Το πάθος των δύο φίλων, του Χάρη και του Γιώργου, για τη «στρογγυλή θεά» ήταν αυτό που τους οδήγησε σ' αυτή την ιδιαίτερη συλλογή που «γέμισε» χρώμα κι ατμόσφαιρα ...γηπέδου ένα ολόκληρο δωμάτιο! Ήταν το 2006 όταν ο Χάρης βρέθηκε στις κερκίδες να παρακολουθεί στα προκριματικά του EURO του 2008 το παιχνίδι Γερμανία- Ιρλανδία. Φεύγοντας, αγόρασε κασκόλ και των δύο εθνικών ομάδων, καθώς επίσης και της ομάδας της Στουτγκάρδης, όπου πραγματοποιήθηκε το ματς. Έτσι αποκτήθηκαν τα πρώτα κομμάτια αυτής της ιδιαίτερης συλλογής. Το παράδειγμά του ακολούθησε και ο φίλος του Γιώργος και σύντομα, είχε κι αυτός συμβάλει σημαντικά στην απόκτηση υλικών που πλούτισαν τη συλλογή.
Έκτοτε δεν πέρασε αγώνας που οι δυο συλλέκτες να μην επιδιώξουν να αποκτήσουν ένα τουλάχιστον κασκόλ. Κινητοποίησαν φίλους, παρακολουθούσαν ποιοι θα βρεθούν στα ματς που δεν θα μπορούσαν να δώσουν οι ίδιοι το «παρών», για να παραγγείλουν το αντίστοιχο κασκόλ, επιστράτευσαν αθλητικούς συντάκτες, μέλη συνδέσμων αλλά και απλούς γνωστούς, με αποτέλεσμα σιγά σιγά η συλλογή τους να μεγαλώνει και μαζί μ' αυτήν και η συναισθηματική της αξία.
«Έχουμε αναμνηστικά από όλους τους αγώνες Champions League και Europa League, καθώς και από τις ομάδες, στα γήπεδα των οποίων γίνονται τα συγκεκριμένα παιχνίδια. Γι' αυτό, ανάμεσα στα κασκόλ μας έχουμε κάποια ομάδων άγνωστων στο ευρύ κοινό», αναφέρει ο Χάρης. Μάλιστα, όπως λέει, για να ξέρουν τι ακριβώς έχουν, έχουν φτιάξει κι ένα αρχείο στο excel! «Εκεί έχουμε όλη τη συλλογή μας σε αλφαβητική σειρά. Περνάμε πληροφορίες όπως πότε αποκτήθηκε το καθένα και από πού. Έτσι είναι εύκολη η αναζήτηση στην περίπτωση που χρειάζεται -για παράδειγμα- να δούμε αν έχουμε κάποιο διπλό για να κάνουμε ανταλλαγή με άλλον συλλέκτη», συμπληρώνει.
«Αν έκανα τηλεοπτική εκπομπή αυτήν την περίοδο θα μπορούσα να είχα κασκόλ στο στούντιο από κάθε χώρα. Δεν μας λείπει καμία από αυτές που παίζουν στο EURO», λέει ο Γιώργος, αθλητικός συντάκτης, ο οποίος δεν βλέπει την ώρα, όπως λέει, να φτάσουν τα 1000 τα κασκόλ της συλλογής, και να το γιορτάσουν με φίλους.
«Η συλλογή μας έχει πολύ προσωπικό κόπο αλλά χρωστάμε πολλά ευχαριστώ και σε όλους τους φίλους, γνωστούς που μας σκέφτονται, όταν βρίσκονται στα γήπεδα. Πλέον έχουμε δημιουργήσει ένα δίκτυο και χωρίς να τους πούμε το παραμικρό, ξέρουν το ...μεράκι μας και μας φέρνουν κασκόλ. Αυτό είναι κάτι που χτίστηκε με τα χρόνια και νομίζω πως τους μεταφέραμε την αγάπη και την όρεξή μας», σημειώνει εξηγώντας ωστόσο πως τα περισσότερα από τα κασκόλ είναι από δικά τους ταξίδια.
Ο Γιώργος θυμάται σαν χθες ένα ταξίδι στην Ιρλανδία το 2010. Τη χρονική εκείνη περίοδο δεν υπήρχε αθλητική δραστηριότητα στο Κορκ και ήταν κλειστά τα καταστήματα με τα σουβενίρ, οπότε ήταν αδύνατον να βρεθεί κασκόλ οποιασδήποτε ιρλανδικής ομάδας. Είπε στον υπεύθυνο του ξενοδοχείου όπου διέμενε πως κάνει συλλογή με έναν φίλο του και ο «τρελός Ιρλανδός», όπως χαρακτηριστικά λέει, χωρίς δεύτερη κουβέντα τηλεφώνησε σε αθλητική ραδιοφωνική εκπομπή που ήταν στον αέρα, βγήκε σε ζωντανή σύνδεση και μίλησε για τους Έλληνες που αναζητούν κασκόλ. «Έφυγα την επόμενη μέρα απογοητευμένος και τελικά ήρθε το κασκόλ ταχυδρομικώς στη Θεσσαλονίκη λίγες ημέρες μετά!», θυμάται.
Κασκόλ από Αυστραλία, Αργεντινή, Τυνησία μέχρι και από ένα μικρό χωριό της Φλώρινας, όπου ένας ιδιοκτήτης ταβέρνας το είχε κρεμασμένο στον τοίχο και όταν του είπαν πως κάνουν συλλογή το κατέβασε και τους το χάρισε, πλαισιώνουν τη συλλογή. Το κασκόλ του Μακεδονικού Παντελεήμονα Φλώρινας είναι σήμερα εξαιρετικά σπάνιο, όπως κι αυτό της εθνικής του Θιβέτ αλλά και των νησιών Φερόε.
Οι δυο φίλοι έχουν στη συλλογή τους και καπέλα, πολύ λιγότερα σε αριθμό, αλλά και λάβαρα που οι φίλαθλοι κρατούσαν στις κερκίδες. Όνειρό τους είναι ν’ ανοίξουν στο μέλλον μια sport pub, αντίστοιχη μ’ αυτή που υπάρχει έξω από το Λίβερπουλ και τα κασκόλ της συλλογής τους να διακοσμούν ως ψηφιδωτό τους τοίχους, που θα είναι γεμάτοι με αθλητικές αναμνήσεις.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
