Καθώς ταξιδεύει με ασφάλεια και με απόλυτη εμπιστοσύνη στην έρημο που έχτισε με τους
φόβους του ή στη χώρα που μετατράπηκε σε έρημο, τινάχτηκε από τη θέση του σαν βέλος, από μια τρομερή φωνή που δεν είχε ξανακουστεί ποτέ. Άρχισε να φεύγει χωρίς να κατανοεί από ποια κατεύθυνση ήρθε ο ήχος. Καταλάβαινε ότι το θηρίο πλησίαζε από στιγμή σε στιγμή, όχι από τον ήχο των βημάτων, αλλά από τη θερμότητα ένοιωσε το λαιμό του ενώ τον έγλυφε το θηρίο.
Με την ελπίδα να βρει ζωή, ο Ab-I έτρεξε και μπήκε μέσα στο άνυδρο πηγάδι που είχε σκάψει από πριν. Για να γλυτώσει από τα νύχια του θηρίου, την τελευταία στιγμή κατάφερε να πηδήξει και να κρυφτεί στο βάθος του πηγαδιού. Σαν ένα άδειο σακί, έμεινε κρεμασμένος σε έναν ακανθώδη θάμνο που είχε φυτρώσει και προεξείχε στο τείχος του πηγαδιού. Το άτομο αυτό, που ξόδεψε τη ζωή του με το να εξαπατά τους άλλους και τον εαυτό του, ενώ κατευθυνόταν προς τον πάτο του πηγαδιού, αγκάλιασε τα ακανθώδη κλαδιά του θάμνου με τέσσερα χέρια.
Νόμισε ότι σώθηκε. Αλλά εξαπατήθηκε και πάλι. Στον πυθμένα του πηγαδιού υπήρχε ένας δράκος με ένα στόμα όσο ήταν το στόμιο του πηγαδιού, και περίμενε το δόλωμά του. Οι φλόγες έβγαιναν από το στόμα του κάθε φορά που ανέπνεε. Όταν πήρε μια ανάσα, έτσι όπως ήταν αρπαγμένος από τον ακανθώδη θάμνο, έστεψε το βλέμμα του προς το στόμιο του πηγαδιού και τι να δει. Το τέρας που τον κυνηγούσε ήταν εκεί και ήταν ένα λιοντάρι της ερήμου. Το λιοντάρι φρουρούσε στην κορυφή του φρέατος, ενώ οι φλόγες που έβγαιναν από το στόμα του δράκου έφθαναν μέχρι τα πόδια του.
Ενώ ήταν κρεμασμένος στον ακανθώδη θάμνο και τα χέρια του είχαν αρχίσει να χαλαρώνουν, τον έπιασε τρόμος όταν είδε δύο ποντικούς, έναν άσπρο και έναν μαύρο, να κατατρώγουν τις ρίζες του θάμνου. Αντιμετώπιζε έναν διπλό κίνδυνο. Είτε να τον προδώσουν τα χέρια του είτε τα ποντίκια να φάνε τις ρίζες του θάμνου. Και στις δύο περιπτώσεις, θα έπεφτε στο φλεγόμενο στόμα του δράκου. Του είχαν μείνει μερικά λεπτά. Σύντομα θα γινόταν δόλωμα στο στόμα του δράκου. Δεν είχε καμία πιθανότητα επιβίωσης. Ενώ ήταν σ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση και κοίταζε απεγνωσμένα γύρω του, είδε σταγόνες μελιού που ρέουν μέσα από τα φύλλα του θάμνου. Ξεχνάει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται και απλώνει τη γλώσσα του και αρχίζει να γλείφει το μέλι …
Στο έργο του, “Οι εξομολογήσεις μου”, ο Λέων Τολστόι περιγράφει αυτό το παραμύθι, ενώ αναζητούσε το νόημα της ζωής. Ωστόσο, είναι αδύνατο να συναντήσουμε την αρετή της εξομολόγησης στις ανατολικές κοινωνίες. Πόσοι επώνυμοι της Ανατολής έγραψαν ή θα γράψουν τις εξομολογήσεις τους;
Εμείς είμαστε μια κοινότητα της Ανατολής. Οι ιστορίες και οι μύθοι της Ανατολής, είναι σαν τους καθρέφτες στους οποίες αντικατοπτρίζεται η ζωή μας. Τα πρότυπα συμπεριφοράς που έχουν κληρονομηθεί από γενιά σε γενιά στην κοινωνία έχουν πάντα το ίδιο αποτέλεσμα. Ναι, η κοινωνία μας αναπαράγει πάντα το ίδιο κακό και είναι υποχρεωμένη να υφίσταται τις συνέπειες αυτού του κακού που δημιουργείται από τα ίδια της χέρια. Εάν πιστεύετε στην τύχη, καταλαβαίνετε ότι αυτό που λέω είναι σωστό και δίκαιο. Η μοίρα δεν έχει αδικήσει κανέναν μέχρι σήμερα.
Ένας ιός που εμφανίστηκε στην Κίνα μετατράπηκε σε απειλή για όλη την ανθρωπότητα. Ένα διαφορετικό είδος επιτίθεται για να καταστρέψει το ανθρώπινο είδος και η ανθρωπότητα έχει ήδη αρχίσει να υφίσταται σοβαρές απώλειες. Οι κοινωνίες, στην αρχή, αγωνίζονται με αυτόν τον θανατηφόρο ιό. Τουλάχιστον, οι ηγέτες των πολιτισμένων κοινωνιών που παρακολουθώ, νοιώθουν ότι είναι υπεύθυνοι και βγαίνουν σχεδόν κάθε μέρα στην κοινωνία εξηγώντας τα μέτρα που έχουν πάρει και ζητούν από τους πολίτες να πάρουν κι αυτοί συγκεκριμένα μέτρα. Στο βαθμό που το κοινό ενημερώνεται, επιδεικνύει συνειδητή και υπεύθυνη συμπεριφορά και συμβάλλει σε αυτόν τον τεράστιο αγώνα.
Εμείς είμαστε ακριβώς το αντίθετο. Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν δεν έχει καμία αίσθηση ευθύνης απέναντι στον λαό και γι’ αυτό εξαφανίστηκε με την εμφάνιση του ιού. Του έγινε συνήθεια κάθε φορά που συμβαίνει κάτι κακό σ’ αυτόν το λαό, να εξαφανίζεται. Όταν σκοτώθηκαν πρόσφατα δεκάδες στρατιώτες μας από τους Ρώσους στη Συρία, εξαφανίστηκε και πάλι. Δεν ξέρω πόσες μέρες αργότερα, τον είδαμε να εκτοξεύει μύδρους εναντίον των δολοφόνων των στρατιωτών και να επαινεί τους μεχμετσίκ*. Προφανώς δεν διάβασε την ιστορία του “Ροζ Χιτώνα”. Μα τι λέω, μήπως υπάρχει κάποιο βιβλίο που διάβασε;
Τώρα η κατάσταση είναι η ίδια. Ο λαός μπορεί να υποστεί τέτοιες απώλειες, που η κατάσταση να λάβει τέτοιες διαστάσεις, που να μην μπορέσει να την ελέγξει κανείς. Όμως ο ίδιος, έχει την αγωνία να εξασφαλίσει πρώτα τον εαυτό του και το χαρέμι του. Έχει κλείσει όλες τις εισόδους και εξόδους στο παλάτι του, το οποίο μοιάζει με ένα το άνυδρο πηγάδι της ιστορίας του Τολστόι και έχει κλειστεί μέσα. Μην κοιτάτε την εξωτερική όψη του παλατιού. Υπάρχει και άλλο τόσο που χτίστηκε κάτω από τη γη, στα σκοτάδια. Ο ίδιος έχει αποσυρθεί στα υπόγεια, για να προστατευθεί από τον ιό.
Αυταπατάται. Διότι όταν αποφασίσει να βγει από τα σκοτεινά υπόγεια και τους διάδρομους του Παλατιού, για να επανέλθει και να βγει ξανά μπροστά στο λαό, ε τότε τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά απ’ όταν μπήκε. Όλα έχουν αλλάξει και όλοι έχουν καταλάβει τα πάντα. Όλοι θα δουν το αληθινό πρόσωπο του Ερντογάν. Έτσι, το περίφημο όνειρό του θα γίνει πραγματικότητα. Αλλά φοβάμαι ότι θα είναι πλέον αργά για όλους.
Ναι, αυταπατάται. Επειδή υπάρχει το αίσθημα του φόβου και η αγωνία να προστατεύσει τη ζωή του. Δεν το κάνει για δηλητηριάσει τη ζωή του. Ο Ερντογάν, λόγω των φόβων του, μετέτρεψε τη ζωή του σε μια αφόρητη παράνοια, το ίδιο έκανε και στο λαό. Κάποτε, όταν μια πεταλούδα έπεσε πάνω στο τζάμι της κρεβατοκάμαράς του, πετάχτηκε από το κρεβάτι του και υπό το φόβο της δολοφονίας του, έτρεχε από δω κι από κει στο παλάτι. Έτσι, αποφάσισε τελικά να αγοράσει το S-400 για να προστατεύσει το παλάτι του.
Ναι, τα τελευταία χρόνια η Τουρκία διάγει μια από τις πιο αδύναμες περιόδους της ιστορίας της. Αυτό που κάνει τη χώρα τόσο εύθραυστη είναι ο Ερντογάν και οι φόβοι του. Λόγω των εμμονών και των φόβων του Ερντογάν, έχουν καταστραφεί παρακαταθήκες αιώνων του κράτους, έχουν καταστραφεί όλα τα θεσμικά όργανα και πρόσωπα, που θεωρούσε ότι αποτελούσαν απειλή για τον ίδιο και τους στόχους του. Έστειλε στη φυλακή ανθρώπους που μπορούσαν να κρατήσουν όρθια αυτήν την κοινωνία, αληθινούς επιστήμονες, έντιμους επιχειρηματίες, έντιμους δημοσιογράφους, ηθικά στελέχη της Δικαιοσύνης και της Αστυνομίας, αφοσιωμένους γιατρούς και δασκάλους και πόσους άλλους τους στέρησε τη δουλειά τους, καταδικάζοντάς του σε κοινωνικό μαρασμό. Αυτοί που έμειναν πίσω, είναι εκείνοι που είναι στο περιβάλλον του Ερντογάν, εκείνοι που ονειρεύονται να τον διαδεχτούν και εκείνοι που έχουν συμφέροντα από την παραμονή του στην εξουσία.
Κατά συνέπεια, ο Ερντογάν από τη μια πλευρά ιδρώνει, αρπαγμένος από τα ακανθώδη κλαδιά του θάμνου, κρεμασμένος στο τείχος του πηγαδιού και από την άλλη γλείφει το μέλι από τα φύλλα του θάμνου, ενώ κάνει σχέδια για να μετατρέψει αυτή τη θανατηφόρα κατάσταση σε μια ευκαιρία για τον ίδιον. Εκμεταλλευόμενος αυτήν την κατάσταση, από τη μία παρέχει συμπληρωματική στήριξη στους υποστηρικτές του, που ζουν εδώ και χρόνια από τα κοινωνικά επιδόματα, από την άλλη, προετοιμάζει πακέτα για να σώσει τους επιχειρηματίες υποστηρικτές του που βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση όπως όλοι οι άλλοι. Δεν παραλείπει να χρησιμοποιεί ακόμα και αυτήν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, για να εξασφαλίσει ψήφους κάνοντας εκλογική επένδυση.
Σε μια περίοδο που ο κόσμος αντιμετωπίζει τόσο σοβαρά προβλήματα, πήρε με το έτσι θέλω πίσω το δήμο Μπάτμαν και άλλους δήμους που είχε χάσει στις εκλογές. Και αυτό το έκανε ενώ τα χέρια του έχουν μουδιάσει και θα πέσει μέσα στο στόμα του δράκου μετά από λίγα λεπτά ….
Τώρα το πρόβλημά του είναι να κάνει μια νέα χρυσή βολή, μια επιτυχία. Όπως φαίνεται από το πακέτο αμνηστίας που έστειλε στο Κοινοβούλιο, λόγω του κορωνοϊού, αυτό που θέλει είναι να σώσει εκείνους που σκότωσαν και διέπραξαν εγκλήματα και να στείλει στο θάνατο εκείνους που τον αντιπολιτεύονται, όπως έκανε ο Χίτλερ με τους θαλάμους αερίων. Εν συντομία, αυτό μπορεί να ονομαστεί πακέτο αμνηστίας. Όμως πρόκειται για αμνηστία που αφορά δολοφόνους, κλέφτες, απατεώνες, βιαστές, εμπόρους ναρκωτικών, ενώ άτομα όπως ο Αχμέτ Αλτάν, ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ο Οσμάν Καβάλα και άλλοι, που είναι πολιτικοί του αντίπαλοι και δεν έχουν κάνει κανένα έγκλημα, θα μείνουν στη φυλακή για να πεθάνουν. Εάν η ελεγχόμενη αντιπολίτευση υποστηρίξει στο κοινοβούλιο αυτή τη δέσμη μέτρων, θα είναι συνένοχοι. Ελπίζω να κάνω λάθος.
Όμως όλες αυτές οι προσπάθειες είναι μάταιες. Ο Ερντογάν δεν θα μπορέσει να αποφύγει τελικά το δράμα. Και ο δράκος, και τα ποντίκια και το λιοντάρι, είναι εκεί και τον περιμένουν…
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης
Πηγή: ahvalnews.com
*μεχμετσίκ ονομάζουν οι Τούρκοι τους στρατιώτες, για να τους κάνουν να νοιώθουν ότι ο καθένας είναι ένας μικρός πορθητής…
infognomonpolitics.gr
