάχες, από τους εμφυλίους πολέμους, τους οποίους υποκινούσε τον Φοινικικό μαντείο των Δελφών, η σεξουαλική διαφθορά και οι αδυναμίες, κατά την αρχαία κλασική εποχή, τον είχαν οδηγήσει προ πολλού στην παρακμή και στην πτώση. Τα ηνία ανέλαβε η Ρώμη που είχε εκείνη την εποχή εξελληνιστεί σε μεγάλο βαθμό. Οι Έλληνες δεχόμενοι πλέον τον Χριστιανισμό, έχουν αναστηθεί πνευματικά και ηθικά.
Αντιθέτως η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με την σειρά της σάπιζε, πνευματικά, ηθικά και κατ’επέκτασιν πολιτικά, στρατιωτικά και κοινωνικά, εξαιτίας του εωσφορικού δωδεκαθέου. Όλο αυτό το διάστημα που σταδιακά έσβηνε η αρχαία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, οι Έλληνες αναστήθηκαν πνευματικά, μέσω του χριστιανισμού, της ηθικής ζωής και των χρηστών ηθών.
Το κομβικό σημείο για την αλλαγή της παγκόσμιας ιστορίας είναι ο Άγιος Κωνσταντίνος. Ως ένα τεράστιο πολιτικό μυαλό είδε το τέλος της σχεδόν ετοιμοθάνατης Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, εξαιτίας του εωσφορικού δωδεκαθέου. Θέλοντας να κρατήσει το Ρωμαϊκό κράτος στην ζωή, ώστε να μην έχει το άδικο τέλος του αρχαίου Ελληνικού κόσμου, πήρε την ιστορική απόφαση να παραδώσει την διοίκηση του κράτους στους αναγεννημένους από τον Χριστό και τον Πλάτωνα Έλληνες. Ήξερε πολύ καλά ο Άγιος Κωνσταντίνος ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα ανανεώσει σε πνευματικό, ηθικό, πολιτικό, στρατιωτικό, κοινωνικό επίπεδο, το ετοιμοθάνατο Ρωμαϊκό κράτος.
Έπειτα είχε το παράδειγμα των αρχαίων Ελλήνων που σάπισαν ηθικά, πνευματικά από το δωδεκάθεο και την σεξουαλική διαφθορά, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο “θρησκευτικό” λατρευτικό τυπικό των εωσφοριστών από την πρώτη φορά που λάτρεψαν τον Εωσφόρο ως θεό τους, στον πλανήτη γη. Για αυτούς τους λόγους οι αρχαίοι Έλληνες δεν μπόρεσαν να αντιτάξουν καμιά απολύτως αντίσταση ενάντια στους Ρωμαίους κατακτητές και έπεσαν κατ’ ουσίαν αμαχητί. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι αρχαίοι Ρωμαίοι βρέθηκαν ακριβώς στην ίδια κατάσταση, εξαιτίας του δωδεκαθέου. Όμως με το που γνώρισαν οι πρόγονοι μας τον χριστιανισμό αμέσως άλλαξαν τα δεδομένα για το έθνος μας.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ
Η ανάσταση Ελληνικού έθνους έγινε με τον ερχομό όμως του Χριστού και τις διδασκαλίες των αποστόλων .
Οι Έλληνες θα ασπαστούν τον χριστιανισμό και θα αναστηθούν ηθικά πνευματικά και στην συνέχεια σε όλους τους τομείς. Όταν στην θέση του Φοινικικού Αιγυπτιακού δωδεκαθέου πήρε ο χριστιανισμός και η αρχαία Ελληνική παιδεία, άλλαξε ριζικά η παγκόσμια ιστορία και σώθηκε ο πλανήτης και ένα μέρος των ανθρώπων από τον ολοκληρωτικό αφανισμό. Χωρίς την ένωση του Χριστιανισμού και του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, ήταν αδύνατον να γίνει το έθνος μας, παγκόσμια αυτοκρατορία και να φτάσει στην κορυφή του κόσμου. Ο Ελληνικός πολιτισμός και ο Χριστιανισμός θα ενωθούν, ώστε να γίνει για μία και μοναδική φορά η Ελλάδα παγκόσμιο κρατικό μόρφωμα. Ο Χριστός και ο Πλάτωνας υπήρξαν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας.
Από εκεί ο Ελληνισμός θα πάρει αστείρευτες δυνάμεις για να μεγαλουργήσει και να επιβιώσει. Οι Άγιοι της Ορθοδοξίας κράτησαν ότι πολύτιμο είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, όπως οι διδασκαλίες του Πλάτωνα-Αριστοκλή και του Αριστοτέλη, ενώ παράλληλα χρησιμοποίησαν την κορυφαία γλώσσα στον κόσμο την Ελληνική.
Σκεφτείτε ότι ο Ελληνικός πολιτισμός δεν ήταν αρκετός από μόνος του για να φτάσει στην κορυφή του κόσμου το έθνος. Για αυτό και έπρεπε να ενωθεί ο Ελληνικός πολιτισμός με τον χριστιανισμό, για να φτάσει ο Ελληνισμός στο απόγειον της δυνάμεως του. Η πολιτιστική διαδρομή του αρχαίου Ελληνικού κόσμου ενώθηκε με την Ορθοδοξία, ως σώμα Χριστού, όταν οι Έλληνες θα αναλάβουν την ηγεσία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο μέγιστος εκφραστής της Αρχαιότητας ο Αριστοκλής μαζί με τους τρείς Ιεράρχες θα δημιουργήσουν της βάσεις για την οικουμενικότητα, την διαχρονικότητα του Ελληνισμού και της Χριστιανικής, Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα περισσότερα στοιχεία του αθάνατου Ελληνικού πνεύματος θα είναι πλέον μέσα στην Ορθόδοξη πίστη. Η εισαγωγή των διδασκαλιών του ύπατου των φιλοσόφων Πλάτωνα-Αριστοκλή από τους Αγίους Ιεράρχες είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι Έλληνες φιλόσοφοι ήταν μονοθεϊστές και ότι δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με το εωσφορικό Φοινικικό δωδεκάθεο. Μέσα από της Πλατωνικά διδάγματα και τα ηθικά αξιώματα, ο Χριστιανισμός έγινε πολύ ευκολότερα αποδεκτός από τους Έλληνες, καθώς τους φάνηκε από την αρχή, ότι η Ορθοδοξία είναι κάτι πολύ οικείο, προς εκείνους. Το αποτέλεσμα ήταν με την εισαγωγή των διδαχών του Πλάτωνα, στον Χριστιανισμό, να έχουμε πολύ μεγάλη εξάπλωση, της νέας και ανερχόμενης θρησκείας στην αυτοκρατορία. Μόνον όσοι ήταν αγράμματοι δεν έγιναν Χριστιανοί, διότι δεν επέτυχαν να διεισδύσουν στα ουσιώδη νοήματα της Χριστιανικής διδασκαλίας.
Η αλλαγή του Χριστιανισμού από τον Εβραϊκό στον Ελληνικό πολιτισμό επέφερε την παγκοσμιότητα της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου, του κλασικού Ελληνικού πολιτισμού και της αυτοκρατορίας. Ο Χριστιανισμός μαζί με τον σωτήρα Ιησού Χριστό διαμόρφωσαν ηθικά και πνευματικά ολόκληρη την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, διότι εξ αρχής ο Χριστιανισμός με τον Ελληνισμό, είχαν τα ίδια ηθικά αξιώματα, στους περισσότερους τομείς. Ενδεικτικό περί αυτού ήταν ότι τρία από τα τέσσερα Ευαγγέλια γράφτηκαν απευθείας στην Ελληνική γλώσσα ,όπως επίσης οι πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές του Αποστόλου των εθνών Παύλου, καθώς και τα πρώτα άρθρα της Ορθόδοξης, Χριστιανικής θεολογίας.
Έξω από την Ελληνική Ορθοδοξία άφησαν οι άγιοι Ιεράρχες, μόνο το δωδεκάθεο, τον Φοινικικό παγανισμό ως εωσφορικό και ανάξιο του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και της Ορθοδοξίας. Πρόσθεσαν στον Χριστιανισμό μόνον ότι καλό είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός μεσα από τα φιλοσοφικά αξιώματα του Αριστοκλή. Οι πατέρες της Εκκλησίας διότι σπούδασαν στην αρχαία Αθήνα, καθώς και σε άλλα μέρη, ενώ υπήρξαν για λίγο διάστημα πρωτού να γίνουν ιερείς, επαγγελματίες ρήτορες-σοφιστές, αντιλήφθηκαν αμέσως την αξία του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος. Χρησιμοποίησαν τις αξίες και τα ιδανικά των φιλοσόφων και ειδικά του Αριστοκλή για να δημιουργήσουν την παγκόσμια, Χριστιανική, Ελληνορωμαϊκή αυτοκρατορία.
Aξιοποίησαν στο έπακρο την Ελληνική γλώσσα για να γράψουν όλα τα υψηλού επιστημονικού, φιλοσοφικού και πνευματικού επιπέδου έργα τους. Ο Άγιος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος έδωσε 880 χρόνια παράταση ζωής στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με μια απίστευτη πολιτική ενέργεια. Εξαιτίας της αποφάσεως του Αγίου συνέβη ένα απίστευτο γεγονός ,στα παγκόσμια χρονικά. Οι Έλληνες του μεσαίωνα από σκλάβοι του Ρωμαϊκού κράτους, έγιναν διοικητές του, χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν έστω ένα δευτερόλεπτο. Όλα αυτά γιατί είχαν θρησκεία την Ορθοδοξία, πολιτισμό τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, ρήτορες, σοφιστές,
πανεπιστήμονες. Ο συνδυασμός αυτών των δύο έφερε τα χρηστά ήθη ζωής, χωρίς καθόλου σεξουαλική διαφθορά. Τα χρηστά ήθη της ζωής των Ελλήνων, είναι το πανάρχαιο διαχρονικό μυστικό, για την επιβίωση του έθνους στο πέρασμα των αιώνων. Ταυτόχρονα όμως είναι το κλειδί όλων των μεγάλων Ελληνικών στρατιωτικών, πολιτικών, κοινωνικών επιστημονικών επιτυχιών από καταβολής του Ελληνικού έθνους. Οι Έλληνες με το που αναλαμβάνουν την διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους, έχουν πλήρη συνείδηση της πολιτισμικής και θρησκευτικής ανωτερότητας τους.
Γνωρίζουν πάρα πολύ καλά οι Έλληνες ότι εξαιτίας του Χριστού, του Πλάτωνα και των χρηστών ηθών απελευθερώθηκαν χωρίς να πολεμήσουν. Δεν έφτανε όμως αυτό, καθώς στην συνέχεια έγιναν διοικητές στο κράτος που προηγουμένως υπήρξαν σκλάβοι. Τώρα πλέον οι Έλληνες είναι Ρωμαίοι αυτοκράτορες υπήκοοι, διοικούν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Οι τίτλοι Ρωμαίος αυτοκράτορας, στρατηγός, αξιωματούχος, ήταν αρχικά διοικητικοί τίτλοι για τους Έλληνες του μεσαίωνα. Αυτό γιατί η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία δεν ήταν δικό μας δημιούργημα αλλά των Ρωμαίων μέχρι που κάποιος από αυτούς μας παρέδωσε την διοίκησή της. Σε περίπτωση που οι ιεροί και άγιοι προγονοί μας άλλαζαν την ονομασία από Ρωμαϊκή σε Ελληνική αυτοκρατορία αμέσως θα χάναμε την εξουσία στα περισσότερα εδάφη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Οι τίτλοι αυτοί ήτανε πολιτικοί, στρατιωτικοί για να ασκούν οι Έλληνες την εξουσία στην παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Παράλληλα ήταν οι ανώτατοι τίτλοι τιμής -πολιτιστικής ανωτερότητας για το έθνος μας. Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της Ελληνορωμαϊκής αυτοκρατορίας εδραιώνεται σταθερά μέσα από την οικουμενική χριστιανική ιδέα. Ο σκοπός των Ελλήνων του Ρωμαϊκού κράτους είναι η ενοποίηση του πληθυσμού της μέσω της χριστιανικής πίστεως.
Η Ορθοδοξία ήταν το βασικό στοιχείο συνοχής της για να αντιμετωπίσει τον μόνιμο κίνδυνο λόγω των διαφορετικών λαών. Η πολιτική ιδεολογία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας θεμελιώθηκε επάνω στο αξίωμα της χριστιανικής οικουμενικότητας και των Ρωμαϊκών πολιτικών αξιωμάτων. Η βασική αρχή της πολιτικής Ρωμαϊκής θεωρίας ήταν η Pax Romana, η παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των λαών, κατάργησε τα σύνορα των εθνών και σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε ο Χριστός. Οι Έλληνες ήταν οι κληρονόμοι και οι συνεχιστές στην διοίκηση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ,από σεβασμό στον κληροδότη και εθνικό ευεργέτη τον Άγιο Κωνσταντίνο ,όφειλαν να χαράξουν την ίδια πολιτική πορεία πάντα με βάση την ίδια αρχή. Το Ρωμαϊκό δίκαιο, η Ρωμαϊκή κρατική διοίκηση -οργάνωση, η χριστιανική ηθική-πίστη μαζί με την πνευματική παράδοση του Ελληνισμού, ήταν πλέον οι βάσεις του Ρωμαϊκού κράτους. Η Ελληνική αυτοκρατορία συνέχισε τον Ελληνικό πολιτισμό σε παιδεία, γλώσσα, ήθη, έθιμα μέσα σε ένα κράτος με τα πολιτικά αξιώματα των αρχαίων αλλοδαπών Ρωμαίων της Ιταλίας.
Το Ρωμαϊκό κράτος συνέχισε να υπάρχει εξαιτίας του Χριστού ,του Αγίου Κωνσταντίνου και των τριών ιεραρχών. Πάνω από όλα η αυτοκρατορία ήταν η κοιτίδα και το παγκόσμιο κέντρο διάδοσης της χριστιανικής θρησκείας. Ο στόχος ήταν η διδαχή των χριστιανικών ευαγγελίων και η σωτηρία του ανθρώπινου γένους. Οι Έλληνες είναι πλέον οι παγκόσμιοι ηγέτες όλων των άλλων εθνών. Αυτό σημαίνει πως όλοι οι λαοί όφειλαν σεβασμό στους παγκόσμιους Έλληνες και στον παγκόσμιο πολιτισμό τους (Pax Romana-Pax Hellas). Oι υπόλοιποι λαοί έδειξαν σεβασμό στα επιτεύγματα των Ελλήνων του μεσαίωνα, που από σκλάβοι έγιναν διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους χωρίς να πολεμήσουν ούτε δευτερόλεπτο. Αυτό το έκαναν οι προγονοί μας με μοναδικά στηρίγματα τον Χριστό και τον Πλάτωνα.
Οι προγονοί μας προκαλούν δέος στα υπόλοιπα έθνη, τα οποία αναγνώριζαν ως ανώτατη παγκόσμια αρχή την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η αλλαγή του χριστιανισμού από τον εβραϊκό στον Ελληνικό πολιτισμό έφερε την οικουμενικότητα έφερε την του Ευαγγελικών διδαχών. Συνέβαλε ο χριστιανισμός στην εκ θεμελίων μεταμόρφωση του Ελληνικού πολιτισμού που υπήρξε η κορύφωση της ανθρώπινης προόδου και ο οποίος καταστράφηκε από το εωσφορικό δωδεκάθεο .
Ο χριστιανισμός μαζί με τον σωτήρα Ιησού Χριστό διαμόρφωσαν ηθικά και πνευματικά ολόκληρο το Ελληνικό έθνος, διότι εξαρχής ο χριστιανισμός ταυτίστηκε με τον Ελληνισμό. Με αυτά τα δεδομένα οι προγονοί μας θα ασκήσουν τεράστια επιρροή σε όλους τους λαούς που κατοικούσαν εντός καθώς και εκτός της Ελληνορωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της Ελληνορωμαϊκής αυτοκρατορίας εδραιώνεται σταθερά μέσα από την οικουμενική χριστιανική ιδέα.
Επειδή οι Πέρσες είχαν αρπάξει τον Τίμιο Σταυρό, το ιερότερο κειμήλιο του Χριστιανισμού, οι εκστρατείες του Ηρακλείου προσέλαβαν έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα. Όταν λοιπόν ο Έλληνας Ηράκλειος από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, ανέβηκε στον Ελληνικό (Ρωμαικό) θρόνο, το κράτος ήταν τελείως χρεοκοπημένο.
Ταυτόχρονα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, είχαμε την εισβολή και την κατάκτηση της μισής Ελληνικής-Ρωμαικής αυτοκρατορίας, από τους Πέρσες.
Είχαμε πολλές χιλιάδες σφαγμένων Ελλήνων, είχαμε κλοπές, εμπρησμούς, βιασμούς, σκλάβωμα γυναικών κλπ. Επίσης για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά έγινε εισβολή από τους Πέρσες στα Ιεροσόλυμα, όπου εκεί έλαβαν χώρα άγριες σφαγές, κλοπές, εμπρησμοί, τους βιασμοί, και το σκλάβωμα χριστιανών.
Μαζί με όλα αυτά έκαψαν τον ναό του Παναγίου τάφου, έκλεψαν τον Τίμιο Σταυρό, και πήραν μαζί τους αιχμάλωτο τον πατριάρχη Ζαχαρία. Εντούτοις με όπλο τα χρηστά ήθη και την σωστή παιδεία, μέσα σε επτά μόνον χρόνια,οι Έλληνες ανέκαμψαν, με αποτέλεσμα να πάρουν πίσω όλα τα κατακτημένα εδάφη από τους Πέρσες. Όμως οι προγονοί μας δεν σταμάτησαν εκεί αλλά πέρασαν στην αντεπίθεση, κατακτώντας ολόκληρη την Περσική αυτοκρατορία. Αυτό το έκανε ο Ηράκλειος με έναν τελείως απειροπόλεμο στρατό.
Έναν Ελληνικό στρατό τον οποίο δημιούργησε εκ του μηδενός μέσα σε δέκα μήνες. Είδατε τι επέτυχαν οι Ένδοξοι πρόγονοι εξαιτίας των χρηστών ηθών, και της σωστής παιδείας ; Ακόμη και ο Μ. Αλέξανδρος με πολύ έμπειρους και περισσότερους στρατιώτες, με ένα πανίσχυρο Ελληνικό Μακεδονικό βασίλειο πολιτικά-οικονομικά, και στρατιωτικά έκανε περισσότερο χρονικό διάστημα να κατακτήσει την Περσική αυτοκρατορία, σε σχέση με τον Ηράκλειο. Την εποχή του Μ. Αλέξανδρου δεν ήταν κατακτημένη η Ελλάδα και το Μακεδονικό βασίλειο. Στον αντίποδα κατά την βασιλεία του Ηράκλειου επικρατούσε χάος και όλεθρος.
Την εποχή του Ιουστινιανού του Α, όπως και στην εποχή του Θεοδόσιου, του Αρκάδιου, του Θεοδόσιου του Β, του Ιουστίνου του Α, του Ιουστίνου του Β, είχαμε μόνον συνοριακούς πολέμους, και περιόδους ειρήνης με τους Πέρσες. Μόνον όταν ανέβηκε στον θρόνο, ο πρώτος Έλληνας Χριστιανός βασιλιάς, ο Ηράκλειος από την Καππαδοκία έκαναν οι Πέρσες όλα αυτά τα τρομερά πράγματα εις βάρος των Ελλήνων, τα οποία, δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ από μέρος των Μηδων.
TΟ ΑΠΟΓΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Το απόγειον της Ελληνορθοδοξίας, ήταν όταν ο Έλληνας Αυτοκράτορας Ηράκλειος πήρε πίσω από τους Πέρσες τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίο πήγε ο ίδιος πίσω στα Ιεροσόλυμα. Ο θρίαμβος των Ελλήνων ήταν ολοκληρωτικός. Δεκατέσσερα χρόνια πριν, το 614 μ.Χ., το Ελληνικό-Ρωμαικό κράτος, είχε βρέθει κατακτημένο κατά το ήμισυ από τους Πέρσες, ενώ παράλληλα ήταν και για πρώτη φορά στην ιστορία του σκόπιμα χρεοκοπημένο, εξαιτίας των αλλοδαπών βασιλέων-αυτοκρατόρων.
Ήταν η εποχή που έδωσαν οι Πέρσες τελεσίγραφο στους προγόνους μας, ότι ή θα εγκαταλείψουν όλοι τον Ιησού Χριστό, η δεν θα ξαναδούν ποτέ τον ήλιο. Τελικά ο υπερόπτης εωσφοριστής Χοσρόης ο οποίος αποκαλούσε τον Ηράκλειο, δούλο του, έχασε την ζωή του, και ο γιός του έκανε κηδεμόνα-δούλο, το παιδί του στον Έλληνα αυτοκράτορα Ηράκλειο. Αυτό ειναι το απόγειο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Ο Χριστός και η Ελληνική-Ρωμαική αυτοκρατορία είχαν κερδίσει κατά κράτος τον Εωσφόρο και την αυτοκρατορία του. Η Περσική αυτοκρατορία επί 1228 χρόνια προσπαθούσε να αφανίσει δια παντός τον Ελληνισμό. Εξαιτίας της γενναιότητας, του ήθους, της πίστης, των χρηστών ηθών, και της βοήθειας του Ιησού Χριστού, οι πρόγονοι μας κατέβαλαν δια παντός τον προαιώνιο εχθρό του Ελληνικού έθνους. To Eλληνικό έθνος έφτασε στο στρατιωτικό απόγειο του με τις δύο κατακτήσεις της Περσικής αυτοκρατορίας (Μ. Αλέξανδρος, Μ. Ηράκλειος). Αυτά εiναι τα δυο μεγαλύτερα στρατιωτικά επιτεύγματα όλων των εποχών.
Επικρατέειν ή Απόλλυσθαι-
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που η άλλη πλευρά δεν συναινεί ; Είναι λοιπόν δίκαιο να καθίσουμε να αφανιστούμε όλοι οι Έλληνες χωρίς να έχουμε πειράξει κανέναν απολύτως ; Όλα αυτά διότι από τα αρχαία χρόνια ο πολιτισμός μας, και η ιδεολογία-θρησκεία μας, αποτελούν εμποδιο στην δημιουργία του παγκόσμιου εωσφορικού κράτους. Από όλους τους προαναφερόμενους, και τις προαναφερόμενες, εξαιρείται ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών- μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.
.jpg)
