Zero Hedge : Το Omicron προσφέρει μια έξοδο από την αποτυχημένη πολιτική μας για την πανδημία

Συντάχθηκε από τον Jan Jekielek μέσω του The Epoch Times,

Καθώς η πανδημία COVID-19 και η πρωτοφανής προσέγγιση του δυτικού κόσμου σε αυτήν εισέρχεται σε μια νέα φάση, με την παραλλαγή Omicron να γίνεται όλο και πιο διαδεδομένη, παρουσιάζεται μια ευκαιρία να πραγματοποιηθούν δραματικές και αναγκαίες αλλαγές στην πολιτική του COVID.

Όταν η παγκόσμια πανδημία βρισκόταν στα πρώτα της στάδια στις αρχές του 2020, ελάχιστα πράγματα ήταν γνωστά και οι ηγέτες μας φοβόντουσαν τα χειρότερα. Κάποιοι καταλάβαιναν, γνωρίζοντας την αντίδραση του κινεζικού κομμουνιστικού κόμματος στο SARS1, ότι το καθεστώς θα απέφευγε πάση θυσία την ενοχή, και μάλιστα με σχεδόν ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ κόστος, με πιθανές καταστροφικές συνέπειες. Άλλοι, αντιμετωπίζοντας αμφίβολα μοντέλα που αναφέρουν εκατομμύρια θανάτους, τα οποία διακινούνται από δήθεν διακεκριμένους επιστήμονες, και με την “ακραία ασφάλεια” που απαιτούν ορισμένα στοιχεία των δυτικών κοινωνιών, ήταν επίσης σε πανικό. Ο φόβος κατέλαβε τις δυτικές κοινωνίες με τρόπο που δεν είχε παρατηρηθεί εδώ και γενιές.

Και, σε συνδυασμό με την ακραία λογοκρισία του κινεζικού καθεστώτος στα δεδομένα και τους εργαζόμενους που σχετίζονται με το COVID, σε συνδυασμό με την αποκαλυπτική προπαγάνδα του COVID που διαδόθηκε από τα φερέφωνα και τους συκοφάντες του, μπορεί να υποστηριχθεί ότι η Δύση πέταξε σε μεγάλο βαθμό το δοκιμασμένο παραδοσιακό εγχειρίδιο πανδημιών υπέρ ακραίων πολιτικών από πάνω προς τα κάτω, που έμοιαζαν τρομακτικά με αυτές που πανηγύριζε το κινεζικό καθεστώς. Πιο συγκεκριμένα, κλειδώσαμε τις κοινωνίες μας, με πολλαπλούς τρόπους, κλείνοντας επιχειρήσεις και σχολεία, με μόνο τις “απαραίτητες” εργασίες να συνεχίζονται – κάτι στο οποίο επιμείναμε παρά τα άφθονα στοιχεία που υποδεικνύουν την αμφίβολη φύση αυτών των πολιτικών. Οι βασικές αρχές της δημόσιας υγείας πήγαν περίπατο. Αντί να ενθαρρύνουμε την εύρωστη επιστημονική συζήτηση, λογοκρίναμε και συκοφαντήσαμε τους αντίθετους επιστήμονες που υποστήριζαν αυτές τις αρχές, όπως οι συγγραφείς της Διακήρυξης του Great Barrington (GBD).

Στην αγωνιώδη προσπάθειά μας να βρούμε λύσεις, αναπτύξαμε φαινομενικά ως εκ θαύματος εμβόλια για να σταματήσουμε τον ιό, αλλά ερωτευμένοι και στη βιασύνη μας να αναπτύξουμε τα νέα μας θαύματα, παραμελήσαμε βασικές δικλείδες ασφαλείας, όπως η συλλογή κατάλληλων δεδομένων ασφαλείας. Συκοφαντήσαμε τους πρώτους κλινικούς γιατρούς και τις θεραπευτικές θεραπείες με τις οποίες σημείωναν επιτυχία, προωθήσαμε τα εμβόλια ως πανάκεια, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε ότι πολλοί δεν τα ήθελαν. Στη συνέχεια, υιοθετήσαμε κάθε είδους τυραννικές πολιτικές για να “ενθαρρύνουμε” την υιοθεσία, ακόμη και για υγιή παιδιά που διατρέχουν ελάχιστο κίνδυνο από τον ιό. Περάσαμε ενάμιση χρόνο διαλύοντας την κοινωνία, ροκανίζοντας τα πιο αγαπημένα μας βασικά δικαιώματα και καταχωνιασμένοι σε φυλετικά στρατόπεδα, δημιουργώντας μια νέα “ακάθαρτη” κάστα, τους ανεμβολίαστους.

Ήδη από τα μέσα του 2020, ο ειδικός σε θέματα δημόσιας υγείας του Στάνφορντ, δρ Σκοτ Άτλας, τεκμηρίωσε απερίφραστα, χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα δεδομένα, ότι το ανθρώπινο κόστος (σε όρους ζωών) των πολιτικών εγκλεισμού ήταν ήδη μεγαλύτερο από το ανθρώπινο κόστος του ιού, και αυτό δεν έχει αλλάξει. Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν κρίσιμες εξετάσεις για τον καρκίνο και ο αυτοκτονικός ιδεασμός στους εφήβους εκτοξεύτηκε στα ύψη – μόνο ένα μικρό μέρος του κόστους. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι οι ανεπιθύμητες ενέργειες από τα νέα εμβόλια, ιδίως η μυοκαρδίτιδα, είναι πιο σοβαρές και συχνές από ό,τι έχει γίνει γενικά κατανοητό. Τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία σε μεγάλο βαθμό υπήρξαν ζητωκραυγάζοντες στην προώθηση των διαφόρων αμφισβητούμενων πολιτικών, θέτουν τώρα ερωτήματα σχετικά με το αν, για παράδειγμα, “τα πολλά εμβόλια μπορεί στην πραγματικότητα να βλάψουν την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμήσει τον κοροναϊό“. Έχουν δαπανηθεί τρισεκατομμύρια για την τόνωση της οικονομίας, και ο πληθωρισμός είναι ραγδαίος – οι άνθρωποι αρχίζουν να αισθάνονται τον πόνο στο πορτοφόλι τους, ιδίως η μεσαία και η εργατική τάξη.

Το συμπέρασμα είναι ότι θα υπάρξει κόλαση για να πληρώσουμε. Και δεν μπορώ παρά να θυμηθώ τι μου είπε ο κυβερνήτης Ron DeSantis όταν τον συνάντησα στη Φλόριντα, προσπαθώντας να καταλάβω γιατί υιοθέτησε τις ασυνήθιστες, αν και αποτελεσματικές, πολιτικές που υιοθέτησε, τις οποίες καταγράψαμε στο “Desantis: Florida vs. Lockdowns“. Μου είπε: “Δεν θα παραδεχτούν ποτέ ότι έκαναν λάθος”.

Δεδομένου του μεγέθους της αποτυχίας μας ως κοινωνία στην αντιμετώπιση του COVID, και του βασικού κανόνα ότι τα ανθρώπινα όντα (αλλά κυρίως οι πολιτικοί) θα φτάσουν σε γιγαντιαίες προσπάθειες για να αποφύγουν την ευθύνη, υποστηρίζω ότι το Όμικρον παρέχει μια έξοδο που δεν απαιτεί την παραδοχή της ενοχής. Πρέπει να σταματήσουμε τις άκρως επιλήψιμες πολιτικές COVID που εφαρμόζονται σήμερα, εγκαταλείποντας, προς το παρόν, την απόδοση ευθυνών.

Το Omicron έχει αλλάξει το παιχνίδι. Με την προκαταρκτική έρευνα, τα δεδομένα φαίνεται να δείχνουν διάφορα πράγματα:


Το Omicron είναι πιο μεταδοτικό από το Delta και άλλες παραλλαγές

Τα εμβόλια COVID φαίνεται να κάνουν ελάχιστα για να σταματήσουν τη μόλυνση Omicron.

Είναι αξιοσημείωτο ότι υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι το Omicron διασπά τη φυσική ανοσία από προηγούμενες παραλλαγές.

Το Omicron είναι πολύ λιγότερο σοβαρό από άλλες παραλλαγές, με πολλούς επιστήμονες να συγκρίνουν τα συμπτώματά του με το κοινό κρυολόγημα

Το Omicron είναι απροσδόκητο – το υψηλό επίπεδο μετάλλαξής του αφήνει τους επιστήμονες να θέτουν ερωτήματα

Όποια και αν είναι η προηγούμενη πραγματικότητα, η διαφορά στον κίνδυνο από τη μόλυνση COVID μεταξύ εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων φαίνεται τώρα να είναι μικρότερη από ό,τι ήταν με τις προηγούμενες παραλλαγές. Όποια και αν ήταν η προηγούμενη πραγματικότητα, οι ανεμβολίαστοι δεν αποτελούν μεγαλύτερο κίνδυνο για την κοινωνία από τους εμβολιασμένους. Καθώς η λοίμωξη ενδημεί, πολλοί άνθρωποι θα προσβληθούν από τον ιό, ανεξάρτητα από την κατάσταση εμβολιασμού ή την προηγούμενη κάμψη.

Η εμμονή με τον ασυμπτωματικό έλεγχο για τον COVID μπορεί να μείνει πίσω με ψηλά το κεφάλι, όπως και οι μάσκες. Η άγνοια της παρελθούσας δύναμης της φυσικής ανοσίας έναντι του ιού καθίσταται προς το παρόν μη θέμα. Και, σε αντίθεση με τις προηγούμενες παραλλαγές, ο Omicron είναι πράγματι ένα μικρό αίνιγμα τόσο από την άποψη της γενετικής του όσο και από την άποψη του τρόπου λειτουργίας του.

Με άλλα λόγια, μια τέλεια ευκαιρία για να πραγματοποιηθεί μια δραματική αλλαγή στην πολιτική για την πανδημία, για παράδειγμα σε πολιτικές που ορίζονται στη Διακήρυξη του Great Barrington και σε προηγούμενα πρότυπα δημόσιας υγείας για πανδημίες. Οι εντολές εμβολιασμού μπορούν να καταργηθούν στη στιγμή, η πολιτική μπορεί πράγματι να “αφεθεί στις πολιτείες”, όπως πρότεινε ο Πρόεδρος Μπάιντεν, και οι πολιτειακοί ηγέτες μπορούν επίσης να ακολουθήσουν με τον ίδιο τρόπο.

Είναι μια ευκαιρία για τους ηγέτες να χρησιμοποιήσουν τη νέα παραλλαγή Omicron για να σώσουν τα προσχήματα, ως μια “ράμπα διαφυγής” από την τρέχουσα αυταρχική και αντιδημοφιλή πολιτική διαδρομή, θεσπίζοντας πολιτικές που θα τους έχουν γιορτάσει και επίσης θα λειτουργούν καλά, βοηθώντας μας να αρχίσουμε να θεραπεύουμε την κοινωνία μας. Όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο.

zerohedge.com