Το τέλος των… ξωτικών
Σε μερικές ώρες, δεν θα προσθέσουμε απλώς
έναν ακόμη χρόνο στις πλάτες μας. Αλλά θα γίνει κάτι πιο σημαντικό και λυτρωτικό. Θα απαλλαγούμε οριστικά και αμετάκλητα από έναν εφιάλτη, ο οποίος έχει καταδυναστεύσει τη ζωή μας επί μία δεκαετία, αρχής γενομένης το 2010, οπότε επιβλήθηκε το πρώτο Μνημόνιο.
Του Γιάννη Μιχαήλ
Από την περίοδο εκείνη, μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2019, συνέβησαν σημεία και τέρατα, στα οποία πρωταγωνίστησαν ένα ακροαριστερό μόρφωμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, και μία τυχάρπαστη ακροδεξιά ομάδα τσαρλατάνων, οι ΑΝΕΛ. Τα δύο αυτά κόμματα, που δεν υπήρχαν στον πολιτικό χάρτη πριν το 2010, πρωταγωνίστησαν επί μία τετραετία, μέχρι το 2015, σε πρωτοφανείς αθλιότητες, οι οποίες αντί να καταδικαστούν, επιβραβεύτηκαν από μία σημαντική μερίδα του λαού και το 2015 τους παραδόθηκαν τα κλειδιά της εξουσίας.
Δεν θα αναδιφήσουμε σε όλη την διάρκεια της κυβερνητικής θητείας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (άλλωστε χρειάζονται τόμοι για να καταγραφούν τα άθλια έργα και ημέρες τους που σημάδεψαν την πιο σκοτεινή περίοδο της χώρας από την Μεταπολίτευση) αλλά θα σταθούμε μόνο στο 2019.
Μία χρονιά διφυής, που έχει δύο υποστάσεις ή δύο πρόσωπα, όπως είχε και ο θεός των Ρωμαίων, Ιανός. Το πρώτο εξάμηνο, ήταν ηλίου φαεινότερον, ότι η αποδρομή του ΣΥΡΙΖΑ ήταν επί θύραις παρά το γεγονός, ότι όλοι οι αριστεροί θερμοκέφαλοι, πίστευαν ακράδαντα - και το μετέφεραν και στον Τσίπρα - ότι θα κερδίσουν τις Εκλογές για δύο σοβαρούς λόγους.
Πρώτον, ο λαός θα επιδοκιμάσει τα μεγαλόπνοα και… φαραωνικά έργα που κατασκεύασε στη χώρα (οι αριστεροί ψεύτες έχουν αχαλίνωτη φαντασία) και δεύτερον, ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει δυναμική, γιατί δεν τραβάει ο… Κούλης. Όταν, όμως, ήρθαν τα τριπλά χαστούκια των Ελλήνων, μέσω των Ευρωεκλογών και των Δημοτικών και Περιφερειακών Εκλογών, ναι μεν ταρακουνήθηκαν, αλλά ο μέγας αρχηγός, καπνίζοντας την… πίπα της ειρήνης, πίστευε ότι το ματς, θα γυρίσει στις Εθνικές Εκλογές του Ιουλίου.
Το αποτέλεσμα ήταν ακόμα πιο καταστροφικό για του Συριζαίους, οι οποίοι δεν έχουν συνέλθει μέχρι σήμερα από το ηχηρό ράπισμα, περιφερόμενοι ζαλισμένοι, ψελλίζοντας ότι θα γίνουν… Σοσιαλδημοκράτες και θα επανέλθουν στην εξουσία. Όνειρα, βέβαια, χειμερινής νυκτός για να παραφράσουμε τον Σαίξπηρ.
Ο Τσίπρας και το καραβάνι που τον ακολουθεί δεν κατάλαβαν ότι οι Έλληνες τους αποδοκίμασαν, γιατί η η πολιτική τους ήταν κίβδηλη, τυλιγμένη με σελοφάν. Επίσης, δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η χώρα άλλαξε οριστικά σελίδα, αφήνοντας πίσω ένα διαβλητό παρελθόν με έντονα τα σημάδια της παρακμής. Ο ελληνικός λαός αποφάσισε ότι από εδώ και πέρα, θα πορευτεί στην οδό της λογικής και της κανονικότητας.
Είναι ο μόνος δρόμος που θα οδηγήσει στην προοπτική και την ευημερία. Δεν χειραγωγούνται πλέον οι πολίτες με ψεύτικα λόγια, με τα οποία έχτισαν καριέρες δεκάδες πολιτικοί απατεώνες.
Και για να μην ξεφύγουμε από το πνεύμα που επιτάσσουν οι γιορτινές αυτές μέρες, να υπενθυμίσουμε ότι όλο το εορταστικό δεκαπενθήμερο, σύμφωνα με τις ελληνικές παραδόσεις αιώνων, ο κόσμος «πολεμάει» για να απαλλαγεί από τους βρικόλακες, τους καλικάντζαρους και τα… ξωτικά.
Καλή χρονιά.
Σε μερικές ώρες, δεν θα προσθέσουμε απλώς
έναν ακόμη χρόνο στις πλάτες μας. Αλλά θα γίνει κάτι πιο σημαντικό και λυτρωτικό. Θα απαλλαγούμε οριστικά και αμετάκλητα από έναν εφιάλτη, ο οποίος έχει καταδυναστεύσει τη ζωή μας επί μία δεκαετία, αρχής γενομένης το 2010, οπότε επιβλήθηκε το πρώτο Μνημόνιο.
Του Γιάννη Μιχαήλ
Από την περίοδο εκείνη, μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2019, συνέβησαν σημεία και τέρατα, στα οποία πρωταγωνίστησαν ένα ακροαριστερό μόρφωμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, και μία τυχάρπαστη ακροδεξιά ομάδα τσαρλατάνων, οι ΑΝΕΛ. Τα δύο αυτά κόμματα, που δεν υπήρχαν στον πολιτικό χάρτη πριν το 2010, πρωταγωνίστησαν επί μία τετραετία, μέχρι το 2015, σε πρωτοφανείς αθλιότητες, οι οποίες αντί να καταδικαστούν, επιβραβεύτηκαν από μία σημαντική μερίδα του λαού και το 2015 τους παραδόθηκαν τα κλειδιά της εξουσίας.
Δεν θα αναδιφήσουμε σε όλη την διάρκεια της κυβερνητικής θητείας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (άλλωστε χρειάζονται τόμοι για να καταγραφούν τα άθλια έργα και ημέρες τους που σημάδεψαν την πιο σκοτεινή περίοδο της χώρας από την Μεταπολίτευση) αλλά θα σταθούμε μόνο στο 2019.
Μία χρονιά διφυής, που έχει δύο υποστάσεις ή δύο πρόσωπα, όπως είχε και ο θεός των Ρωμαίων, Ιανός. Το πρώτο εξάμηνο, ήταν ηλίου φαεινότερον, ότι η αποδρομή του ΣΥΡΙΖΑ ήταν επί θύραις παρά το γεγονός, ότι όλοι οι αριστεροί θερμοκέφαλοι, πίστευαν ακράδαντα - και το μετέφεραν και στον Τσίπρα - ότι θα κερδίσουν τις Εκλογές για δύο σοβαρούς λόγους.
Πρώτον, ο λαός θα επιδοκιμάσει τα μεγαλόπνοα και… φαραωνικά έργα που κατασκεύασε στη χώρα (οι αριστεροί ψεύτες έχουν αχαλίνωτη φαντασία) και δεύτερον, ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει δυναμική, γιατί δεν τραβάει ο… Κούλης. Όταν, όμως, ήρθαν τα τριπλά χαστούκια των Ελλήνων, μέσω των Ευρωεκλογών και των Δημοτικών και Περιφερειακών Εκλογών, ναι μεν ταρακουνήθηκαν, αλλά ο μέγας αρχηγός, καπνίζοντας την… πίπα της ειρήνης, πίστευε ότι το ματς, θα γυρίσει στις Εθνικές Εκλογές του Ιουλίου.
Το αποτέλεσμα ήταν ακόμα πιο καταστροφικό για του Συριζαίους, οι οποίοι δεν έχουν συνέλθει μέχρι σήμερα από το ηχηρό ράπισμα, περιφερόμενοι ζαλισμένοι, ψελλίζοντας ότι θα γίνουν… Σοσιαλδημοκράτες και θα επανέλθουν στην εξουσία. Όνειρα, βέβαια, χειμερινής νυκτός για να παραφράσουμε τον Σαίξπηρ.
Ο Τσίπρας και το καραβάνι που τον ακολουθεί δεν κατάλαβαν ότι οι Έλληνες τους αποδοκίμασαν, γιατί η η πολιτική τους ήταν κίβδηλη, τυλιγμένη με σελοφάν. Επίσης, δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η χώρα άλλαξε οριστικά σελίδα, αφήνοντας πίσω ένα διαβλητό παρελθόν με έντονα τα σημάδια της παρακμής. Ο ελληνικός λαός αποφάσισε ότι από εδώ και πέρα, θα πορευτεί στην οδό της λογικής και της κανονικότητας.
Είναι ο μόνος δρόμος που θα οδηγήσει στην προοπτική και την ευημερία. Δεν χειραγωγούνται πλέον οι πολίτες με ψεύτικα λόγια, με τα οποία έχτισαν καριέρες δεκάδες πολιτικοί απατεώνες.
Και για να μην ξεφύγουμε από το πνεύμα που επιτάσσουν οι γιορτινές αυτές μέρες, να υπενθυμίσουμε ότι όλο το εορταστικό δεκαπενθήμερο, σύμφωνα με τις ελληνικές παραδόσεις αιώνων, ο κόσμος «πολεμάει» για να απαλλαγεί από τους βρικόλακες, τους καλικάντζαρους και τα… ξωτικά.
Καλή χρονιά.