βροχερό. Ο COVID 19, χτυπάει χαρωπά τα …χεράκια του, βλέποντας τον πανικό των ευκολόπιστων που πνίγουν την ανάσα τους μέσα σε μια μαύρη μάσκα και ξεκαρδίζεται στα γέλια.
Γράφει ο Πύρινος Λόγιος
Κι εγώ, καθισμένος στην αναπαυτική καρέκλα του δωματίου μου στο νοσοκομείο, κοιτάζω από το παράθυρο το …άπειρο, σκεπτόμενος το τι έρχεται, όχι μόνο για την πολύπαθη πατρίδα μου αλλά και για όλον τον κόσμο και αναρωτιέμαι μέχρι πού προτίθεται να το «τραβήξει» ο Θεός και πόσο βαριά είναι τα κρίματά μας, πόσο βαθιά είναι η πτώση μας. Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις υπό τη «σκιά» του μονότονου και άκρως εκνευριστικού ήχου που βγάζουν τα μηχανήματα μέτρησης των καρδιακών παλμών από τη διπλανή μονάδα εντατικής θεραπείας. Για Ίντερνετ, ούτε λόγος να γίνεται. Πήρα λίγο δανεικό από το τηλέφωνο μιας φίλης που ήρθε να με επισκεφτεί και γράφω τούτο το μικρό σημείωμα. Έτσι, για να «δηλώσω» σε όλους, «εχθρούς» και φίλους, ότι είμαι…ακόμη ζωντανός!
Το πόνημα μου για την Τρικλοποδιά «Ο Τρίτος Αντίχριστος» που ξεκίνησα σχεδόν πριν ένα μήνα, μπορεί να περιμένει ακόμη λίγο. Έτσι κι αλλιώς, η «νίκη» μου χαμογελάει για άλλη μια φορά.
Διαβάζοντας πριν λίγο τα τελευταία νέα, μαζί με το προχθεσινό άρθρο του Ευάγγελου Γιαννόπουλου, ένοιωσα ανάκατακα συναισθήματα. Τόσο για την ζοφερή «αφασία» του πολιτικού «Ψευτορωμαίικου», όσο και για την ηττοπάθεια και τη βαθιά σήψη του κοινωνικού ιστού των Αθηνών, που νομίζει ακόμη ότι βρισκόμαστε στην εποχή των παχέων αγελάδων, αλλά με λίγη δόση από φουτουριστική ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Παιδιά, σας έχω νέα! Ο κόσμος άλλαξε για πάντα, από τον Μάρτη του 2020. «Έρχεται μεγάλο κακό στον κόσμο, αλλά η Ελλάδα θα σωθεί αν μετανοήσει», είχε πει ο Μέγας Παππούλης Άγιος Παΐσιος παρουσιαζόμενος σε κάποιον προσκυνητή πριν 2 χρόνια και κάτι. Δεν το πιστέψαμε το θαύμα, γιατί η αφασία και ο «ορθολογισμός» μας δεν μας το επέτρεψε. Το Κακό όμως ήρθε ορμητικό και μας έπιασε στον ύπνο. Bad luck, που λένε και οι Αγγλοσάξωνες. Τίποτε δεν πρόκειται να επανέλθει στην πρότερη κατάσταση η τουλάχιστον όχι πριν ολοκληρωθεί ο κύκλος των γεγονότων του πολέμου που έρχεται. Για το μετά, δε ξέρω. Ποιός μπορεί να ανιχνεύσει τα σχέδια του Θεού;
Πρώτα απ’ όλα, θέλω να εκφράσω τη βαθιά μου εκτίμηση προς το πρόσωπο του συναδέλφου Ιστορικού και αγωνιστή Ευάγγελου Γιαννόπουλου, που τον παρακολουθώ όσο πιο εντατικά μπορώ. Όχι μόνο για τις γνώσεις του, αλλά και για το απαράμιλλο θάρρος και την αγωνιστική του δύναμη. Ό,τι γράφει για το παρελθόν των Ελλήνων, είναι ΑΛΗΘΕΙΑ πέρα για πέρα. Το πιστοποιώ με δέκα υπογραφές.
Μια αλήθεια που πονάει πάρα πολλούς Έλληνες, όχι μόνο γιατί έμαθαν μόνο την επιφάνεια της Ιστορίας τους, αλλά και γιατί συνήθισαν στο «δηλητήριο» και αρνούνται να το αποβάλλουν. Και τον πληροφορώ πως δεν είναι μόνος σε αυτόν τον αγώνα. Κι εγώ τα έχω πεί και γράψει κατά καιρούς και έχω εισπράξει χειρότερες ύβρεις απ’ όσες εκείνος. Είναι τρομερά δύσκολο να γίνει πιστευτό το γεγονός πως ο …τεράστιος Δίας δεν είναι ο Έλλην Θεός, αλλά ο φοινικικός Βαάλ-Ζεβούβ και η Αθηνά, η «προστάτιδα» των Αθηνών και «αγαπημένη» του Οδυσσέα, δεν βγήκε από το κεφάλι του Δία, αλλά από την «φαντασία» των Αιγυπτίων ως θεά Νεΐθ. Ποιός άλλως τε δίαβασε ή διαβάζει πραγματικά Ηρόδοτο ή Πλάτωνα ή Πλούταρχο ή ακόμη και Ησίοδο; Ποιός Έλληνας διδάσκεται σωστά την ιστορία του; Ούτε καν αυτοί οι ίδιοι οι φοιτητές της Φιλοσοφικής δεν το κάνουν. Ή αν το κάνουν, το κάνουν επιφανειακά. Ξέρουν επί παραδείγματι, να μεταφράζουν από τα αρχαία στα νέα Ελληνικά, αλλά όχι ως ερευνητές. Μόνο ως…απλοί μεταφραστές, που αποδίδουν στα ελληνικά ένα κείμενο γραμμένο σε…άλλη γλώσσα(!). Ποιός από τους σημερινούς Έλληνες, γνωρίζει τι στην πραγματικότητα ήταν το Βυζάντιο ή αλλιώς η Αυτοκρατορία της Κων/πολης ή Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία; Ελάχιστοι. Επίσης, κανείς σχεδόν από τους λοβοτομημένους νεοΈλληνες ούτε καν φαντάζεται πως τα …απομεινάρια των αρχαίων Ελλήνων που κατακτήθηκαν από μια…πόλη (Ρώμη) απαρνήθηκαν μέσα σε λίγα χρόνια την ταυτότητα τους κι έγιναν…Ρωμαίοι τύποις και ουσία, αλλάζοντας μέχρι και τα ονόματά τους! Έτσι και τους πεί κανείς πως πολλοί φιλόσοφοι και σημαντικοί άνδρες της εποχής εκείνης αντί να στηλιτεύουν τη βαρβαρότητα των κατακτητών τους, έκαναν το ακριβώς αντίθετο, τους υμνούσαν δηλαδή, γίνονται θεριά ανήμερα!
Οι τότε Έλληνες συναγωνίζονταν ο ένας τον άλλον στο ποιός θα μοιάσει περισσότερο σε ρωμαίο πολίτη, επιλέγοντας ρωμαϊκά ονόματα, ενδυμασίες, στυλιστικό προφίλ, αρχιτεκτονική οικιών κλπ ενώ οι γυναίκες αντέγραφαν πλήρως τον ενδυματολογικό κώδικα των μεγάλων κυριών της Ρώμης. Η Κόρινθος μάλιστα, όπως αναφέρει και ο ιστορικός Διόδωρος Σικελιώτης, είχε μετατραπεί σε μια …μίνι Ρώμη όχι από τον ρωμαίο Ύπατο διοικητή της, αλλά από τους ίδιους τους κατοίκους της. Σεληνιάζονται οι αρχαιολάτρες όταν τα ακούν όλα αυτά και εξαπολύουν βδελυρές ύβρεις, αλλά ποιός νοιάζεται; Οι νεοΈλληνες το μόνο που κάνουν (όπως και τότε), είναι να χτυπούν συνεχώς και με μανία την «ξεπερασμένη» και «αναχρονιστική» Ορθοδοξία, γιατί ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΥΕΙ. Και προτιμούν να ζούν στο ψέμμα παρά να δούν την αλήθεια κατάματα. Είναι ΑΒΟΛΗ η Ορθοδοξία, δύσκολη, απαιτεί πολλά. Και οι νεοΈλληνες δεν έχουν σκοπό να απαρνηθούν τη βολή τους για κανένα λόγο. Το «δηλητήριο» του κοσμικού Καθολικισμού, του light Χριστιανισμού δηλαδή που επιτρέπει τα…πάντα, έχει βαθιά επιρρεάσει το DNA τους. Κάποτε και μόνο στο άκουσμα του ότι δύο αρραβωνιασμένοι νέοι είχαν ήδη προγαμιαίες σχέσεις, προκαλούσε σάλο, ακόμη και εγκλήματα τιμής. Σήμερα, είναι σχεδόν επιβεβλημένη η «συμβίωση» μέχρι το γάμο. Λέω τώρα ένα παράδειγμα. Υπάρχουν χιλιάδες άλλα, που είναι εντελώς αντίθετα με τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, τη θρησκεία που έστησαν και θεμελίωσαν οι προπαππούδες μας, εμείς οι ίδιοι δηλαδή. Και τώρα τη χλευάζουμε και αντ’ αυτού θεοποιούμε μια πλαστή εικόνα του παρελθόντος μας, χωρίς καμμιά διάθεση αλλαγής, ακόμη κι όταν όλα τα «σημεία» βοούν πως ο Θεός είναι εδώ και πως ήρθε για …να μείνει!
Κι ας έρθουμε στο προκείμενο τώρα.
Όλα αυτά που ζούμε σήμερα, είναι προειπωμένα ένα προς ένα από τους Αγίους Γερόντους μας. Δεν είναι αποκύημα φαντασίας ούτε από καμμιά ξένη μυστική υπηρεσία, ούτε από…τουρκικό δάκτυλο για να…αποπροσανατολίσουν τους Έλληνες ή να τους αποχαυνώσουν. Τα βιβλία που έχουν γραφτεί για τον Άγιο Παΐσιο και τις διδαχές του, δεν γράφτηκαν χτές, ούτε προχτές. Γράφτηκαν πριν από 30 κοντά χρόνια. Και όλα πιστοποιημένα και ελεγμένα ένα προς ένα. Το ίδιο και για τις προρρήσεις του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, των οποίων το μεγαλύτερο ποσοστό έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Λίγες μόνο απέμειναν ανεκπλήρωτες.
Το ότι οι Έλληνες αποχαυνώνονται πανεύκολα, αυτό δεν είναι πρόβλημα των ανθρώπων του Θεού. Είναι πρόβλημα των ίδιων των Ελλήνων, που αρέσκονται στο να ακούν «ευχάριστα» πράγματα χωρίς κόστος από τους ίδιους. Οι «προφητείες» δεν είναι πλαστό προπαγανδιστικό όπλο στα χέρια κανενός, είναι το όπλο που μας έδωσε ο Θεός στο να επιστρέψουμε στις ρίζες μας. Αυτό όμως απαιτεί ΜΕΤΑΝΟΙΑ από όλους, αλλιώς δεν έχει αξία. Όχι γιατί ο Θεός…άλλαξε γνώμη. Ασφαλώς και όχι! Αυτά είναι «σχέδια αιώνων», δεν είναι τωρινά. Είναι απλά η συνέχεια του θεϊκού σχεδίου για όλον τον κόσμο, όχι μόνο για τους Έλληνες.
Οι προφήτες του Ισραήλ, μίλησαν για την έλευση του Σωτήρα σχεδόν 800 χρόνια πρίν την έλευση Του. Και μάλιστα με θαυμαστότατη ακρίβεια. Και είπαν μάλιστα πως θα είναι φτωχός, πως θα θανατωθεί, θα αναστηθεί και με την ανάστασή Του, θα λυτρώσει την οικουμένη από την αμαρτία. Ποιός από όλους όσους χρίστηκαν μελετητές των γραφομένων των προφητών, τους κατάλαβε; Κανείς! Οι Εβραίοι, αντί να αντιληφθούν την οικουμενικότητα του Σωτήρα, κατάλαβαν ό,τι τους βόλευε. Δηλαδή ότι ο Μεσσίας θα ήταν…ο Μέγας Βασιλεύς, ο ανίκητος μαχητής, ο οποίος θα τους χάριζε την πολυπόθητη ελευθερία τους, θα έκανε φοβερά θαύματα σαν άλλος superhero της Marvel, θα τους αποδέσμευε από τη σκλαβιά και θα τους έκανε…παντοκράτορες! Γι αυτό και δεν πίστεψαν ούτε μια στιγμή σε Εκείνον πλήν μιας μικρής μερίδας απλοϊκού κόσμου που Τον αποδέχτηκε μέσω καρδίας και όχι οφθαλμών. Ο Θεός έφταιγε γι αυτό ή η ανοησία των …Φαρισαίων; Ή μήπως υπήρξε …δάκτυλος των…μυστικών υπηρεσιών π.χ. των Βαβυλωνίων ή των Φιλισταίων για να αποχαυνώσουν τους Εβραίους στο να μην ξεσηκωθούν; Όχι βέβαια!
Το τι θα συνέβαινε στη συνέχεια της Ιστορίας, ήταν καθαρότατο σχέδιο Θεού. Η πρόθεσή Του δεν ήταν να σωθούν οι Εβραίοι και μόνον, αλλά ολόκληρη η ανθρωπότητα. Γι αυτό γεννήθηκε και ο «θεϊκός» Αλέξανδρος από τη γενιά των Ελλήνων, για να ενώσει τον τότε κόσμο και να δημιουργήσει ένα «παγκόσμιο» κράτος-υπόβαθρο, με μια γλώσσα και έναν πολιτισμό, που θα εξυπηρετούσε τον όλο σχεδιασμό. Ένα κράτος το οποίο στη συνέχεια θα διαλυόταν (εφ’ όσον είχε εκπληρώσει την αποστολή του) και θα το διαδεχόταν μια βάρβαρη «πολιτισμένη» σκλαβιά από ένα κράμα «ελληνοποιημένων», των Ρωμαίων δηλαδή, οι οποίοι με τη σειρά τους και εν μέσω ποταμών αίματος (θυσία-εξιλέωση) θα έστηναν το κράτος Του Θεού επί της Γης και την εκκλησία Του στηριζόμενο πάνω σε εκείνον τον λαό που είχε τα «προσόντα» γι αυτήν την αποστολή. Τους Έλληνες.
Η εκκλησία Του όμως έπρεπε να διωχθεί εκ νέου. Η αμαρτία και ο Σατανάς, δεν είχαν πει ακόμη την τελευταία τους λέξη. Το νέο κράτος σπαρασσόταν από θρησκευτικές έριδες (παλιά του τέχνη κόσκινο του ήδη ηττημένου Σατανά) και χρειάστηκε επτά φορές η συγκέντρωση φωτισμένων ιερέων για να …βάλουν ξανά και ξανά τα πράγματα στη θέση τους. Κι όταν αυτά μπήκαν επιτέλους, ήρθε η ακμή. Το Φως του Λόγου του Θεού, απλώθηκε σε όλη την Ανατολική Ευρώπη και οι χριστιανοί τριπλασιάστηκαν. Κι όταν αυτό επετεύχθη, τότε άρχισε σταδιακά η πτώση. Και πάλι ο Σατανάς είχε τον πρώτο λόγο, γιατί ο Θεός του έδωσε το δικαίωμα. Το κράτος του Θεού ευτελίστηκε, ξέπεσε και αλώθηκε από ένα άλλο έθνος, απολύτως ξένο ως προς τη θρησκεία και την κουλτούρα των Ελλήνων Ρωμιών, αιμοσταγή, δολοφονικό και καθαρά σατανικό κατασκεύασμα που σκοπό είχε μόνο το να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του Διαβόλου.
Δηλαδή η Πτώση της Πόλης του Θεού (σχεδόν όλοι οι χρονικογράφου και ιστορικοί της εποχής μιλούν για μια πόλη με ακτινοβολία θεϊκή), η Πτώση του Μεγάλου Ναού (η Αγία Σοφία επίσης από όλους τους ιστορικούς της εποχής αποκαλούνταν Ουράνια Πύλη) και η διάλυση της γενέτειρας της Ορθοδοξίας.
Το Πατριαρχείο από τα πλούτη και τη χλιδή περιορίστηκε σε ένα φτωχό και ταπεινό κτίριο και έμεινε στο περιθώριο. Αλώβητος έμεινε μόνο ο αιρετικός και κίβδηλος Καθολικισμός για έναν και μόνο λόγο: Για να αποτελέσει την αρχή της βασιλείας του Σατανά επί της Γης, την αποστροφή των ανθρώπων από τον ουσιαστικό Χριστιανισμό, την πτώση των ηθών και εν τέλει την πτώση του ίδιου του ανθρώπου που βιώνουμε σήμερα.
Η δικαιοσύνη του Θεού και το πνεύμα της απόλυτης ελευθερίας σε όλο το μεγαλείο των.
Τα υπόλοιπα του σχεδίου, μας τα παρουσίασαν οι άνθρωποι του Θεού στις έσχατες μέρες, μέσω των λόγων των και των ερμηνειών των Γραφών. Η φράση του Αγίου Παϊσίου «Μα βρε παιδιά, όλα τα λένε οι Γραφές. Και μόνο να τις διαβάσει κανείς, θα είναι σαν να διαβάζει εφημερίδα» τα λέει όλα. Πράγματι, έτσι είναι. Αν κάποιος ενστερνιστεί αληθινά το πνεύμα της Ορθοδοξίας, είναι σε θέση να αντιληφθεί τους γρίφους και τις αλληγορίες των Γραφών. Αλλά επειδή το κοσμικό πνεύμα δεν μπορεί να προχωρήσει πέραν από τη φτωχή και περιορισμένη ορθολογιστική σκέψη, δεν μπορεί και να αντιληφθεί επί της ουσίας το τι εννοεί ο τάδε η ο δείνα προφητικός λόγος είτε των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης είτε του Ιωάννη, είτε άλλων. Οι Γραφές δεν είναι για τον οποιονδήποτε, αλλά για ανθρώπους που με τον βίο τους «προσκαλούν» την Θεία Χάρη και λαβαίνουν την πολυπόθητη φώτιση για το έργο αυτό. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι έχουν και το χάρισμα στο να «βλέπουν» αυτά που δεν μπορούν να δούν οι άλλοι.
Όταν ρωτούσαν οι ανύποπτοι επισκέπτες τον Άγιο Παΐσιο για το αν τελικά όντως θα ανακτηθεί η Πόλη, εκείνος χαμογελούσε κι έλεγε: «Ο Θεός θα μας τη δώσει ακόμα και αν μείνει έστω κι ένας Έλληνας.» Τι ήθελε να πεί με αυτό; Μα ότι το σχέδιο του Θεού δεν αλλάζει. Αυτό που πρόκειται να αλλάξει είναι η …βολή μας και ο τρόπος ζωή μας.
Ο Θεός δημιουργεί ήδη τις προϋποθέσεις που θα μας ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΝ να αλλάξουμε. Όσοι δεν αλλάξουν, απλά θα χαθούν. Πώς; Μα μέσω των παθών που μας περιμένουν, πιο light στην αρχή, πιο βίαια στη συνέχεια. Ο Άγιος μίλησε για πείνα (έρχεται ήδη καλπάζοντας και ένα δείγμα το βιώσαμε στις αρχές των μνημονίων), για πόλεμο και για αίμα. Τα ίδια ακριβώς και ο Άγιος Κοσμάς. Ο δεύτερος δε, ακόμη πιο δεικτικός: «Το Ποθούμενο θα έρθει, αλλά με αίμα και δάκρυα». Μ’ άλλα λόγια, για να φτάσουμε στη λύτρωση και στην ανάκτηση της Πόλης (Ποθούμενο), θα χύσουμε νέο αίμα, θα πεινάσουμε, θα χαθούν πολλοί ακόμη. Πώς; Μα με τον πόλεμο που θα ξεσπάσει και την πείνα που θα πέσει. Μια πείνα πιο τρομερή κι απ αυτήν της Κατοχής. Τι θα μας σώσει; Η επιστροφή στην Ορθοδοξία! «Θα σε τραβούν από το μανίκι για τους μιλήσεις για τον Χριστό», είχε πει ο Άγιος Παΐσιος στον φίλο του Αθανάσιο Ραβοκαλή. Οι δυσκολίες και δυστυχίες θα μας φέρουν πίσω, όπως έφεραν τον άσωτο υιό πίσω στο σπίτι του. Κι εμείς τόσα χρόνια δεν κάναμε τίποτε περισσότερο από το να …παριστάνουμε τον άσωτο υιό της παραβολής. Τρώγαμε, πίναμε, διασκεδάζαμε με γυναίκες και χορούς στις μπουζουκλερί, χτίζαμε παλάτια με δανεικά και πέφταμε με τα μούτρα στους πιο «γλυκούς εφιάλτες» του πειρασμού. Ώσπου ο λογαριασμός έγινε τεράστιος και τα λεφτά φαγώθηκαν μέχρι κεραίας και ήρθε το πρώτο κύμα της πείνας και της κακοπέρασης. Μα δεν καταλάβαμε ακόμη σχεδόν τίποτε, μέχρι που ήρθε το δεύτερο χτύπημα. Ο COVID 19 και τα lockdown με το χτύπημα στην οικονομία, τις απολύσεις, τα κλειστά μαγαζιά. Αλλά ούτε αυτό μας έκανε να λυγίσουμε και να συρθούμε στις εκκλησίες γονατιστοί. Τουλάχιστον όχι όλους. Μια μικρή μερίδα λαϊκών μόνο. Έρχεται όμως το τρίτο και φοβερότερο κύμα. Ο πόλεμος σε συνδυασμό με τον COVID-19. Η απόλυτη φονική παρέα. Τότε ίσως και να συνέλθουμε.
Πριν 10 μέρες, ο Ερτογάν έκανε το απονενοημένο. Μετέτρεψε σε τζαμί εκ νέου τη Μεγάλη Εκκλησιά μας. Τι έκανε επί της ουσίας; Υπέγραψε τη θανατική του καταδίκη, αυτό έκανε.
Η Αγία Σοφία έγινε τζαμί για έναν και μόνο λόγο: ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ τη ροή των γεγονότων. Επίσης, η Αγία Σοφία έγινε τζαμί για να μας δώσει το μεγάλο σκούντηγμα, ότι δηλαδή οι μέρες μας έφτασαν στο τέλος τους. Ο Θεός δεν μας δίνει άλλο περιθώριο για να…σκεφτούμε. Ή θα αλλάξουμε «γραμμήν πλεύσεως» ή θα πεθάνουμε, όσοι από εμάς έχουμε μείνει…πίσω ακόμη στα παλιά. Το Ποθούμενο δεν θα ζήσουν να το δούν όσοι μείνουν πίσω. Γιατί το σχέδιο του Θεού είναι η πλήρης αναγέννηση του Γένους μας. Το Ψευτορωμαίικο έχει ημερομηνία λήξης κι αυτή έχει ήδη φτάσει. Και το Ψευτορωμαίικο δεν είναι μόνο ο Μητσοτάκης, ούτε ο Τσίπρας. Είμαστε όλοι εμείς που πρέπει να ξαναγίνουμε αληθινοί Ρωμιοί. Όποιος μείνει στα…δικά του, απλά θα χαθεί. Είτε από τη πείνα, είτε από τις κακουχίες, είτε από τον ίδιο τον εγωισμό του.
Το σχέδιο του Θεού ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ.
ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΓΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΙΛΙΕΤΗΡΙΔΕΣ.
Είναι αποφασισμένο πλέον το ανακτηθεί η Πόλη, να λειτουργήσει η Αγία Σοφία, να ξαναλειτουργήσουν οι εκκλησιές μας σε όλη τη σκλαβωμένη Μικρά Ασία. Ούτε τυχαίο είναι ότι τα τελευταία 20 χρόνια έχουν «αναδυθεί» από την αφάνεια 134 κατεστραμμένες από την μογγολική λαίλαπα εκκλησιές σε έξη πόλεις της Μικράς Ασίας, ούτε επίσης τυχαία είναι η αναπάντεχη εμφάνιση του εξαπτέρυγου Αγγέλου μέσα από τους πεσμένους σοβάδες στην Αγία Σοφία. Ούτε φυσικά τυχαία είναι η εντελώς αφύσικη εμφάνιση των σταυρών του Αγίου Ανδρέα που κοσμούσαν τις καμάρες της μεγάλης εκκλησιάς και που είναι ορατοί μόνο με ψηφιακή κάμερα ή φωτογραφία. Ούτε φυσικά οι περίεργοι ήχοι από καμπάνες που έρχονται από τον χώρο της Αγίας Σοφίας και που ακούγονται σαν απόκοσμοι ήχοι. Είναι ΣΗΜΑΔΙΑ που μας φωνάζουν ότι δεν έχουμε πλέον μέρες. Ο μόνος που είναι στην….οθωμανική κοσμάρα του είναι ο δύστυχος Ερτογάν, που δεν φαντάζεται καν τι τον περιμένει και αντ’ αυτού κάνει σχέδια επί χάρτου για να…γίνει ο κυρίαρχος της Ανατολικής Μεσογείου, της Λιβύης, της Συρίας και της μισής Ελλάδας. Κι ο Θεός απλά σκάει στα γέλια.
Μετάνοια λοιπόν, σκληρή αυτοκριτική από όλους και επιστροφή στα «πατρια». Όσοι περισσότεροι το κάνουμε, τόσο λιγότερες θα είναι οι επιπτώσεις της καταστροφικής λαίλαπας.
Και κάτι τελευταίο. Ας σταματήσουν επιτέλους οι κάθε λογής «προφητολογίες» από όλους τους «ειδήμονες». Και δώσ του ξανά επεξηγήσεις και «κοιτάξτε να δείτε» και τρέχα μου γύρευε. Ο,τι ήταν να πούμε, το είπαμε. Τα πράγματα είναι καθαρά. Ένα κι ένα κάνουν δυό. Τα γεγονότα τρέχουν κι εμείς…αναλύουμε ακόμη τα λόγια των Αγίων, έτσι γιατί…ξυπνήσαμε περίεργα και αντιληφθήκαμε πως δεν τα είπαμε ακόμη όλα αλλά αφήσαμε…κενά! Δηλαδή τι δεν έχουμε καταλάβει ακόμη που δεν μας το ξεκαθάρισαν οι μέρες; Έλεος ρε παιδιά! Επίσης, ας κοπούν όσο γίνεται αυτά τα «Ο τάδε Γέροντας είπε…» και ο δείνα «Γέροντας μου είπε…» και τον κακό μας τον φλάρο. Είμαστε ήδη ΣΤΑ ΕΣΧΑΤΑ. Τι παραπάνω να προσθέσει ο τάδε ή ο δείνα γέροντας, αληθινός ή της φαντασίας μας; Ότι θα…πέσει ο ουρανός στο κεφάλι του Εργογάν κι εμείς θα κοιτάμε από μακρυά παίζοντας το παγωμένο ποτήρι του καφέ και φλυαρώντας; Καντήλια αναμμένα χρειάζονται οι Άγιοι, κεριά χρειάζονται και προσευχές! Όχι αμπελοφιλοσοφίες και το πώς να τη κάνουμε μέχρι να…μας χτυπήσει ο Τούρκος. Το σενάριο το ξέρουμε, αλλά δε ξέρουμε το πώς ακριβώς θα εξελιχθεί και τι κόστος θα έχει για όλους μας. Ναι, η Ελλάδα ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΜΕΓΑΛΗ, αλλά το θέμα είναι να ζήσουμε να το δούμε! Όχι να γίνουμε …Μωυσήδες, δηλαδή να τα «τινάξουμε» πριν το μεγάλο γεγονός γιατί δεν ήμασταν άξιοι να το δούμε. Και για να το ζήσουμε όλοι μας, ένας μόνο τρόπος υπάρχει: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Όχι μουσαντέ, αλλά με ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΜΑΧΟΥ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ, ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ.
Καλόν αγώνα εύχομαι και καλή αντάμωση!
