γράφει ο διονύσης χαριτόπουλος
Εμείς, όπως ξέρουμε άπαντες, είμαστε τζιμάνια. Δεν σηκώνουμε μύθο στο σπαθί μας. Απλώς στη θέση του μύθου που θέλουμε να καταργήσουμε, δημιουργούμε κάποιον άλλο. Πιο μοντέρνο και πιο «προχώ», που λένε κι οι πιτσιρικάδες. Οι συμβολισμοί δεν μας πτοούν. Ότι μύθος χωρίς γεννεσιουργό αιτία δεν υπάρχει, μας είναι παντελώς αδιάφορο.
Ας πούμε, για τον χορό του Ζαλόγγου. Δεν ήταν ένας και δύο. Πολλά τέτοια γεγονότα συνέβησαν, ιδιαίτερα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
