17 Οκτ 2021

Το Πανεπιστήμιο John Hopkins απαντά με συγκλονιστική μελέτη για το αν θα μπορούσε να αποτραπεί σύγκρουση Αστεροειδή με τη Γη


ΣΟΒΑΡΟ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ

Αν η ανάλυψη συνέβαινε σε διάστημα 6 μηνών υπάρχει λύση…

Δεκαετίες τώρα, οι ειδικοί της NASA προσπαθούν να βρουν τον τρόπο να εξαλείψουν την τρομακτική πιθανότητα κάποιο ουράνιο σώμα, από τα εκατομμύρια που περνούν κοντά στη Γη, να χτυπήσει τον πλανήτη μας. Αν και για τους περισσότερους από εμάς αυτό φαντάζει βγαλμένο από σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, σαν το φιλμ Armageddon του 1998, για τους ειδικούς ένας τέτοιος κίνδυνος είναι υπαρκτός.

Ωστόσο, αν και όλες οι προηγούμενες έρευνες απέτυχαν στο να βρεθεί αξιόπιστη λύση, οι ειδικοί μίας νέας μελέτης ισχυρίζονται ότι η εκτόξευση πυρηνικής κεφαλής σε έναν μικρό αστεροειδή που είναι σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη θα μπορούσε να τον εμποδίσει κατά 99% από το να χτυπήσει τον πλανήτη.

Κάθε δύο χρόνια, το Κέντρο Μελετών Αντικειμένων κοντά στη Γη, στο Εργαστήριο Αεριωθούμενης Προώθησης της NASA στην Καλιφόρνια, πραγματοποιεί προσομοιώσεις σχετικά με το αποτέλεσμα πρόσκρουσης αστεροειδούς. Στο σενάριο που ακολουθήθηκε φέτος, ένας αστεροειδής 100 μέτρων, που ονομάστηκε 2021 PDC, δεν είχε εντοπιστεί έως ότου να αποκαλυφθεί ότι απέμεναν έξι μήνες από το χτύπημα στον πλανήτη. Στην περίπτωση αυτή, δεν θα υπάρχει αρκετός χρόνος για να σταλεί διαστημόπλοιο ή να συμβεί οποιαδήποτε άλλη ενέργεια).

Ωστόσο, νέα έρευνα του Πανεπιστημίου John Hopkins, στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ, διαπίστωσε ότι ένας πυρηνικός όγκος μεγατόνων, που εκρήγνυτο κοντά στην επιφάνεια του αστεροειδή, θα τον κατέστρεφε, χωρίς να αφήσει χιλιάδες μεγάλα θραύσματα τα οποία επίσης θα κατευθύνονταν προς τη Γη. «Εάν χρησιμοποιήσουμε μια ισχυρή τεχνική πυρηνικής διαταραχής τουλάχιστον ένα μήνα πριν από την πρόσκρουση, θα μπορούμε να αποτρέψουμε το 99% ή περισσότερο της προσκρούουσας μάζας να χτυπήσει τη Γη», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Patrick King στο Gizmodo.

Σε αντίθεση με το σενάριο της ταινίας «Armageddon», η ομάδα του Πανεπιστημίου John Hopkins πιστεύει ότι θα ήταν δυνατό να στοχεύσει τον πυρήνα του αστεροειδούς από το έδαφος της Γης, ώστε να μη χρειαστεί ένας αστροναύτης σαν τον Bruce Willis να ταξιδέψει στο διάστημα.




Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η NASA ή άλλοι επιστήμονες ερευνούν την ιδέα της χρήσης ενός πυρηνικού όπλου για να καταστρέψουν έναν εισερχόμενο αστεροειδή, αλλά η ομάδα της Βαλτιμόρης εξέτασε την πιθανή διαδρομή των πολλών θραυσμάτων που θα προέκυπταν. Στο παρελθόν, θεωρήθηκε ότι ακόμη και αν ήταν επιτυχημένη η ανατίναξη ενός μεγάλου διαστημικού βράχου, κάποια, ίσως και πολλά, από τα θραύσματα θα ήταν ακόμα αρκετά μεγάλα προκειμένου να καταστρέψουν πόλεις και να προκαλέσουν μαζική καταστροφή.

Ασκήσεις προσομοίωσης τον Μάιο, που χρηματοδοτήθηκαν από τη NASA, διαπίστωσαν ότι ακόμη και η εκτόξευση ενός πυραύλου με πυρηνική κεφαλή έξι μήνες πριν ο αστεροειδής χτυπήσει τη Γη δεν θα τον κατέστρεφε. Ωστόσο, η ομάδα του John Hopkins αμφισβήτησε αυτά τα ευρήματα, μελετώντας πολύ πιο προσεκτικά την πυρηνική έκρηξη και τα θραύσματα που θα προκαλούσε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Για να κατανοήσουν την πραγματική διαδρομή των θραυσμάτων από έναν κατεστραμμένο αστεροειδή, η ομάδα προσομοίωσε την τροχιά τους, που θα προέκυπτε, εντοπίζοντάς τα από την έκρηξη ενός πυρηνικού όγκου μεγατόνων σε σχέση με την προκύπτουσα τροχιά τους γύρω από τον ήλιο. Η ομάδα συμπεριέλαβε τον αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει η βαρύτητα των άλλων πλανητών στο εσωτερικό ηλιακό μας σύστημα, όπως η Αφροδίτη και ο Άρης. Η προσομοίωσή διαπίστωσε ότι μία τεράστια βόμβα, 50 φορές πιο ισχυρή από το Little Boy που κατέστρεψε τη Χιροσίμα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, θα μπορούσε να πετύχει το στόχο της, αν αναφλέγονταν κοντά στην επιφάνεια ενός αστεροειδή μήκους 100 μέτρων στο δρόμο του προς τη Γη.

Δοκίμασαν τα ευρήματά τους σε πέντε διαφορετικές αποστάσεις από τον πλανήτη, διαπιστώνοντας ότι λειτούργησε σε όλες τις περιπτώσεις, κάτι που σημαίνει ότι θα ήταν μια αξιόλογη επιλογή για… αφίξεις της τελευταίας στιγμής. Προφανώς, όσο πιο νωρίς από την πρόσκρουση, τόσο το καλύτερο, καθώς όπως αποδείχτηκε η απόσταση μειώνει περαιτέρω τον όγκο των εισερχόμενων υλικών.



Την ίδια στιγμή, όπως επίσης αποδείχθηκε, όσο μεγαλύτερος είναι ο αστεροειδής που κατευθύνεται προς τη Γη, τόσο ισχυρότερη θα πρέπει να είναι η έκρηξη προκειμένου να περιοριστούν τα μεγάλα θραύσματα στο δρόμο τους προς τον πλανήτη μας. «Χρησιμοποιήσαμε αρκετές προσεγγίσεις για να καταστήσουμε τη μελέτη εφικτή, αλλά πιστεύουμε ότι έχουμε καταγράψει τα απαραίτητα στοιχεία φυσικής που είναι αναγκαία προκειμένου να κάνουμε γενικές παρατηρήσεις σχετικά με την πυρηνική έκρηξη ως τεχνική», είπε ο King στο Gizmodo.

«Ένα μεγάλο μέρος της αβεβαιότητάς μας οφείλεται στις ελλιπείς γνώσεις μας σχετικά με τις ιδιότητες των ίδιων των αστεροειδών. Σίγουρα, πρέπει να υποστηρίξουμε περισσότερες διαστημικές αποστολές για να διερευνήσουμε τις ιδιότητες τους με περισσότερες λεπτομέρειες» συμπλήρωσε.

Ωστόσο, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος, μία τέτοια επιλογή ενέχει μεγάλα ρίσκα καθώς υπάρχει πάντα η πιθανότητα πολλά μικρότερα κομμάτια να χτυπήσουν τη Γη, προκαλώντας χειρότερα προβλήματα από μια μεγάλη πρόσκρουση. «Δημιουργώντας πολλά θραύσματα αντί για ένα μόνο κρουστικό εκκρεμές, είναι πιθανό να πολλαπλασιάσουμε την απειλή», έγραψε στην μελέτη. «Από την άλλη πλευρά, η έκρηξη έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και μία τέτοια ενέργεια θα μπορούσε να επιτύχει εκεί όπου μια εκτροπή του αστεροειδούς δεν θα το κατάφερνε. Όλα αυτά είναι μέρος της διαδικασίας αξιολόγησης της τεχνικής που θα χρησιμοποιηθεί».
kourdistoportocali.com

 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη