Καιροί ἀποστασίας, καιροί ἀπώλειας…

Μπορεῖ νὰ ζοῦμε σὲ ἐποχὲς πλήρους ἀποστασίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸ Θεὸ ἀλλὰ
ἀπὸ τὴν ἱστορία διδασκόμαστε –ὅσοι ἀκόμη διαβάζουν- ὅτι στὸ τέλος ἐπικρατεῖ πάντα τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ! Τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι ἡ Ἑλλάδα καὶ κατ’ ἐπέκταση οἱ Ἕλληνες, ὅπως λέγει σύγχρονος γέροντας ἀσκητὴς θὰ «φάει δύο δυνατὲς ξυλιὲς» προκειμένου νὰ συνέλθει καὶ νὰ ἐπανέλθει στοὺς πραγματικοὺς δρόμους ἀνάπτυξης, δηλαδὴ στούς δρόμους τῆς μετανοίας-εὐτυχίας… Μὲ τὶς ξυλιὲς θὰ δοθεῖ τέλος στὴν γενικὴ κατρακύλα…