...ότι το σκάκι ίσως είναι και ο μοναδικός λόγος που θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος ιδιαίτερος άνθρωπος - όπως η Μπεθ - πολιτικό άσυλο στην πρώην Σοβιετία!
Το The Queen’s Gambit είναι μια από τις σειρές που μονοπωλούν το ενδιαφέρον των συνδρομητών του Netflix. Δεν χρειάζεται να ξέρεις σκάκι για να την παρακολουθήσεις αλλά, μάλλον, ολοκληρώνοντας τα 8 επεισόδια της σεζόν θα μάθεις αρκετά για αυτό. Αν δεν την έχεις δει, γιατί μπορεί να
θεωρούσες ότι είναι ένα ακόμα trend όσων απλά ξοδεύουν το χρόνο τη δεύτερης καραντίνας σε πλατφόρμες streaming, θα παραθέσουμε την άποψη του ειδικού. Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, που προτιμά τις ταινίες από τις σειρές, έδωσε μια ευκαιρία στο “Γκαμπί της βασίλισσας“, όπως είναι ο ελληνικός του τίτλος.Και ξεκινά με μια περίληψη: “Όταν στην πρώτη συνέντευξη που δίνει η Μπεθ Χάρμον, μια ψιλοάσχετη δημοσιογράφος αναρωτιέται αν ταυτίζεται με την προστατευτική βασίλισσα και τον επιθετικό βασιλιά, εκείνη αναλογίζεται για πρώτη φορά τι το συναρπαστικό έχει βρει στο σκάκι. Η απάντηση είναι, η ίδια η σκακιέρα. Τα 64 τετράγωνα είναι ένα ανακουφιστικό σπίτι, και προβλέψιμο. Σαν τα παιδιά, που πάντα προτιμούν την συμμετρικά οριοθετημένη πισίνα, αντί του πανικού που προκαλεί η ανοιχτή θάλασσα. Και στην περίπτωση της Μπεθ, το λημέρι που βρίσκει είναι η ίδια η τακτοποιημένη αρένα και επανέρχεται σε αυτήν για να κανονίσει χορογραφίες με τα αναλώσιμα πιόνια. Η πεισματάρα, θυμωμένη Μπεθ δεν θέλει απλώς να παίζει καλά, ή να κατέχει την τέχνη, αλλά να εφαρμόσει μαξιμαλιστικά την απόλυτη ετυμολογία του αρχαιοελληνικού ζατρικίου, δηλαδή να τερματίζει αήττητη.”
η συνέχεια εδώ
