Παρακολουθώντας τον τελευταίο καιρό, δηλώσεις ή ομιλίες στη Βουλή, του Αλέξη Τσίπρα, διαπιστώνει κανείς ότι ο… Τέως, πρέπει να πάσχει από «ρευματοπάθεια». Στην πλατεία Κουμουνδούρου, φυσούν έντονα ρεύματα από πάρα πολλές πλευρές, όσες είναι και οι συνιστώσες, τις οποίες, ομολογώ, δεν έχω την δυνατότητα να καταμετρήσω.
Του Γιάννη Μιχαήλ
Από όσα γνωρίζω υπάρχουν οι «προεδρικοί» Ηρακλείς του στέμματος και ακολουθούν οι επονομαζόμενοι 53+ (το + το κρατούν προφανώς ανοιχτό γιατί θα περιμένουν να εμφανιστούν και άλλοι μουστερήδες). Στους 53+ περιλαμβάνονται και ορισμένοι, οι οποίοι καραδοκούν στην γωνία για να έρθουν εν τη «βασιλεία του ΣΥΡΙΖΑ». Πότε θα γίνει αυτό, μόνον μέντιουμ μπορούν να το ξεφουρνίσουν.
Τον τελευταίο καιρό έκαναν την εμφάνισή τους άλλα δυο νεοπαγή ρεύματα, το πρώτο επονομαζόμενο "ΡΕΝΕ" και το δεύτερο "Ομπρέλα". Εν μέσω σύγχυσης έσκασαν μύτη και ορισμένοι άλλοι, οι οποίοι αυτοαποκαλούνται «δικαιωματιστές του ΣΥΡΙΖΑ». Και ο αυτάρεσκος αυτός τίτλος, τους παρέχει την δυνατότητα να υψώσουν την φωνή τους, για την μεγάλη αδικία που διέπραξε η εξουσία εις βάρος του… πυροβολητή Δημήτρη Κουφοντίνα, επειδή άκουσον- άκουσον, δεν μεταφέρεται στις μεταμοντέρνες φυλακές του Κορυδαλλού, αλλά στα κελιά των φυλακών Δομοκού.
Στο «έγκλημα» αυτό πήραν θέση και 68 Πανεπιστημιακοί, πολλοί από τους οποίους είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και της παραφυάδας του, «Προοδευτική Συμμαχία». (Με αφορμή την τελευταία παρέμβαση, θα ήθελα να υπομνήσω ότι οι Πανεπιστημιακοί αυτοί, είναι από εκείνους οι οποίοι αντιδρούν για τις αλλαγές στα Πανεπιστήμια, γιατί τα θέλουν καθηλωμένα στην μιζέρια και τον αναχρονισμό).
Όλα αυτά που αναφέρουμε, είναι ένα παζλ από την εικόνα διαρκείας που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και ο δύστυχος Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση, γιατί με τούτα και μ’ εκείνα μπερδεύεται και δεν γνωρίζει με ποιους να πάει και ποιους να αφήσει.
Αν όμως, λάβουμε υπ’ όψιν την παρέμβαση του πρωτοξάδελφου Γιώργου Τσίπρα, ο οποίος δήλωσε ότι «δεν έπρεπε να υπάρχουν υπογραφές για τον Κουφοντίνα» αντιλαμβανόμαστε προς τα πού κλίνει η ζυγαριά του Αλέξη. Άλλωστε τόσο ο εξάδελφος Γιώργος, όσον και η αδερφή του Ζανέτ, εκφράζουν τη φωνή του Κυρίου. Με αυτά τα δεδομένα, κατανοούμε πλήρως την αμηχανία του… τέως και γιατί τον τελευταίο καιρό βολοδέρνει, λόγω ρευμάτων, μεταξύ σφύρας και άκμονος και βρίσκεται όχι σε μέτρια, αλλά σε πλήρη σύγχυση.
Από την πλευρά μας, για να τον βοηθήσουμε, θα του υπενθυμίσουμε την ελληνική παροιμία που λέει, ότι «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει». Γιατί με όλη αυτή την πανσπερμία απόψεων, δηλώσεων, τοποθετήσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να παράξει συγκροτημένη πολιτική, επειδή δεν θυμίζει πολιτικό κόμμα, αλλά ένα κατάστημα, στο γιουσουρούμ όπου πωλούνται παλιά υλικά άνευ αξίας.
Δικαιολογημένα, οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ (όσοι τέλος πάντων απέμειναν), θα αναφωνήσουν τη γνωστή φράση, που είχε πει στην ταινία «Ορατότης μηδέν» ο Νίκος Κούρκουλος. «Όχι άλλο κάρβουνο». Είναι μια σπαρακτική κραυγή, που σημαίνει ότι κάποιος έχει απαυδήσει με μια κατάσταση η συμπεριφορά άλλου προσώπου. Και δυστυχώς για τον Αλέξη, στον περίγυρο του γίνονται «θαύματα και πράγματα».
https://www.lykavitos.gr/aleksi-oxi-pia-allo-karvouno/
